สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 3

..เราจะเอาไงดี เพราะถ้าจะคุยกับลูกชายของนาง ต้องดึงเหตุผลออกมาพูด จะอ้างเรื่องไสยศาสตร์เวทย์มนต์ก็ไม่ได้

"คุณแม่คะ วาดอยากจะขอกลับบ้าน"

"หนูจะกลับไปทำไม" คนยิ่งกำลังหนักใจเรื่องลูกชาย กลับต้องมีเรื่องให้คิดเพิ่มขึ้น

"วาดโทรติดต่อทางบ้านไม่ได้เลยค่ะ"

"เดี๋ยวแม่จะให้คนรถพาไป แต่คืนนี้กลับมานอนที่นี่ได้ไหม"

"วาดยังไม่อยากให้ทางบ้านรู้เรื่องนี้ค่ะ" หญิงสาวยังไม่อยากให้แม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ กลัวว่าท่านจะไม่สบายใจ

"ถ้าเสร็จธุระแล้วให้โทรมาหาแม่นะ เดี๋ยวแม่จะให้คนรถไปรับ"

"ค่ะ" วาดเดือนรีบขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดเดิม เพราะเธอจะกลับบ้านในชุดที่หรูหราแบบนี้ไม่ได้

หญิงสาวรีบออกมาจากคฤหาสน์หลังงาม

"ใครวะ" คนที่นั่งอยู่ในรถคันที่เพิ่งเลี้ยวเข้าบ้าน มองตามหลังผู้หญิงที่เดินออกจากบ้านเขาไป

"แต่งตัวแบบนี้ สงสัยจะเป็นแม่บ้านคนใหม่หรือเปล่า" นักรบก็ไม่เคยเห็นหน้าเหมือนกัน

อาทิตย์สนิทกับนักรบมาก..ถึงแม้นักรบจะเป็นลูกน้อง แต่ทั้งสองก็เคยเป็นเพื่อนเรียนมาด้วยกัน เวลาที่นักรบขับรถให้ อาทิตย์มักจะมานั่งเคียงคู่

"กลับมาแล้วเหรอลูก" อรชรได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาก็เลยเดินออกมาดู ..เขาเห็นกันไหมเนี่ย ถ้าเห็นในสภาพนั้นแย่เลย เพราะนางก็เห็นว่า วาดเดือนเปลี่ยนชุดธรรมดาออกจากบ้าน

"มีอะไรหรือเปล่าครับแม่"

"เปล่าจ้า แม่แค่สงสัยว่าทำไมวันนี้ลูกถึงกลับเร็ว"

"ผมเหนื่อยครับอยากจะกลับมาพักผ่อน" ชายหนุ่มรู้สึกเหนื่อยแปลกๆ จนอยากจะกลับมาพักผ่อน

"ถ้างั้นลูกก็ขึ้นไปนอนเถอะนะ" นางหายใจโล่งขึ้น เพราะลูกชายคงไม่ทันสังเกตเห็นตอนที่เธอเดินออกไป

[บ้านวาดเดือน]

"แม่..แม่คะ วาดดาว" วาดเดือนตะโกนเรียกแม่กับน้องสาวแต่ก็ไม่มีใครอยู่บ้าน