สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 743

“เข้าใจแล้วครับ…” เยี่ยจวินเข้าใจทุกอย่างในทันที

“แต่เธอก็ยังมาพบเขา ผมค่อนข้างแปลกใจเลยทีเดียว”

แม้ว่าภายนอกของเยี่ยเจิ้นถิงจะดูสงบนิ่ง แต่ในใจของเขากลับรู้สึกอยู่ไม่เป็นสุข เมื่อสองปีก่อน เฟิงเชียนเสวี่ยมีช่วงที่ใสซื่อกับความรู้สึกและสนใจในความจงรักภักดีของผู้ชายคนหนึ่งมาก

แต่สองปีที่ผ่านไป เธอเปลี่ยนจากขนมหวานสีขาวมึนๆ บื้อๆ มาเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง เยือกเย็นและหยิ่งยโส นิสัยของเธอก็เปลี่ยนเป็นคนหยิ่งทะนงตัวอย่างถึงที่สุด จึงไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเปลี่ยนมุมมองต่อความรู้สึกของเธอ

“ที่จริงที่คุณเหลิ่งยังสามารถมาพบดยุคหลุยส์ได้ในวันนี้ นั่นก็หมายความว่าเธอไม่ได้รักเขาเลย” เยี่ยจวินวิเคราะห์ “ยิ่งคุณรักใครสักคนมากเท่าไหร่ คุณก็จะสนใจเรื่องแบบนั้นมากเท่านั้น แต่นี่เพิ่งวันเดียวเธอก็คลายความสงสัยทั้งหมดได้แล้ว แสดงว่าเธอไม่ได้รักเขาแน่นอนสินะครับ”

“นั่นก็มีเหตุผล” เยี่ยเจิ้นถิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“แต่ว่า ไม่ได้รักก็ไม่ได้หมายความว่าจะอยู่ด้วยกันไม่ได้” เยี่ยจวินเสริมเข้ามาอีกประโยคหนึ่ง “แต่ดยุคหลุยส์มาจากราชวงศ์ฝรั่งเศส และไม่กี่ปีที่ผ่านมาตระกูลเหลิ่งก็เพิ่งมีสัมพันธไมตรีที่ดีกับฝรั่งเศส และเพื่อที่จะขยายอำนาจของตระกูล การแต่งงานเข้าราชวงศ์ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้นะครับ”

“…”

เมื่อได้ยินประโยคเหล่านี้ ใบหน้าของเยี่ยเจิ้นถิงก็มืดครึ้มลงในพริบตา…

“ผมเห็นว่าคุณเหลิ่งเชียนเสวี่ยในตอนนี้ มีบุคลิกและนิสัยที่แตกต่างจากคุณเฟิงในตอนนั้นโดยสิ้นเชิง…” เยี่ยจวินไม่ได้สังเกตเห็นการแสดงออกที่เปลี่ยนไปของเยี่ยเจิ้นถิง และยังพูดฮึมฮัมกับตัวเองอีกว่า “”บางทีหลังจากสองปีผ่านไป เขาไม่ได้สนใจเรื่องความรักอะไรแบบนั้นอีกแล้ว แต่อาจจะห่วงเรื่องสถานการณ์โดยรวมอะไรแบบนั้นมากกว่าหรือเปล่านะ ถ้าเป็นแบบนี้แล้ว ก็อาจเป็นไปได้ว่า…”

“หุบปาก!” เยี่ยเจิ้นถิงขัดจังหวะเยี่ยจวินแล้วต่อสายหาดยุคหลุยส์ทันที

“เจิ้นถิง?”

“นายอยู่ที่ไหน?”

“อยู่ร้านอาหารริมทะเลจีนใต้ร้านหนึ่ง ชื่ออะไรนะ ทิงไห่...”

ดยุคหลุยส์เพิ่งพูดจบเพียงเสี้ยววินาทีเยี่ยเจิ้นถิงก็รีบกดวางสายและสั่งคนขับรถว่า "ไปทิงไห่"

“ครับ” คนขับรถวนรถกลับทันที

“เอ่อ...” เยี่ยจวินตกตะลึง “คุณชายเยี่ยครับ นี่ท่าน...”

“นายพูดถูก” เยี่ยเจิ้นถิงหรี่ตาพร้อมกับหมุนแหวนแต่งงานสีดำทองในมือ “ถ้าเธอเปลี่ยนนามสกุล เนื่องจากแต่งงานกับหลุยส์เพราะเหตุผลทางครอบครัว แล้วฉันจะหาแม่ให้ลูกได้ที่ไหนล่ะ”

“…”