สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 673

เยี่ยเจิ้นถิงตรวจสอบบุคคลที่น่าสงสัยทั้งหมดที่เคยมีปัญหากับเฟิงเชียนเสวี่ย แต่ก็ยังไม่พบเงื่อนงำใดๆ

ฉู่จือหันติดคุกไปแล้ว ส่วนซือเฮ่าเซวียนแค่ตัวเองยังเอาตัวไม่รอด ทุกๆ วันเขายุ่งอยู่แต่กับคดีความและให้ความช่วยเหลือคนทุกวัน ไม่เคยออกนอกประเทศเลย นับประสาอะไรกับการมาเชียงใหม่เพื่อทำร้ายใครสักคน

สำหรับหลิงหลงนั้น ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาเธอไม่มีบันทึกการเข้าออกนอกประเทศเลย หลักฐานที่พบแสดงให้เห็นว่าเธอกำลังยุ่งอยู่กับโครงการในไห่เฉิง

เยี่ยเจิ้นถิงทำได้เพียงดำเนินการตรวจสอบจากที่อื่นเท่านั้น...

เมื่อหลิงหลงรู้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงกำลังสืบเรื่องของเธอ เธอตกใจแทบตาย ไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่ช่วย เฟิงเชียนเสวี่ยถึงไม่ฆ่าเธอในตอนนั้น และทำไมเขาถึงยังปกปิดที่อยู่ของเธอ?

ไม่เช่นนั้น เยี่ยเจิ้นถิงคงพบเธอไปนานแล้ว

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันถูกหลบซ่อนไปแล้ว

เพียงแต่เธอถูกยิงที่ข้อมือขวา และในอนาคตเธอจะต้องพิการครึ่งหนึ่ง

...

ชั่วพริบตาเดียว เวลาก็ผ่านไปสามเดือน

เยี่ยเจิ้นถิงยังคงไม่พบตำแหน่งที่อยู่ของเฟิงเชียนเสวี่ย

เด็กๆ ไม่เจอแด๊ดดี้และหม่ามี๊ของพวกเขา ในช่วงแรกๆ พวกเขาจึงถามคำถามกับที่บ้านทุกวัน จากนั้นพวกเขาก็เริ่มร้องไห้ และสุดท้ายคุณท่านเยี่ยก็บอกกับพวกเขาอย่างโหดร้ายว่าหม่ามี๊ป่วยและเสียชีวิตแล้ว!

เมื่อเด็กๆ ได้ยินข่าวก็ร้องไห้เหมือนฟ้าที่ร้องคร่ำครวญพร้อมจะพังทลายลง

ใบหน้าเล็กของหลงหลงแดงก่ำ เขาร้องไห้ด้วยความรู้สึกหวั่นใจ "เป็นไปไม่ได้ หม่ามี๊ต้องสบายดีสิ หม่ามี๊จะตายได้อย่างไร พวกคุณโกหก คนโกหก!"

“ผมไม่สน หม่ามี๊ยังไม่ตาย หม่ามี๊ยังไม่ตาย” เย่ว์เย่ว์เงยหน้าขึ้นและร้องไห้ออกมา “หนูต้องการหม่ามี๊ หนูต้องการหม่ามี๊…”

"ต้องมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่ๆ" เฉินเฉินตัวสั่นด้วยความหวาดหวั่น เขากำหมัดแน่นและถามว่า "ในวันที่แด๊ดดี้กับหม่ามี๊แต่งงานกัน จู่ๆ พวกคุณก็พาหม่ามี๊ไป โดยบอกว่าจะพาเธอไปรักษา แล้วเราก็ขอพวกเขาบอกว่าขอให้หนูไปหาหม่ามี๊นะ แต่พวกเขาก็ไม่ให้ไป

ไม่ใช่ว่าพวกคุณส่งหม่ามี๊ไปที่อื่นแล้วนะ ส่งหม่ามี๊ไปไหน เป็นเพราะครอบครัวของเธอไม่ดี คุณจึงไม่ต้องการให้เธอแต่งงานกับแด๊ดดี้ใช่ไหม ก็เลยไม่ได้ตั้งใจส่งเธอไปใช่หรือเปล่า? "

เมื่อต้องเผชิญกับเสียงร้องไห้และคำถามของเด็กทั้งสาม คุณท่านเยี่ยก็รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก ที่จริงเขาเตรียมใจไว้แล้ว แต่ตอนนี้พอเห็นเด็กๆ เป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น...