สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 617

เฟิงเชียนเสวี่ยยังคงเงียบ เธอรู้สึกไม่สบายใจ ไม่ใช่แค่เพราะเรื่องคุณท่านเยี่ย แต่ที่สำคัญกว่านั้น คือเธอมักมีลางสังหรณ์ที่อธิบายไม่ถูกอยู่เสมอ...

และมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างในคำพูดของเด็กฝึกงานในวันนี้ เป็นไปได้ไหมว่าสารพิษในร่างกายของเธอยังไม่ได้รับการชำระล้าง

"เป็นอะไรหรือเปล่า คุณเหม่อลอยเหรอ" เยี่ยเจิ้นถิงถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ไม่มีอะไร ตอนนี้ฉันรู้สึกมีความสุขมาก” เฟิงเชียนเสวี่ยเอนตัวเข้าสู่อ้อมแขนของเขาอย่างนุ่มนวล “บางทีก่อนแต่งงาน ผู้หญิงทุกคนจะมีอารมณ์อ่อนไหว”

"ยัยบื้อ" เยี่ยเจิ้นถิงลูบผมของเธอ "ทุกอย่างขึ้นอยู่กับฉัน ไม่ต้องกังวล คุณทำใจให้สบายสำหรับเตรียมเป็นเจ้าสาวเถอะ"

“อืม” เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

"คุณเหนื่อยแล้ว กลับห้องไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เช้าคุณต้องออกไปถ่ายรูปแต่งงานที่ทะเล" เยี่ยเจิ้นถิงจูบหน้าผากของเธอ "วันนี้เราต้องเก็บพลังไว้!"

"ตกลง" เฟิงเชียนเสวี่ยมัดเสื้อคลุมแน่น "งั้นฉันจะกลับไปที่ห้องก่อน คุณไปอยู่กับลูกเสร็จแล้วก็รีบกลับมาพักผ่อนนะ"

"รับทราบ"

เยี่ยเจิ้นถิงส่งซิกแล้วสาวใช้ก็รีบก้าวมาประคองเฟิงเซียนเสวี่ย

เมื่อมองแผ่นหลังของเฟิงเชียนเสวี่ยที่ไกลออกไป รอยยิ้มบนริมฝีปากของเยี่ยเจิ้นถิงก็ค่อยๆ จางหายไป แล้วเขาก็กวักมือเรียกเยี่ยจวิน "หมอหัวเป็นอย่างไรบ้าง"

“ยังคงไม่ได้สติครับ” เยี่ยจวินตอบเสียงเบา “เหลยอวี่ได้เชิญผู้เชี่ยวชาญจากต่างประเทศเพื่อจัดตั้งทีมผู้เชี่ยวชาญเพื่อรักษาหมอหัวสุดกำลัง แม้ว่าตอนนี้ชีพจรของเขาจะคงที่ แต่ก็ไม่มีสัญญาณว่าจะฟื้นครับ"

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เยี่ยเจิ้นถิงก็ขมวดคิ้วแน่นและนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วถามอีกครั้ง "ตามหาผู้หญิงบ้าคนนั้นเจอหรือยัง"

"ยังหาไม่พบครับ" เยี่ยจวินพูดอย่างละอายใจ "ดูเหมือนว่าประธานอวิ๋นจะตั้งใจหายตัวไปในช่วงนี้ แล้วก็ตั้งใจที่จะซ่อนตัว ตอนนี้เลยไม่พบใครเลยครับ"

“ลองหาดู ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะซ่อนตัวไปได้ตลอดชีวิต”

เยี่ยเจิ้นถิงนึกถึงเสียงที่เขาทำลงไปในตอนที่เขากำลังโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ

“ครับ เข้าใจแล้ว” เยี่ยจวินพยักหน้า