สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 642

“คิดถึงตอนที่คุณหนูยังเป็นเด็ก ถึงตอนนี้ก็อายุยี่สิบสามแล้ว”

แม่จูยิ้มทั้งน้ำตา และถอนหายใจพร้อมกับสะอื้น

“เวลาผ่านไปเร็วมาก ชั่วพริบตาเดียวคุณหนูก็โตแล้ว และตอนนี้ก็กำลังจะแต่งงาน อีกทั้งยังมีลูกๆ ที่น่ารักทั้งสามคน”

“วันนี้เหมือนความฝัน มีทั้งสุขและทุกข์ในความฝัน แต่สุดท้ายมันก็จบลง”

“สาวน้อย เมื่อก่อนฉันกังวลอยู่เสมอว่าจะเขาดูแลคุณหนูได้ไม่ดี แม่กลัวว่าคุณหนูจะมีชีวิตที่แย่ ถ้าต่อไปแม่ตายไปแล้วคงไม่มีโอกาสได้เจอกับคุณชาย แต่ตอนนี้แม่รู้แล้วว่าสามารถส่งต่อคุณหนูให้เขาดูแลได้

“คุณชายเขาเป็นคนดี เขาดีกับคุณหนูและเอาใจใส่เด็กๆ มาก คุณหนูจะมีความสุข...”

“อืมๆ”

เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้าซ้ำๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา แต่บนริมฝีปากของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข

เธอเชื่อมั่นว่าเธอจะมีความสุข

“ดูเหมือนจะมีเสียงบางอย่าง?” จู่ๆ ผกาก็หันกลับมามอง

“อะไรนะ?” เกาถิงมองย้อนกลับไปและพบเงาสองสามคนแวบผ่านทางเข้า เธอรู้สึกกระวนกระวายใจมาก และรีบพูดกับเยี่ยจวินว่า “พี่จุน พี่เห็นมันไหม”

“จุ๊ๆ” เยี่ยจวินทำท่าทางส่งสัญญาณให้เธออย่ารบกวนเฟิงเชียนเสวี่ย

แน่นอนว่าเขาเห็นมันและเขาได้แจ้งให้เยี่ยฮุยและบอดี้การ์ดคนอื่นๆ ทราบแล้ว บอดี้การ์ดของตระกูลเยี่ยได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีและทุกคนจะเตรียมพร้อมอย่างดีและจะไม่มีใครได้รับอนุญาตให้สร้างปัญหาในสถานที่จัดงานแต่งงาน

เกาถิงพยักหน้าไม่กล้าพูดออกไป

มันเป็นเพียงความตื่นตระหนกเล็กน้อยในใจของฉันและมือที่จับกระโปรงสั่นเล็กน้อย

“อย่ากลัวเลย พวกเราอยู่ที่นี่” เยี่ยจวินเตือนด้วยเสียงต่ำ

“ใช่” เกาถิงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ บอดี้การ์ดของตระกูลเยี่ยทุกคนล้วนเชี่ยวชาญ และด้วยมาตรการรักษาความปลอดภัยที่ครบครันในวันนี้ ก็น่าจะไม่เป็นไร

ผกาเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจเรียบง่าย เป็นเพราะเยี่ยจวินพูดเช่นนั้น เธอเลยพยายามไม่คิดถึงเรื่องนี้

“คุณหนูคะ ฉันอ้วนและขาสั้นมาก เดี๋ยวฉันจะเดินช้ากว่านี้ คุณหนูก็ควรจะเดินช้าลงด้วย ฉันเกรงว่าจะเหยียบชุดแต่งงานของคุณหนู”