สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 622

พอเยี่ยเจิ้นถิงกำลังจะทานอาหารเช้ากับลูกๆ ก็มีเสียงรถดังเข้ามาและคนรับใช้ของเขาก็รีบรายงาน "คุณชายเยี่ยคะ คุณเฟิงกลับมาแล้ว!"

"เร็วขนาดนี้เลยเหรอ" เยี่ยเจิ้นถิงก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ยังพาเด็กๆ ออกไปทักทายเขา

ประตูรถเปิดออก และเยี่ยเซินกับบอดี้การ์ดก็ช่วยประคองคุณท่านเยี่ยลงมานั่งรถเข็น

"คุณปู่ทวด คุณทวด"

เด็กทั้งสามคนวิ่งไปพร้อมกันและตะโกนเรียกคุณทวด เสียงใสหวานของเด็กนั้นไพเราะมาก

"ไง" คุณท่านเยี่ยยิ้มแป้น พอเขาเห็นเด็กๆ เขาก็อารมณ์ดีเป็นพิเศษ "กินข้าวเช้ากันหรือยัง"

"กำลังจะกินฮะ" เย่ว์เย่ว์ชูมือป้อมๆของตน และในมือยังถือไข่ต้มไว้หนึ่งฟอง แล้วเธอก็ยื่นให้คุณท่านเยี่ยอย่างน่ารัก"คุณปู่ เย่ว์เย่ว์เพิ่งปอกเสร็จ ลองชิม!"

"ได้ ได้" คุณท่านเยี่ยรับไข่แล้วกัดหนึงคำ "อืม อร่อย!"

"มันก็แค่ไข่ธรรมดา จะอร่อยอะไรขนาดนั้น" เยี่ยเจิ้นถิงแซวเขา

"ไม่ต้องมายุ่ง นี่เป็นของอันล้ำค่าที่หลานสาวของฉันให้ฉัน" คุณท่านเยี่ยมองดุ จากนั้นก็ลูบหัวน้อยๆ ของเย่ว์เย่ว์ "วันนี้ถักเปียเส้นเล็กสวยมาก!"

"ฮี่ฮี่ คุณยายถักให้ค่ะ" เย่ว์เย่ว์ดึงผมเปียเล็กๆ ของตนมาและแนะนำอย่างมีความสุข "นี่เรียกว่าผมเปียของเจ้าหญิงแอลซ่า เหมือนกับเจ้าหญิงแอลซ่าแห่งโลกน้ำแข็ง"

"เย่ว์เย่ว์ตัวน้อยของเราก็เป็นเจ้าหญิงเหมือนกัน" คุณท่านเยี่ยบีบใบหน้าเล็กๆของเด็กน้อยอย่างเอ็นดู

"คุณทวด คุณทวดฮะ...วันนี้คุณว่าผมใส่สูทแล้วหล่อไหม" หลงหลงโน้มตัวอวดสูทใหม่ทันที "วันนี้ครอบครัวเราจะไปถ่ายรูปแต่งงานเราเลยใส่สูทตัวเล็กๆนี้กัน"

"..."

และคุณท่านเยี่ยก็ผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นและมองเยี่ยเจิ้นถิงตาขวาง ไอ่เด็กชั่วนี้ ทั้งๆที่ไม่ไม่ได้รับอนุญาต ก็แอบจัดการเองแล้วถึงค่อยมาบอกเขาอีกแล้ว นี่มันถึงขั้นไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกันแล้ว