สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 756

"ก็ดีแล้ว"

เยี่ยเจิ้นถิงยกมุมปากขึ้น อย่างน้อยๆ สถานะโฮสต์นี้ เธอก็ยังรู้สึกดีด้วย

"ไปกันเถอะ" เหลิ่งเชียนเสวี่ยผลักมือออกเบา ๆ

"อยากให้สวยงามยิ่งกว่านี้ไหม" เยี่ยเจิ้นถิงออกแรงโน้มหลังศีรษะของเธอเข้ามาใกล้อย่างมีเลศนัย

"อะไรนะ..." เหลิ่งเชียนเสวี่ยยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเขาจูบเสียแล้ว

จูบของเยี่ยเจิ้นถิงอ่อนโยนและดูเหมือนหยดน้ำค้างบนกลีบดอกไม้ทําให้เธออบอุ่นและอ่อนโยนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เหลิ่งเชียนเสวี่ยผลักเขาออกโดยสัญชาตญาณไปหลายครั้ง แต่ในไม่ช้าก็อ่อนระทวยในอ้อมแขนของเขาและแบกรับจูบที่เหมือนกับหยาดน้ำค้าง

ความรู้สึกที่คุ้นเคยและแปลกประหลาดราวกับว่าร่างกายเคยชินกับความใกล้ชิดของเขามานานแล้ว ...

เธอไม่ได้รังเกียจเลยแม้แต่นิดเดียวทั้งยังต้องการมากยิ่งขึ้น

แต่เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้เคลื่อนไหวต่อไป และปล่อยเธออย่างรวดเร็ว ฝ่ามือที่ร้อนประคองใบหน้าของเธอและใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดคราบของเหลวออกจากริมฝีปากของเธอเบาๆ ดวงตาที่ลึกดุจทะเลเต็มไปด้วยความรัก!

เหลิ่งเชียนเสวี่ยกําลังจะละลายด้วยสายตานี้ "เมื่อก่อนพวกเราต้องรักกันมากแน่ๆ"

"แน่นอน"เยี่ยเจิ้นถิงเอาหน้าผากชนหน้าผากของเธอ

"แล้วทําไมถึงแยกจากกันล่ะ"เหลิ่งเชียนเสวี่ยเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ

"เรื่องมันยาว..."เยี่ยเจิ้นถิงไม่รู้ว่าจะอธิบายอดีตที่ซับซ้อนนั้นให้เธอฟังอย่างไร ได้แต่หลีกเลี่ยงหัวข้อนี้เท่านั้น "ฉันจะพาเธอไปที่ที่หนึ่ง"

"ได้"เหลิ่งเชียนเสวี่ยพยักหน้า

"เธอไม่ถามฉันว่าจะพาเธอไปไหนเหรอ" เยี่ยเจิ้นถิงกระตุกมุมปากขึ้น "ถ้าพาเธอไปขายล่ะ"

"ไม่มีใครกล้าซื้อหรอก" เหลิ่งเชียนเสวี่ยเลิกคิ้วขึ้นมา

"ก็ใช่" รถสตาร์ทขึ้นและขับไปในทิศทางที่ไม่ทราบ เนื่องจากเป็นทางหลวงในเมือง จึงไม่ขับเร็วมาก เพื่อที่เหลิ่งเชียนเสวี่ยจะสามารถชมวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนได้อย่างช้าๆ

ถนนที่เต็มไปด้วยไฟแดงที่งดงาม เมืองที่ผู้คนพลุกพล่าน ถนนที่ทันสมัยและเจริญรุ่งเรือง กลับมีความรู้สึกคุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ได้

ในไม่ช้า รถก็ขับไปถึงถนนสีเขียวที่สวยงาม