สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 52

สรุปบท บทที่ 52: สามี(ไร้)รัก

สรุปตอน บทที่ 52 – จากเรื่อง สามี(ไร้)รัก โดย ชะนีติดมันส์

ตอน บทที่ 52 ของนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่เรื่องดัง สามี(ไร้)รัก โดยนักเขียน ชะนีติดมันส์ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ทุกคนกลับกันไปหมดแล้ว ทิ้งไว้แค่เขาและเธอที่ยังนั่งอยู่ที่เดิม

"ว่ามา..เราจะเอายังไง" ฟังแค่น้ำเสียงก็รู้แล้วว่าเขาคงจะอารมณ์เสียมาก

"ฉัน.." ถึงแม้ว่าจะใจกล้าบ้าบิ่นแค่ไหน เธอก็ยังเป็นผู้หญิง ที่ทำไปทุกอย่างเพราะประชด และก็ไม่คิดว่ามันจะมาถึงขั้นนี้ได้

"ฉันอะไร?" นักรบเริ่มพูดด้วยอารมณ์

"ฉันไม่รู้ว่าแม่จะมาเห็นอะไรแบบนี้นี่" ทำไมเธอจะไม่อายที่เขาเห็นร่างกายของเธอ แต่ตอนนั้นกำลังโมโห ก็เลยทำอะไรโดยไม่คิด

"เธอรู้ไหม..ว่าเรื่องนี้มันจะไปจบลงที่ไหน"

"ยังไงลุงก็ไม่มีเมีย"

"ไม่มีเมียแล้วไง ฉันต้องรับเธอเป็นเมียงั้นเหรอ"

"ฉันก็ไม่อยากเป็นเมียของลุงเหมือนกันนั่นแหละ"

"ไม่อยากเป็น แล้วทำเรื่องพวกนี้ขึ้นมาทำไม"

"ฉันไปจากที่นี่ก็ได้!" หญิงสาวลุกขึ้นกำลังจะออกมาที่ประตู แต่ถูกเขาคว้ากลับเข้ามาก่อน

"เธอคิดว่าเรื่องมันเกิดขึ้นมาแบบนี้แล้ว เธอจะเดินออกไปได้ง่ายๆ งั้นเหรอ..คนที่เป็นหมาก็คือฉันน่ะสิ!!" เดี๋ยวพวกผู้ใหญ่ก็คิดว่าเขาจะไม่รับผิดชอบไล่ตะเพิดเธอออกจากห้องไปอีก

"ลุงจะเอายังไงกันแน่!!" ทั้งสองใช้อารมณ์คุยกัน แบบไม่มีใครลงให้ใครก่อน

[บ้านแม่ของวาดเดือน]

ตอนนี้ทุกคนในครอบครัว พร้อมหน้าพร้อมตากันอยู่ที่ห้องโถง รวมทั้งอาทิตย์และวาดเดือน

"ถ้าทางนี้จะให้ผมรับผิดชอบ ผมก็จะรับผิดชอบ" นักรบพูดออกไปแบบแมนๆ ถ้าไม่พูดคำนี้ก็ไม่รู้จะพูดคำไหนแล้ว

แต่ก่อนที่จะออกมาเขาได้คุยกับเธอเรียบร้อยแล้วว่าจะเอายังไง ถ้าผู้ใหญ่ต้องการให้เขารับผิดชอบเขาก็จะรับ

แต่ถ้าจะให้อยู่กินกันฉันสามีภรรยา นักรบบอกกับวาดดาวไปแล้วว่า..เขาไม่เอาเธอเป็นเมีย ถ้าถึงเวลา..เขาก็จะเลิก ซึ่งฝ่ายหญิงก็ตอบตกลง โดยที่ทั้งสองจะไม่มีพันธะเกี่ยวข้องกัน และเรื่องนี้พวกเขาจะรู้กันแค่สองคน

"แต่ฉันยังอยากให้น้องเรียน" มันคือความคิดของวาดเดือน เพราะอยากให้น้องมีความรู้ติดตัวไว้เยอะๆ จะได้ไม่ลำบาก

"ถึงให้เรียน ดาวก็เรียนไม่จบหรอก"

"จบแค่มอหกจะไปทำอะไรกินได้"

"นั่นมันก็เรื่องของฉัน พี่ไม่ต้องยุ่ง" วาดดาวตะคอกกลับพี่สาวต่อหน้าผู้ใหญ่ทุกคนในที่นี้

"ดาว!" เสียงที่แม่ตำหนิน้องคนเล็ก

พอถูกแม่ตำหนิวาดดาวก็เงียบ แต่ในความเงียบนั้นมีความน้อยใจแฝงอยู่มาก แทนที่จะว่าพี่สาวด้วยกลับมาด่าแค่เธอ ซึ่งตอนนี้ทุกคนมองหน้าเธอเหมือนกับเป็นเด็กที่ไม่รู้จักโตชอบเถียงคำไม่ตกฟาก

