สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 6

{"ให้แม่เข้ามาหาในห้อง"} อาทิตย์โทรศัพท์ออกไปสั่งนักรบ

{"ครับ"} พอว่างสายนักรบก็รีบทำตาม

เพียงไม่นานอรชรก็มายืนอยู่ที่หน้าห้องของลูกชาย นางต้องได้ทำใจและเตรียมคำพูดไว้ก่อนที่จะเปิดประตูห้องเข้าไป

"แม่กำลังทำอะไรอยู่" ชายหนุ่มถามขึ้นทันทีที่ผู้เป็นแม่เปิดประตูห้องเข้ามา

"อายุของลูกจะถึง 30 ในอีก 5 วันข้างหน้านี้แล้ว ลูกควรที่จะมีครอบครัวได้แล้วนะ"

..อีก 5 วันข้างหน้า? จากที่วาดเดือนไม่กล้ามองหน้าเขาเลย พอได้ยินวันเกิด หญิงสาวถึงกับหันไป ..เขาเกิดวันเดียวกับเราเหรอ?

ใช่แล้วพวกเขาเกิดวันเดียว..เดือนเดียว..ราศีเดียวกัน เพียงแค่คนละ พ. ศ.

"ผมจะ 30 หรือ 40 มันก็คือชีวิตของผม นี่มันสมัยไหนแล้วแม่"

"แม่ขอร้องนะอาทิตย์ ลูกเชื่อแม่สักครั้ง" อรชรเริ่มดึงน้ำตาออกมาใช้ เพราะรู้ดีว่าลูกชายแพ้น้ำตาของแม่

"แม่จะมาเสียน้ำตาให้เพราะเรื่องแค่นี้เหรอ? ..เธอก็เหมือนกัน เธอทำได้ยังไง ทำให้แม่ฉันเลือกเธอเป็นลูกสะใภ้"

ลูกสะใภ้งั้นเหรอ.. วาดเดือนแค่ต้องการมีอะไรกับเขาแค่ครั้งเดียว ไม่ได้ต้องการผูกพันกับเขาไปตลอดชีวิตสักหน่อย

"ครั้งหนึ่งในชีวิตของแม่เคยเสียใจมาก ที่ไม่เชื่อคำของพ่อหมอเรื่องพ่อของลูก ถ้าแม่เชื่อพ่อคงจะไม่หัวใจล้มเหลวตายเร็วขนาดนั้น"

ดวงตางามถึงกับหันขวับกลับมามองที่แม่ของเขา ..นี่พ่อเขาก็เสียชีวิตแบบเดียวกับพ่อเรางั้นเหรอ มันอะไรกันแน่ ตกลงเราช่วยเขาหรือเขาช่วยเรา หญิงสาวได้แต่มองและเรียบเรียงสถานการณ์ดู จะให้เอ่ยพูดเธอก็ไม่กล้า

"แม่หยุดร้องไห้ก่อน" น้ำตาของผู้เป็นแม่ใช้ได้กับเขาเสมอ "แม่จะให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาในชีวิตของผม..ประมาณไหน" ถึงเขาพูดอะไรไปตอนนี้แม่ก็คงจะไม่เชื่อ เพราะท่านเชื่อหมอดูคนนั้นมาก