สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 690

อาไห่เป็นทักษะการขับรถที่ดีที่สุดในบรรดาบอดี้การ์ดทั้งหมด โดยปกติแล้วเขาก็ขับรถให้เยี่ยเจิ้นถิง

บอดี้การ์ดของตระกูลเยี่ย ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูง สาขาที่พวกเขาถนัด ล้วนถือได้ว่าเป็นมืออาชีพระดับสูง

จนถึงตอนนี้อาไห่ขับรถยังไม่เคยเจอคู่ต่อสู้ แต่วันนี้กลับเจอตอเข้าแล้ว

โรลส์ รอยซ์สีเงินคันนั้นเหมือนเมฆที่ไหลเชี่ยว แล่นผ่านการจราจร ไร้ความผิดพลาด ชํานาญและรักษาแนวหน้าได้อย่างมั่นคง

ไม่ว่าอาไห่จะไล่ตามยังไงก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลังห่างเป็นสิบเมตร

"อาไห่ เกิดอะไรขึ้นกับนาย รีบตามให้ทันสิ" เยี่ยฮุยรีบแล้ว

อาไห่เหงื่อซึมหน้าผาก เร่งเครื่องไล่ติดตาม แต่ถูกรถคันนั้นทิ้งไว้ตลอดไม่ว่าจะขับอย่างไร

เขารู้สึกทันทีว่าถูกดูถูก กัดฟันและเร่งเครื่องเต็มที่

"เร็ว อย่าแพ้ผู้หญิง"

เยี่ยฮุยคิดถึงการถูกบอดี้การ์ดหญิงในรถคันนั้นชนปะทะเมื่อวาน จนตอนนี้ยังมีไฟลุกไหม้ในใจ และต้องลุ้นกลับมาในวันนี้

โรลส์-รอยซ์ มิราจ สีเงิน

บอดี้การ์ดหญิงสวมแว่นกันแดดและขับรถเกือบจะบินขึ้น

น้ําแข็งที่เย็นชาบนรถโดยสาร จ้องมองกระจกมองหลัง ยิ้มเย้ยอย่างภาคภูมิใจ "อยากตามพวกเราทันนะเหรอ ไม่มีทาง"

เหลิ่งเชียนเสวี่ยกําลังหลับตาอยู่ สั่งเบา ๆ ว่า "ระวังความปลอดภัยด้วย"

"ค่ะ คุณเหลิ่ง!" เหลิ่งมั่วตอบอย่างรวดเร็ว

ความเฉยเมยของการขับรถจ้องมองโรลส์รอยซ์สีดําที่ค่อย ๆ เข้ามาใกล้ในกระจกหลังและอดขมวดคิ้วไม่ได้

"เหลิ่งมั่ว เกิดอะไรขึ้นกับเธอ เร่งความเร็วให้เร็วขึ้นสิ" เหลิ่งปิงรีบเร่ง

"รู้น่า" เหลิ่งมั่วคิ้วขมวด "ไม่คิดว่าไอหนุ่มนั้นจะมีสองชีวิต"

"เร่งความเร็ว อย่าให้พวกเขาทัน" เหลิ่งปิงบ่นอย่างหงุดหงิด

เหลิ่งมั่วค่อย ๆ เร่งความเร็วขึ้น แต่ก็ยังถูกโรลส์รอยซ์สีดําที่ด้านหลังตามทัน

รถทั้งสองคันขับมาด้วยกันและขับเคียงข้างกัน

"ดีมาก!" เยี่ยฮุยกําชับอาไห่

"แน่นอน" อาไห่ทุ่มสุดตัว เร็วหรือช้าไม่ได้ ขนานกับโรลส์-รอยซ์สีเงินแบบนี้

ห่างกันระหว่างรถทั้งสองคันเพียง 1 เมตร ห่างกันมาก

เยี่ยเจิ้นถิงหันไปจ้องมองรถข้าง ๆ เพื่อดูคนในรถให้ชัดเจน แต่เห็นเพียงเงาราง ๆ เท่านั้น

ตัดสินได้ว่าคนนั้นก็ดูเขาอยู่