สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 742

ทั้งครอบครัวทานอาหารร่วมกันอย่างมีความสุข ซึ่งเป็นภาพบรรยากาศที่ไม่ได้เห็นมานานแล้ว

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ทุกครั้งที่คุณท่านเยี่ยมา เยี่ยเจิ้นถิงจะใช้คำว่างานยุ่งเป็นข้ออ้างเพื่อออกไปก่อนเวลาและกลับมาดึกๆ

ส่วนเฉินเฉินก็เงียบขรึม เย็นชาและห่างเหิน

มีเพียงหลงหลงและเย่ว์เย่ว์เท่านั้นที่ยังคงปฏิบัติกับคุณท่านเยี่ยเหมือนเดิม

นานแล้วนานเล่า ท้ายที่สุดคุณท่านเยี่ยก็ไม่มาแล้ว

แต่เมื่อเร็วๆ นี้ เนื่องจากการเข้าเรียนโรงเรียนประถมของหลงหลงและเย่ว์เย่ว์ คุณท่านจึงบินกลับมาจากประเทศมอลตา เพื่อเฉลิมฉลองแสดงความยินดีให้กับพวกเขา…

ครั้งนี้เขาใช้ความคิดและพลังใจมากมายเพื่อที่จะเข้ามาเด็กๆ และพยายามแก้ไขช่วงว่างระหว่างเขากับเฉินเฉิน

ทีแรกเขาคิดว่าจะไม่มีหวังแล้ว แต่คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะมีการเปลี่ยนแปลง

ชายชรามีความสุขมาก เขารู้สึกว่าความพยายามที่ผ่านมาของเขาไม่สูญเปล่าแล้ว ในขณะเดียวกันเขาก็มีความหวังใหม่สำหรับอนาคต…

เขาหวังว่าในช่วงชีวิตของเขา การแต่งงานของเยี่ยเจิ้นถิงจะถูกกำหนดอย่างแน่นอน และเด็กทั้งสามคนจะยอมรับหลิงอวิ๋นแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้

หลังทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขณะที่เด็กทั้งสามคนกำลังไปที่สวน คุณท่านเยี่ยก็พูดกับเยี่ยเจิ้นถิงว่า "หลิงอวิ๋นฟื้นแล้ว อีกสักพักแกกับฉันไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลด้วยกัน"

“แค่ผมไปก็พอแล้ว ท่านเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว พักผ่อนอยู่ที่บ้านเถอะ”

เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกว่าเขาสามารถไปที่นั่นได้ แต่ถ้าเขาไปกับชายชราผู้นี้ บรรยากาศก็จะแปลกไป

"งั้นก็ดี" คุณท่านเยี่ยรู้สึกว่าเขาไม่สามารถบังคับเยี่ยเจิ้นถิงให้รีบร้อนเกินไปได้ และคิดว่าคงยังต้องใช้เวลาอีกสักพัก "งั้นฉันจะอยู่กับเด็กๆ ที่บ้าน แกไปเยี่ยมหลิงอวิ๋นเถอะ"

“อืม” เยี่ยเจิ้นถิงบอกลาเด็กๆ แล้วจากไป

ระหว่างทาง ดยุคหลุยส์โทรเข้ามาอีกครั้ง เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกรำคาญมากเมื่อเห็นหมายเลขนี้ แต่เขาก็ยังกัดฟันรับสาย “เป็นอะไรอีกล่ะ”

“เจิ้นถิง อีกครู่หนึ่งฉันจะได้เจอกับเชียนเสวี่ยแล้ว ตื่นเต้นมากเลย ถ้าเธอถามฉันเรื่องเมื่อวาน ฉันควรจะอธิบายยังไงดี”