สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 674

เมื่อเห็นฉากนี้คุณท่านเยี่ยก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น เขาต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่พบกับสายตาที่เกลียดชังของเยี่ยเจิ้นถิง

คุณท่านเยี่ยยืดหลังของเขาตรงทันที แสร้งทำเป็นจริงจังและพูดว่า: "กลับมาก็ดีแล้ว อย่ามัวไปวิ่งเล่นตะลอนๆ ที่ไหนอีก แกไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว แกเป็นทายาทของตระกูลเยี่ยและเป็นพ่อของลูกทั้งสามคน แกต้องรับผิดชอบพวกเขา!"

เยี่ยเจิ้นถิงพาเด็กๆ เข้าไปในบ้านโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ความเกลียดชังที่มีต่อคุณท่ายเยี่ยอยู่ในใจของเขาทั้งหมด ไม่ได้ระเบิดออกมา นั่นก็เพียงเพราะเพื่อลูกเท่านั้น

ท้ายที่สุดแล้ว โลกของเด็กช่างเรียบง่าย พวกเขาเพิ่งสูญเสียคุณยายและแม่ไป หากพวกเขาสูญเสียคุณปู่อีก คงจะเศร้ายิ่งกว่า...

"ท่าทางอะไรของมัน" คุณท่านเยี่ยกัดฟันกระซิบด้วยความโกรธ

“นายน้อยดูนิ่งมาก นี่มันเกินความคาดหมายของผมจริงๆ” เยี่ยเซินเริ่มเกลี้ยกล่อมอย่างจริงจัง “ให้เวลาเขาหน่อยเถอะครับ”

“ฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อตระกูล เพื่อเด็กๆ...ฉันผิดจริงๆเหรอ?”

สิ่งที่คุณท่านเยี่ยพูดคือกำลังถายเยี่ยเซินและตัวเขาเอง

เขากำลังคิดอยู่เหมือนกันว่านี่เขาผิดจริงหรือ?

"อา...ทุกอย่างมันมาปนเปกันจนผิดพลาดไปหมดแล้ว โชคชะตาช่างกลั่นแกล้งคนยิ่งนัก" เยี่ยเซินถอนหายใจยาว "มันไม่ใช่ความผิดของคุณท่านหรอกครับ เพียงแต่เราต้องรับผิดชอบต่อการตายของคุณเฟิง การที่นายน้อยไม่พูดถึงเรื่องคุณเฟิงต่อหน้าลูก นั่นก้ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีแล้วครับ..”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้คุณท่านเยี่ยก็เงียบไป ...

อันที่จริง เขาได้เตรียมการมาพอสมควรแล้ว คิดว่าหลังจากที่เยี่ยเจิ้นถิงกลับมา พวกเขาสองคนอาจจะต้องทะเลาะกันครั้งใหญ่ แต่เยี่ยเจิ้นถิงกลับไม่เป็นเช่นนั้น...

ซึ่งนี่ยิ่งทำให้เขาก็ยิ่งกระวนกระวายใจ

“อย่ากังวลไปเลยครับ นายน้อยแข็งแกร่งมาก” เยี่ยเซินรู้ว่าชายชราผู้นี้กำลังคิดอะไรอยู่ จึงปลอบเขาด้วยเสียงแผ่วเบา “มีลูกๆ ทั้งสามคนอยู่ที่นี่ อีกไม่นานเขาก็จะดีขึ้นครับ”

"อืม"

คุณท่านเยี่ยพยักหน้า เมื่อนึกถึงเด็กทั้งสามคนนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างก็คุ้มค่า

"เวลาจะเยียวยาทุกสิ่ง..." เยี่ยเซินถอยออกจากคุณท่านเยี่ย

คุณท่านเยี่ยมองขึ้นไปที่ชั้น 2 ไฟในห้องนอนใหญ่มืดสนิท แต่ไฟในห้องหนังสือเปิดอยู่