"ตกลงกันเสร็จแล้วใช่ไหมคะ..ฉันจะได้กลับ" วาดดาวพูดตัดบทแล้วก็ลุกขึ้น

"จะกลับไปไหน" วาดเดือนรู้ว่าน้องคงคิดว่าเธอจุ้นจ้านมากเกินไป แต่ก็อดที่จะเป็นห่วงน้องไม่ได้อยู่ดี

"ก็ในเมื่อฉันมีผัวแล้ว ฉันก็ไปอยู่บ้านของผัวฉันน่ะสิ"

[คอนโด]

ที่จริงยังคุยกันไม่เคลียร์เท่าไร แต่ก็ต้องได้ออกมาก่อน เพราะว่าพี่กับน้องจะทะเลาะกันอีก

กลับมาที่คอนโดคราวนี้วาดดาวขนเสื้อผ้าของเธอมาด้วย เพราะคิดว่าคงจะไม่กลับไปบ้านหลังนั้นง่าย

"ฉันไม่รบกวนลุงมากหรอก ลุงก็อยู่ห้องของลุงไป ฉันจะนอนโซฟาตรงนี้ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าฉันก็ไม่ให้มันเกะกะห้องของลุงหรอก" เริ่มจะสงสารผู้ชายที่เธอดึงมาเกี่ยวข้องกับเรื่องของเธอ

"ถ้าวันไหนลุงจะพาผู้หญิงมาคอนโดก็บอกก่อนด้วยแล้วกัน ฉันจะได้เปิดทางให้"

นักรบได้แค่ยืนฟังเด็กสาวคนนี้พูด

ที่เธอพูดไปแบบนั้น เพราะผู้ชายอายุขนาดเขาต้องมีผู้หญิงข้างกายแล้วแน่เลย..ถ้าไม่มีน่ะสิแปลก

วาดดาวเก็บข้าวของเครื่องใช้ไว้ในตู้เล็กๆ ที่นักรบใช้ไว้เก็บของด้านนอกห้องโถง เพื่อที่จะไม่ให้เกะกะห้องของเขา

ส่วนห้องน้ำคอนโดของนักรบมีแค่ห้องน้ำเดียวคือในห้องนอน ถ้าเธอจะใช้ ต้องเข้าไปใช้ในห้องนอนของเขา

21 : 50 น.

"หือ?! อะไร" หญิงสาวสระผมแต่พอจะล้างผมออก น้ำกลับไม่ไหล "ทำไงดี โอ๊ยแสบตา" วาดดาวต้องได้รีบหลับตาลงเหมือนเดิม

โครม!

"กรี๊ด" สองมือรีบยกขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ แต่เสียงดังขนาดนี้เขาต้องตื่นแน่เลย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"เธอจะพังห้องน้ำฉันหรือไง เปิดประตู"

"คุณเข้ามายังไม่ได้"

"เมื่อกี้เสียงอะไร"

"ที่ครอบฝาชักโครกหล่น" หญิงสาวจะเปิดเอาน้ำที่รองไว้สำหรับชักโครกมาล้างผมก่อน แต่พอเปิดฝาออก มือเธอลื่นก็เลยทำให้ตก และฟังจากเสียงคงจะแตกไปแล้วด้วย

"แล้วไปเปิดมันทำไม"

"น้ำไม่ไหลฉันจะล้างผม"

"เปิดประตู" ก่อนที่จะขึ้นมาทางคอนโดได้แจ้งไว้แล้วว่าจะปิดน้ำ เพื่อต่อสายประปาใหม่นักรบลืมบอกเธอไป

หญิงสาวควานหาผ้าเช็ดตัวเพื่อจะมาคุมร่างไว้ก่อน แต่ด้วยความที่แสบตาเธอลืมมันขึ้นไม่ได้

ก๊อก! ก๊อก!! ก๊อก!!!

"ว้าย..เปิดแล้ว" วาดดาวตกใจก็เลยรีบเปิดประตูทั้งๆ ที่ยังโป๊อยู่แบบนั้น

"โอ้ยยยเด็กคนนี้" พอเข้ามานักรบก็ต้องได้รีบหันหลังให้ แต่ก่อนที่จะหันหลังก็เห็นหมดแล้วแหละ ร่างหนาขยับไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่มันหล่นอยู่ โดยการหันหลังเดิน

"ใส่ผ้าก่อน" พอได้ผ้าเช็ดตัวเขาก็ยื่นให้เธอ

วาดดาวพยายามควานหาผ้าที่เขายื่นมาให้ "กรี๊ดดด" แต่เธอเกิดก้าวพลาดไปเหยียบถูกฟองแชมพูสระผมจนลื่น เกือบล้มลงไปโชคดีที่นักรบหันไปคว้าร่างของเธอไว้ได้ก่อน

"กรี๊ดดดดดด" เหนือสิ่งอื่นใดคือตอนนี้มือของเขา อยู่ที่เต้าของเธอทั้งสองมือ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี(ไร้)รัก