สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 623

เฉินเฉินไม่กล้าพูดคำต่อไป แต่น้ำตาก็เอ่อล้นในดวงตาของเขา มือเล็กคู่นั้นกำหมัดแน่นและร่างของเขาสั่นด้วยความตื่นกลัว

"หม่ามี๊..." เย่ว์เย่ว์ก็ขวัญเสียเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเฉิน จากนั้นปากน้อยๆก็เม้มและร้องไห้เสียงดัง "ฮือออ"

“ไม่มีทางน่า หม่ามี๊จะประสบอุบัติเหตุได้อย่างไง” หลงหลงรีบพูดต่อว่า “เราตกลงกันแล้วว่าจะถ่ายรูปแต่งงาน แล้วทำไมพี่อาไห่ถึงพาหม่ามี๊ออกไป พวกเขาไปที่ไหนกันแล้ว”

"เรื่องนี้ต้องถามคุณทวด!" เฉินเฉินหันไปมองคุณท่านเยี่ย ตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง "คุณเป็นคนส่งคนมาพาหม่ามี๊ไปใช่ไหม"

"ไม่ใช่นะ คุณชายน้อย คุณเข้าใจผิดแล้ว..." เยี่ยเซินรีบอธิบาย "ที่คุณทวดมาวันนี้ก็เพื่อ..."

"หุบปาก!"

คุณท่านเยี่ยขัดจังหวะเยี่ยเซิน ที่เขามาในวันนี้ก็เพื่อหารือกับเยี่ยเจิ้นถิงอีกครั้ง เขาสามารถให้เฟิงเชียนเสวี่ยอยู่ที่นี้ต่อไปได้ แต่จะให้แต่งงานก็ไม่ได้เช่นกัน

ในอนาคตถ้าพบผู้หญิงที่เหมาะสมที่จะเป็นนายหญิงตระกูลเยี่ยมากกว่า ก็ให้หารือกับอีกฝ่ายหนึ่งและส่งเสียเฟิงเชียนเสวี่ยในให้อยู่ในเมืองต่อในฐานะแม่ของเด็กๆ

เขารู้สึกว่านี่เป็นการอ่อนข้อให้แล้ว แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะมาเกิดเรื่องก่อนที่เขาจะทันได้พูด

“หนูจะทำอย่างไรถ้าฉันส่งแม่ของหนูไป”

คุณท่านเยี่ยถามเฉินเฉินตรงๆ และจู่ๆเขาก็อยากรู้ว่าเด็กๆ ต้องพึ่งพาเฟิงเชียนเสวี่ยมากแค่ไหนกันเชียว

"งั้นพวกเราก็จะไปกับหม่ามี๊" เฉินเฉินตื่นเต้นมาก กำปั้นที่กำไว้แน่นของเขาสั่น "หม่ามี๊มีได้แค่คนเดียว และไม่มีใครแทนที่เธอได้!"

“หนูต้องการหม่ามี๊ หนูต้องการหม่ามี๊...”

เย่ว์เย่ว์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าเล็กๆ ของเธอแดงก่ำจากการร้องไห้และเธอก็หายใจติดขัด

"แก้วตาดวงใจของฉัน เจ้าหญิงน้อย อย่าร้องไห้เลย!"

แม่หรงและสาวใช้สองสามคนปลอบเย่ว์เย่ว์อย่างกระวนกระวาย แต่พวกเขาก็ทำให้เธอหยุดร้องไม่ได้

"คุณปู่ ทำไมคุณทำแบบนี้" ในที่สุดหลงหลงก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเขาจับมือคุณท่านเยี่ยและถามทั้งน้ำตาว่า "ทำไมคุณถึงส่งหม่ามี๊ไป ทำไม"

"คุณท่าน ทำไมคุณถึงใจร้ายจัง คุณหนูของเราให้กำเนิดลูกสามคนให้กับตระกูลเยี่ยของคุณนะและคุณชายก็ชอบเธอมาก ทำไมคุณถึงไล่เธอออกไป"