สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 30

บทที่ 30 ซูซือเวยไม่ใช่คนที่โจวซื่อกรุ๊ปจะสนับสนุนในครั้งนี้

ความช่วยเหลือของโจวซื่อกรุ๊ปก็เท่ากับว่าเธอมีช่องทางและพื้นที่ที่จะพัฒนาได้มากขึ้น ดูแล้วเครื่องประดับเซิ่งกวางกรุ๊ปเพิ่งจะผลักดันผลงานของตัวเองออกไป และเธอก็เป็นนักออกแบบของสินค้าชุด“รักแรก” เซิ่งกวางคงจะไม่มีทางปล่อยตัวออกไปแน่

และสัญญาฉบับนี้ก็เท่ากับว่ากดขี่ชื่อเสียงและจิตวิญญาณของเธอในตอนอยู่เห็น ๆ รอจนตอนที่เธอออกแบบผลงานออกมาไม่ได้แล้ว เซิ่งกวางก็สามารถไปหานักออกแบบที่มีชื่อเสียงคนอื่นได้ แต่Ruanก็ทำได้แค่หยุดอยู่เพียงเท่านี้แล้ว

ถึงแม้ว่าเขาเองก็ไปหาเจ้านายเจรจากันอยู่นาย แต่เจ้านายก็บอกว่าตัวRuanเองตอบตกลงแล้ว

ปกตินักธุรกิจก็จะต้องเอาผลประโยชน์เป็นหลักอยู่แล้ว มันไม่มีโอกาสให้ย้อนกลับอยู่แล้ว

โจวฉือเซินเห็นว่าคำพูดของเขาหยุดอยู่เพียงเท่านี้ แล้วบวกกับที่หร่วนซิงหว่านบอกว่าเธอมีเงินที่จะคืนให้เขาได้แล้ว

สีหน้าของเขาก็ขรึมลง น้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความเย็นเล็กน้อย “เธอขอเงินมาเท่าไหร่”

หลินซือเองไม่ได้อยากจะเปิดเผยความลับแบบนี้ แต่สถานการณ์ตรงหน้านี้ไม่เหมือนกับว่าถึงเขาไม่พูดก็จะสามารถหลบเลี่ยงไปได้เลย

เขาพูดขึ้น “Ruanบอกแค่ว่าขอให้เอาให้เธอก่อนสองล้าน ส่วนที่เหลือ……”

“บรรณาธิการหลิน บรรณาธิการหลิน” แล้วตอนเดียวกันก็มีพนักงานวิ่งเข้ามา หายใจหอบแล้วพูดขึ้นว่า “แย่แล้ว Ruanไม่สบายไปโรงพยาบาลแล้ว!”

หลินซือขมวดคิ้วเล็กน้อย พอเพิ่งคิดได้ว่าอยากจะจากไปนั้น ก็รู้สึกตัวว่าโจวฉือเซินยังอยู่ที่นี่ และแล้วยังไม่รอให้เขาเปิดปากขอตัวก่อน โจวฉือเซินก็หมุนตัวก้าวใหญ่ ๆ เดินไปทางประตูแล้ว

หลินหนานเดินตามไปสองก้าวแล้วก็รีบหมุนตัวกลับมา แล้วพูดเสียงต่ำกับหลินซือขึ้นว่า “บรรณาธิการหลิน สิ่งที่โจวซื่อกรุ๊ปทำไปทั้งหมดไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับคุณซูเลย สิ่งที่ประธานโจวทำไปทั้งหมดนี้ก็เพื่อ…… ยังไงก็แล้วแต่ หวังว่าถ้าบรรณาธิการหลินถ้ามีเวลาว่างแล้วละก็จะสามารถแก้ไขข่าวลือนี้ให้ถูกต้องด้วยนะครับ”

……

ที่โรงพยาบาล

หลังจากที่หมอได้ทำการตรวจร่างกายให้หร่วนซิงหว่านแล้ว ขั้นแรกก็ตัดสินว่าเธอโดนวางยาพิษ แล้วก็พูดกับพยาบาลที่อยู่ข้าง ๆ ว่า “เตรียมล้างท้อง”

หร่วนซิงหว่านที่หมดสติอยู่ในตอนแรกคว้าแขนของหมอมาจับไว้ แล้วพูดน้ำเสียงขาด ๆ หาย ๆ ขึ้นว่า “ไม่ได้…… ล้างท้องไม่ได้ ฉัน…… ท้องอยู่……”

หมอได้ยินไม่ชัด แล้วในตอนที่กำลังจะก้มตัวลงไปฟัง จี้หวยเจี้ยนกลับเม้มปากขึ้นเล็กน้อย “เธอตั้งท้องอยู่ครับ”

แล้วหมอก็พูดอย่างเร็วขึ้น “งั้นตรวจเลือดดูก่อน”

หลังจากสิบนาทีผ่านไป ผลตรวจเลือดก็ออกมา

เป็นการโดนวางยาพิษขนาดอ่อน สามารถไม่ต้องล้างท้องก็ได้ แต่ว่าจะต้องอาเจียนออกมาถึงจะได้ ไม่งั้นจะมีผลกระทบต่อเด็กในท้อง

หร่วนซิงหว่านสะลึมสะลือได้ยินเสียงของหมอ แล้วมือก็ยันเตียงไว้แล้วลุกขึ้นมานั่ง

ของที่กินเข้าไปในวันนี้ได้อวกออกไปหมดตั้งนานแล้ว ในท้องเหลืออยู่แต่น้ำ แล้วก็บังคับให้ตัวเองอวกออกมาทั้งอย่างนี้ ตอนที่อวกนั้นต้องลำบากขนาดไหนก็ลำบากขนาดนั้น

จี้หวยเจี้ยนอยู่ข้าง ๆ เธอ แล้วลูบหลังให้เธอเบา ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความปวดใจ

ตอนที่โจวฉือเซินรีบตามมาถึงโรงพยาบาลนั้น สิ่งที่เห็นก็คือภาพที่สนิทชิดเชื้อดูแล้วทำให้คนซาบซึ้งภาพนี้

เขาอยู่กับที่ บนใบหน้าไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยสักนิด

ทั้งตัวตั้งแต่บนลงล่างแผ่ซ่านไอเย็นขนาดใหญ่ออกมา

หลินหนานทนไม่ไหวจนต้องถอยหลังไปสองก้าว นี่มันจะเอาชีวิตจริง ๆ แล้ว

พออวกจนสุดแล้ว หร่วนซิงหว่านเองก็ไม่รู้ว่าบนใบหน้านั้นเป็นเหงื่อหรือว่าคราบน้ำตา มีอยู่ชั่วขณะหนึ่ง เธอรู้สึกขึ้นมาว่าตายไปแบบนี้เลยก็ดีเหมือนกัน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานขนาดไหน ในที่สุดหร่วนซิงหว่านไม่มีแรงแล้วก็หมดสติไป

โจวฉือเซินเพิ่งอยากจะรุกหน้าเข้าไป จี้หวยเจี้ยนก็เห็นเขาเข้า แล้วคิ้วก็ขมวดกันขึ้นมา และพูดอย่างไม่เสแสร้งว่า “ประธานโจวมาทำอะไรที่นี่ครับ”

“ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะต้องมายุ่ง?”