สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 751

หลิงอวิ๋นต้องการที่จะรั้งเขาไว้ แต่เขาหันหลังกลับและมองไม่เห็นภาษาใบ้ของเธอแล้ว การเรียกร้องอย่างเงียบๆ ของเธอไม่ได้ผลใดๆ

เธอได้แต่มองแผ่นหลังของเขาที่เดินจากไปอย่างล่องลอย

เยียยเจิ้นถิงเดินออกจากห้องพักผู้ป่วย เยียยเซินประหลาดใจมาก "ออกมาเร็วขนาดนี้ ไม่คุยกับคุณหลิงต่อเหรอครับ"

"ไม่มีอะไรจะคุย" เยียยเจิ้นถิงพูดเบาๆ "ใช่ค่ะ ลุงเซิน ทางตํารวจน่าจะได้เบาะแสแล้วเมิ้ง ว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้เกิดอะไรขึ้น"

เยี่ยเซินมองหลิงอวิ๋นในห้องพยาบาล ดึงเยี่ยเจิ้นถิงออกไปด้านข้างและกระซิบว่า "ว่ากันว่าเป็นฝีมือคนครับ"

"คน?"เยียยเจิ้นถิงเลิกคิ้ว "คนร้ายคือใคร"

"อาจเป็น..."เยียยเซินลดเสียงลง "คุณหลิงหลง"

"เป็นเธอจริงๆ สินะ"เยียยเจิ้นถิงก็คาดไว้แล้ว เขาให้เยี่ยฮุยตรวจสอบมานานแล้ว ที่เกิดเหตุอยู่บนถนนวงแหวนรอบที่สามสองกิโลเมตรใกล้กับตระกูลหลิง ที่นั่นมีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกหนทุกแห่งและเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบไม่พบ

อีกฝ่ายหนีไป ตระกูลหลิงไม่เอาเรื่องจริงๆ เหรอ

จุดนี้มีความแปลก

ดังนั้น เมื่อกี้นี้เยี่ยเจิ้นถิงถึงได้ถามหลิงอวิ๋นอย่างนั้นไป

"แต่ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน"เยี่ยเซินกระซิบว่า "คุณหลิงไม่อยากพูด ผมก็ไม่ได้ถามเหมือนกัน"

เยียยเจิ้นถิงนึกถึงคืนที่เกิดเหตุ หลิงหลงได้รับความเดือดร้อนจากเหลิ่งเชียนเสวี่ยที่คฤหาสน์เชิงเขา ด้วยอารมณ์ของเธอ จะยอมแพ้ได้อย่างไร แต่เธอก็ไม่มีที่ระบายอารมณ์ บังเอิญขากลับบ้านเจอหลิงอวิ๋น เลยขับรถไปชน...

"คุณหลิงเป็นห่วงว่าพอคุณหลิงอวิ๋นกลับบ้านก็จะถูกคุณหลิงหลงรังแกอีก คุณท่านเยี่ยจึงให้คุณหลิงอวิ๋นมาพักที่บ้านของเรา"เยียยเซินกล่าวเสริมว่า "ปกติคุณหลิงไม่ได้อยู่ที่ไห่เฉิง เขากังวลว่าหลังจากเขาจากไปแล้ว จะเกิดเรื่องขึ้นกับคุณหลิงอวิ๋นอีก จริงๆ แล้วเขาน่าเข้าใจได้"

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทําไมไม่ลงโทษหลิงหลงล่ะ"เยียยเจิ้นถิงไม่เข้าใจ "พี่น้องแท้ๆ ก็ลงมือได้ นี่คือมีเจตนาฆ่า ถ้าหลิงอวิ๋นโชคร้าย ก็คงจะเสียชีวิตไปนานแล้ว"

"ใช่ ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน"เยียยเซินถอนหายใจ "แต่ยังไงก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขเดียวกัน คุณหลิงอาจจะมีวิธีการของตัวเองมั้งครับ ได้ยินมาว่าหลายวันมานี้ขังเธอไว้แล้ว เตรียมที่จะสั่งสอน"

"บ้านหลิงเฟิงอบอุ่นเกินไป วิธีการสั่งสอนของเขาจะมีปัญหาไม่ช้าก็เร็ว" เยียยเจิ้นถิงขี้เกียจที่จะพูดและหันไป "บอกคุณปู่ว่าผมไปก่อนแล้วกัน"

"ท่านไม่อยู่อีกสักพักหรือ เดี๋ยวคุณท่านไม่ได้เจอท่าน ก็จะอารมณ์เสียอีก..."

คําพูดของเยี่ยเซินยังพูดไม่ทันจบเยี่ยเจิ้นถิงก็รีบเข้าไปในลิฟต์แล้ว

เยียยเซินถอนหายใจและหันไปหาคุณท่านเยี่ย