สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 29

บทที่ 29 ประธานโจวของเราเห็นดีเห็นงามในตัวคุณหร่วนเป็นอย่างมาก

ขอร้องเขาละอย่ายื่นมือเข้ามาปกป้องความรักในตอนที่เซิ่งกวางกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่คับขันนี้อีกเลย

พอโจวฉือเซินได้ยิน สายตาก็ตกไปที่ตัวหร่วนซิงหว่าน “ไม่สบายตรงไหน เดี๋ยวผมตามหมอมา”

หร่วนซิงหว่านพยายามฝืนเปิดปากพูดขึ้น “ฮา ฮา ฉันแกล้งน่ะ”

โจวฉือเซินพูดไม่ออก “……”

เพ้ยซานซานก็พูดไม่ออก “……”

หลินซือเองก็พูดไม่ออก “……”

โจวฉือเซินเหมือนกับว่าจะไม่ยอมปล่อยไปเพียงเท่านี้ จับมือข้อเรียวเล็กขาวผ่องของเธอไว้ แล้วก็ลากคนมาที่ห้องพักผ่อนที่อยู่ข้างๆ

หลินซือตกตะลึง “นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

รอยยิ้มของเพ้ยซานซานยิ่งนิ่งค้างไปมากขึ้น “นี่ก็คืออะไรนะ……มีความเกี่ยวพันทางความรู้สึกบางอย่าง”

ในห้องพักผ่อน หร่วนซิงหว่านใช้แรงชักมือออกมา “ประธานโจววางใจเถอะ เงินที่ฉันติดคุณไว้ เดี๋ยวงานแฟชั่นโชว์จบก็จะคืนให้คุณเลย จะไม่ให้เสียเวลาแม้แต่นาทีเดียวแน่”

เพราะฉะนั้นเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องวิ่งมาเตือนเธอหลังเวทีเป็นพิเศษตอนช่วงกลางงานหรอก

ทำไมเมื่อก่อนถึงได้ไปรู้ว่าผู้ชายชาติหมาคนนี้จะคิดเล็กคิดน้อยขนาดนี้นะ

หนึ่งเดือนที่พูดกันไว้ เขาแทบจะแขวนนาฬิกาไว้อันหนึ่งแล้วตั้งเวลามาทวงเงินกับเธอเลย

“ผมไม่ได้……” โจวฉือเซินนื่งไปครู่หนึ่ง คิ้วคมที่สวยงามขมวดเข้าหากันเล็กน้อย “คุณไปเอาเงินมาจากไหน”

“ยังไงก็ไม่ได้ไปขโมย ไปปล้น หรือไปหลอกใครมาหรอก ใช้ความสามารถของฉันหามาทั้งนั้น”

พอเห็นเธอพูดจาแน่วแน่ขนาดนี้ โจวฉือเซินก็อารมณ์ขึ้นมาเลย และหัวเราะแล้วพูดขึ้น “คุณมีความสามารถในการหาเงินขนาดนี้ ทำไมตอนนั้นยังต้องมาบีบบังคับให้ผมแต่งงานกับคุณด้วยล่ะ”

หร่วนซิงหว่านเม้มปากเข้าหากันเล็กน้อย ผ่านไปครู่หนึ่งค่อยพูดขึ้นว่า “ขอโทษ”

พอเห็นสีหน้าที่ขาวซีดกว่าเมื่อกี้หลายเท่าของเธอแล้ว โจวฉือเซินก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย “ตกลงไม่สบายตรงไหน”

“ไม่มีอะไร” หร่วนซิงหว่านเปิดปากพูดขึ้นอย่างผ่านๆ “อาจจะเป็นเพราะว่าไม่เคยเดินแฟชั่นโชว์มาก่อน ก็เลยตื่นเต้นเล็กน้อย พอฉันตื่นเต้นมากๆ ก็เลยอยากจะคลื่นไส้อาเจียน พอผ่านไปแล้วก็ดีขึ้นเองแหละ”

เธอพูดไปแล้ว แล้วก็พูดรับประกันขึ้นอีกว่า “แต่ว่าประธานโจววางใจได้ค่ะ นี่ไม่ได้กระทบต่อการที่ฉันจะคืนเงินให้คุณหรอก”

โจวฉือเซินเลิกสนใจคำพูดประโยคหลังของเธอไปเลย “ใครให้คุณขึ้นไปเดิน”

“เกิดเรื่องฉุกเฉินขึ้นกะทันหัน มีนางแบบคนหนึ่งไม่สบายไปโรงพยาบาลแล้ว ฉันก็เลยต้องขึ้นไปเดินแทนก่อน”

“พวกเขาไม่มีนางแบบแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ คุณเป็นแค่นักออกแบบนะ”

มุมปากของหร่วนซิงหว่านกระตุกเล็กน้อย “ใช่ค่ะ ฉันเป็นแค่นักออกแบบ ไม่ใช่ประธานโจวซะหน่อย ที่สามารถทำเป็นไม่มีอะไรอยู่ในสายตาและไม่เห็นใจผู้อื่น”

โจวฉือเซินเงียบขรึมไปสองวินาที “ดูท่าคุณคงจะแกล้งจริงๆ แล้วล่ะ”

“อาการดีขนาดนี้ ผมไม่เห็นว่าคุณจะไม่สบายตรงไหน”

“สายตาที่แหลมคมของประธานโจว โดนฉันมองออกอีกแล้วนะคะ”

ความอดทนของโจวฉือเซินหมดไปแล้วจริงๆ แล้วเขาก็จากไปเลย

หลังจากที่เขาจากไปไม่ถึงสองนาที หลินซือก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้จัดการส่วนตัวของสวี่วาน บอกว่าพวกเขาได้ยินมาว่าหลังเวทีเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นนิดหน่อย การเดินแบบอีกสองรอบที่เหลือ ถ้ามีความต้องการละก็ สวี่วานสามารถมาเดินแทนให้ได้

ถึงแม้ว่าสวี่วานจะเกิดมาจากการเป็นนักแสดง แต่ว่าหลายปีมานี้กลับไปเป็นแขกรับเชิญให้ของแบรนด์แฟชั่นดังเป็นประจำ โชว์ที่เคยดูมานับแล้วก็เป็นร้อยโชว์ได้ และที่สำคัญความคุ้นเคยและการควบคุมบนเวทีของเธอก็ไม่ใช่สิ่งที่นางแบบทั่วไปจะสามารถเทียบได้

เมื่อคำนึงถึงสภาพของหร่วนซิงหว่านในตอนนี้แล้ว หลินซือก็แทบจะตอบรับไปอย่างไม่มีความลังเลเลย

และแล้วสวี่วานก็โดนให้ขึ้นเวทีไปแบบฉุกละหุกแบบนี้เลย

และอย่างรวดเร็ว พนักงานของเซิ่งกวางก็ระเบิดอีกครั้งหนึ่งแล้ว

“ประธานโจวนี่ถึงกับทำถึงขั้นนี้เพื่อซูซือเวยเลยเหรอ นั่นมันคือสวี่วานเลยนะ ราชินีแห่งวงการทั้งสองแขนง ถึงกลับมาช่วยเราเดินแฟชั่นโชว์ เฮ้อ……ไม่พูดแล้ว”

“ความรักนี้สะเทือนทั้งฟ้าดิน นี่มันคือจะไม่ให้ฉันไม่ชมไม่ได้แล้ว”

“เธออย่าพูดนะ โดนล้างสมองมานานขนาดนี้ เริ่มรู้สึกจริงๆ แล้วว่าพวกเขามีกลิ่นอายแบบนั้นแล้ว”