สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 757

เยี่ยเจิ้นถิงมองเธอที่เป็นแบบนี้ อารมณ์ของเขาซับซ้อนมาก เขาทั้งอยากให้เธอนึกถึงอดีตและไม่อยากให้เธอนึกถึงอดีต

หากนึกไม่ออก เธอก็ไม่สามารถก้าวข้ามบุญคุณความแค้นของตระกูล และอยู่กับเขาได้ และที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ ไม่อาจกลับไปอยู่ใกล้ชิดกับลูกๆ ได้อีก

หากนึกออกขึ้นมา ทั้งเรื่องดีและเรื่องเลวร้ายเหล่านั้น เรื่องทุกอย่างก็จะถาโถมเข้ามาในครั้งเดียว รวมถึงฉากงานแต่งที่โหดร้ายนั่นด้วย และไหนจะเหตุการณ์นองเลือดทุกอย่างที่เธอพบเจอในประเทศไทยอีก

ไม่ว่าคนที่ทำร้ายเธอจะเป็นใคร ทุกอย่างก็เกิดขึ้นเพราะตระกูลเยี่ย และเธอไม่มีทางให้อภัยเขาอย่างแน่นอน

เมื่อนึกถึงสิ่งเหล่านี้ ความรู้สึกของเยี่ยเจิ้นถิงก็ขัดแย้งกันมาก

และในเวลานี้ หางตาก็กระทบแสง จู่ๆ ก็พบว่ามีรถสีดําหลายคันกําลังติดตามพวกเขาอยู่

เยี่ยเจิ้นถิงแววตาดุดันขึ้นพลางเร่งเครื่องทันที

"มีคนตามพวกเรามา"

เหลิ่งเชียนเสวี่ยก็รู้ตัวอย่างรวดเร็ว เธอจ้องมองที่กระจกมองหลังอย่างเย็นชา ต้องการตัดสินว่าคนเหล่านั้นเป็นใคร แต่ในช่วงเวลาอันสั้นก็ไม่สามารถทำให้เธอรู้ได้

"ศัตรูของตระกูลเธอเหรอ"เยี่ยเจิ้นถิงก็มองไม่ออก ท้องฟ้ามืดเกินไป รถเหล่านั้นเป็นรถสวมทะเบียนปลอมที่ดัดแปลงมาจากตลาดมืด เห็นได้ชัดว่าไม่อยากให้คนจําได้

"อาจจะใช่มั้ง"

เหลิ่งเชียนเสวี่ยจ้องมองที่กระจกมองหลัง สั่งการนาฬิกาข้อมือ ให้ส่งตําแหน่งไปให้เหลิ่งปิง

เหลิ่งปิงได้รับข้อความก็จะรู้ว่าเธออยู่ในอันตราย และรีบพาคนมาช่วย

"ไม่ต้องห่วง พวกลูกระจ๊อกเหล่านี้ ฉันช่วยเธอจัดการได้"

เยี่ยเจิ้นถิงเร่งความเร็วรถเพื่อให้ทิ้งห่างคนเหล่านั้น

"ขับช้าๆ" จู่ๆ เหลิ่งเชียนเสวี่ยก็สั่งขึ้นมา

"หืม?" เยี่ยเจิ้นถิงสงสัยเล็กน้อย

"ถ้าไม่ให้พวกเขาตามมาทัน ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาเป็นใคร" เหลิ่งเชียนเสวี่ยยกมุมปากขึ้นและเอ่ยต่อ "ตระกูลเหลิ่งของเราไม่เคยกลัวศัตรูหน้าไหนอยู่แล้ว อยากมาก็มาเลย!"

"ลูกน้องของเธอไม่อยู่ เธอไม่กลัวว่าฉันจะรับมือไม่ไหวเหรอ"

เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกสงสัยว่าคนเหล่านี้อาจจะเป็นคนที่เหลิ่งเชียนเสวี่ยส่งมาเพื่อทดสอบเขาอีก