"ผมมีเวลา"เยี่ยเจิ้นถิงตอบอย่างนิ่งๆ "ปู่สุขภาพไม่ดี พักฟื้นเยอะๆสิ อย่าไปกังวลเรื่องบริษัทเลย"
"สองปีนี้ แกจะทําอะไร ฉันไม่เคยถามอีกเลย"คุณท่านเยี่ยพูดด้วยน้ําเสียงหนักแน่นว่า "แต่ตระกูลเหลิ่งโจมตีตลาดภายในประเทศ แกต้องให้ความสําคัญเหลิ่งสีเฟิงเกือบจะผูกขาดตลาดเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และยังผูกมัดคนมากมาย ถ้าเป็นแก..."
"ผมรู้"เยี่ยเจิ้นถิงขัดจังหวะคําพูดของคุณท่านเยี่ย วางแก้วไวน์ลง ถามเบา ๆ "มีเรื่องอื่นอีกไหม ถ้าไม่มี ผมกลับไปพักผ่อนแล้ว"
คุณท่านเยี่ยทำหน้าจนใจและโบกมือไล่
"พักผ่อนเร็วๆ นอนดึกทําลายสุขภาพ" เยี่ยเจิ้นถิงลุกขึ้นและจากไป
เขามองไปที่หลังของเขา คุณท่านเยี่ยถอนหายใจลึก ๆ ดวงตาของเขาเศร้าโศกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
"ท่านก็ไม่ต้องกังวลมากเกินไปหรอกครับ"เยี่ยเซินรินชาหนึ่งถ้วยให้เขาและปลอบโยนว่า "แม้ว่าคุณชายจะมีนิสัยเย็นชาและหยิ่งผยอง แต่สําหรับธุรกิจ เขามีขอบเขตเสมอ"
"ถ้ามีขอบเขต วันนี้ก็จะไม่ให้คนของตระกูลเหลิ่งได้เปรียบหรอก" คุณท่านเยี่ยกล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันเห็นว่าความคิดของเขาไม่อยู่ที่งานเลย คิดจะหาผู้หญิงคนนั้นทั้งวันทั้งคืน..."
"นั่นก็เป็นเรื่องปกติของมนุษย์เหมือนกันนะครับ" เยี่ยเซินเตือนอย่างระมัดระวังว่า "เขาตั้งสติได้ก็ดีแล้ว"
"ดื้อรั้นจริง ๆ" คุณท่านเยี่ยบ่นพึมพำด้วยความโกรธ "เหมือนพ่อของเขาไม่มีผิด หมกมุ่นอยู่กับความรักแบบนี้จะทําเรื่องใหญ่ได้ยังไง"
เยี่ยเซินไม่กล้าพูดอะไรมาก แค่ห่มผ้าห่มให้ขาของคุณท่านเยี่ยอย่างเงียบ ๆ
"ช่างเถอะ ดันฉันกลับไปพักผ่อนเถอะ"
คุณท่านเยี่ยรู้ว่าไม่สามารถทําอะไรได้นอกจากอารมณ์เสีย
เขาแก่แล้ว หลายสิ่งหลายอย่างยังต้องให้เยี่ยเจิ้นถิงจัดการ เขาพูดมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์
เยี่ยเซินดันคุณท่านเยี่ยกลับไปที่ห้อง เมื่อเดินผ่านห้องนั่งเล่น เขาเห็นประตูห้องหนังสือบนชั้นสองถูกปกปิดไว้และแสงไฟภายในสว่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...