ที่ประตู เยี่ยเซินมองผ่านประตูที่เปิดอยู่แล้วก็เห็นหลิงอวิ๋นนอนอยู่บนเตียง เยี่ยเจิ้นถิงก็โน้มตัวไปหาเธอและเธอก็คล้องคอเขา จูบเขา...
“อะแฮ่ม!” แล้วเสียงกระแอ่มดังมาจากด้านหลัง
เยี่ยเซินก็รีบหนีไปโดยไม่ลืมที่จะมองเยี่ยฮุยแวบหนึ่ง
เยี่ยฮุยยักไหล่และเดินไปปิดประตู
ในห้อง ขณะที่ริมฝีปากของเธอกำลังจะสัมผัสโดยเยี่ยเจิ้นถิง เยี่ยเจิ้นถิงก็ผลักหลิงอวิ๋น ออกไปโดยไม่รู้ตัว
เขาสามารถแสร้งทำเป็นคบหากับหลิงอวิ๋นได้ แต่ขีดจำกัดของเขาก็คือการเข้าใกล้โดย ไม่แตะเนื้อต้องตัวกัน...
ถ้าพูดตามตรง ร่างกายของเขาจะต่อต้านโดยสัญชาตญาณ!
หลิงอวิ๋นก็รีบอธิบายด้วยภาษามือ "ฉันไม่ได้ตั้งใจ เมื่อกี้มีคนแอบดูอยู่ข้างนอก ฉันเลย..."
“ฉันรู้” เยี่ยเจิ้นถิงขัดเธอ “เป็นลุงเซิน”
หลิงอวิ๋นเหมือนกวางที่หวาดกลัว เธอกัดริมฝีปากล่างแล้วพยักหน้า
“ขอบคุณเธอนะ” เยี่ยเจิ้นถิงลุกขึ้นและออกไป “รีบพักผ่อนเถอะ!”
พอเปิดประตูออก เยี่ยฮุยก็เฝ้าอยู่ข้างนอกและรายงานด้วยทุ่ม "ลุงเซินกลับไปที่ห้องของ เขาแล้วครับ"
แล้วเยี่ยเจิ้นถิงก็เดินออกจากห้องและปิดประตูอย่างสบายๆ และไปที่ห้องทำงานแทนที่ จะกลับไปที่ห้องนอน
เยี่ยฮุยรินไวน์แดงมาหนึ่งแก้วและถามอย่างเป็นกันเองว่า "คุณกับคุณหลิงอวิ๋นจงใจแสดงละครตบ เพื่อให้คุณท่านกลับไปด้วยความสบายใจเหรอ"
“นายมองออกเหรอ” เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้วขึ้น
“ผมติดตามคุณมานาน ดังนั้นไม่มีอะไรที่ผมจะดูไม่ออก” เยี่ยฮุยยิ้ม “ผมคิดว่าคุณท่านก็รู้จักคุณเช่นกัน คุณพูดไม่กี่ประโยค แสดงอะไรนิดหน่อย ก็คาดว่าเขาน่าจะไม่เชื่อแล้ว”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เยี่ยเจิ้นถิงก็ขมวดคิ้ว มันก็จริง เขาแค่บอกว่าเขาเต็มใจที่จะลอง ออกเดทกับหลิงอวิ๋น จากนั้นยืมตัวเธอมาเล่นละคร แต่เขาจะหลอกคุณท่านผู้เจ้าเล่ห์ได้อย่างไร
“ถ้าคุณอยากให้คุณท่านกลับไปยังประเทศอเมริกาด้วยความสบายใจ ผมเกรงว่าคุณจะ ต้องเล่นให้ใหญ่” เยี่ยฮุยเตือนอย่างระมัดระวัง
“เล่นใหญ่อะไร” เยี่ยเจิ้นถิงโพล่งออกมาแล้วตวาดว่า “อวดดี!”
“ครับ!” เยี่ยฮุยรีบก้มหน้าลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...