สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 618

เฉินเฉินยังเล่นบอลกับเธอ แม้ว่าเย่ว์เย่ว์จะเงอะงะ แต่เธอก็ยังพยายามพวกพี่ๆสุดกำลัง

แล้วซื่อเป่าน้อยก็ส่งเสียงเชียร์พวกเขาอยู่บนตะกร้า ตะโกนเสียงดังมาก "สู้ สู้!"

เฟิงเชียนเสวี่ยที่อยู่ตรงหน้าต่างบานใหญ่จรดพื้น เมื่อเห็นฉากนี้ รอยยิ้มที่พึงพอใจปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเธอ

ใช่แล้ว เยี่ยเจิ้นถิงกับเด็กๆ กล้าหาญกันถึงขนาดนี้ ทำไมเธอถึงต้องถอย เธอควรมีความมั่นใจที่จะเผชิญหน้าไปกับพวกเขา!

พอคิดแบบนี้แล้วเฟิงเชียนเสวี่ยก็จุดประกายความหวังในใจของเธออีกครั้ง

เมื่อเยี่ยเจิ้นถิงกลับมาที่ห้อง เฟิงเชียนเสวี่ยก็ได้หลับไปแล้ว ช่วงนี้เธอมีอาการเซื่องซึมเป็นพิเศษ เธอมักจะดูเหนื่อยและอ่อนเพลียอยู่เสมอ

ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดว่าเธอท้อง แต่หลังจากให้แพทย์ตรวจแล้ว ก็ปรากฏว่ามันเป็นปฏิกิริยาที่เกิดจากภาวะครรภ์เป็นพิษ...

เขาถอดเสื้อโค้ทและใช้ผ้าขนหนูเช็ดน้ำฝนบนผม แล้วเดินไปนั่งข้างเตียง มองเฟิงเฉียนเสวี่ยอย่างเงียบๆ และลูบแก้มอันบอบบางของเธอเบาๆ

เธอนอนหลับลึกและเคลิ้บเคลิ้มไปกับการนอนหลับ

แล้วเขาก็ลูบไล้ใบหน้าของเธอโดยที่เธอไม่รับรู้...

ริมฝีปากอันเย้ายวนใจของเขาโน้มลงจูบบนหน้าผากของเธอและหันไปเตรียมจะเข้าห้องน้ำ แต่จู่ๆ ก็มีมือคู่หนึ่งโอบรอบเอวของเขาจากด้านหลัง แล้วร่างอันนุ่มนวลก็พิงมา

“ตื่นแล้วเหรอ” เยี่ยเจิ้นถิงลูบผมของเธอ

“อือ ก็คุณปลุกฉันไง”

เฟิงเชียนเสวี่ยกอดเอวของเขา ร่างของเธอมุดเข้าไปในอ้อมแขนของเขาและเธอก็ใช้มือเล็กๆบางๆปลดกระดุมเสื้อเขา

"จู่ๆ ก็ร้อนแรงขนาดนี้เชียว..." เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและจับหน้าเธอแล้วถามว่า "คุณกินยาผิดขวดหรือเปล่า"

"บ้าน่า!" เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มเขินๆ "จะเอาไหม ถ้าไม่เอาก็ช่างมัน"

"เอาสิ..." เยี่ยเจิ้นถิงพลิกตัวและกดเธอให้อยู่ใต้ร่างเขา เขารวบมือทั้งสองข้างของเธอไว้แล้วก็จูบหน้าผาก แก้ม ริมฝีปาก และติ่งหูของเธออย่างคลั่งไคล้ "ผมก็ชอบที่คุณเป็นแบบนี้นั้นแหล่ะ..."