สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 117

ห้องทำงานท่านประธาน

โจวฉือเซินนั่งอยู่บนเก้าอี้ นิ้วที่เรียวยาวกำลังเล่นโทรศัพท์แล้วเลิกคิ้ว

ผู้หญิงคนนั้นยังถือว่ามีหัวใจ อย่างน้อยก็ยังเป็นห่วงว่าเขากินข้าวแล้วรึยัง

เขาเหลือบมองเวลาแล้วดูโทรศัพท์อีกครั้ง จ้องมองเบอร์โทรศัพท์ที่อยู่บนหน้าจอ จากนั้นก็ใช้นิ้วสองนิ้วเรียวยาวนวดตรงขมับ เมื่อเขากำลังจะออกไปข้างนอก ทันใดนั้นก็มีคนเคาะประตู

โจวฉือเซินวางโทรศัพท์ลง หยิบเอกสารและปากกาขึ้นมา เก็บสีหน้าท่าที "เข้ามา"

ประตูถูกเปิด วินาทีต่อมา เสียงของซูซือเวยก็ดังขึ้นมา "ประธานโจว..."

โจวฉือเซินเหลือบไปมอง เขาวางปากกาลง ใบหน้าที่เคร่งขรึมของเขาก็เย็นชาลง "คุณมาทำอะไรที่นี่?"

หลังจากที่ซูซือเวยอธิบายเจตนาของตัวเองแล้วเธอก็พูดว่า "ประธานโจว เรื่องของเมื่อก่อนเป็นความผิดของฉัน ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำอีก ถ้าประธานโจวให้โอกาสนี้กับฉัน ฉันจะต้องรักษามันไว้ให้ดีอย่างแน่นอน"

"ทำไมคุณถึงคิดว่าผมจะให้โอกาสคุณ"

ซูซือเวยกัดริมฝีปาก "ฉัน..."

น้ำเสียงของโจวฉือเซินเย็นชา "ผมเคยบอกแล้วว่าผมไม่ชอบผู้หญิงที่มีเล่ห์เหลี่ยมต่อหน้าผม คุณคิดว่าผมไม่รู้จริงๆเหรอว่าตอนนั้นคุณไปหาหร่วนซิงหว่าน บอกให้เธอหย่ากับผม?"

เดิมทีซูซือเวยคิดว่าเรื่องนั้นมันผ่านไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดถึงมันอีก เธอตกใจจนเหงื่อแตกเต็มหลัง จากนั้นก็พูดติดๆขัดๆ "ฉันทำเพื่อประธานโจว... ฉันได้ยินมาว่าประธานโจวเกลียดเธอ ฉันถึงได้..."

"พอแล้ว" โจวฉือเซินขัดจังหวะเธอ "ผมเกลียดเธอมันก็เป็นเรื่องของผม ไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น"

ซูซือเวยพูดอย่างไม่พอใจ "แต่ว่าประธานโจว... เรื่องที่หร่วนซิงหว่านแกล้งท้องแล้วบังคับให้คุณแต่งงานกับเธอเป็นเรื่องจริง ฉันรู้ว่าประธานโจวไม่ชอบให้คนอื่นข่มขู่คุณ ฉันเลยตัดสินใจแทนคุณ ฉันแค่อยากจะช่วยประธานโจวก็แค่นั้น ถ้าไม่ใช่เพราะว่าหร่วนซิงหว่านรู้สึกผิด รู้ว่าตำแหน่งของคุณหญิงโจวได้มาจากวิธีที่ไม่ชอบธรรม เธอคงจะไม่ยอมหย่ากับประธานโจวเพียงเพราะคำพูดสองสามประโยคของฉัน"

ได้ยินแบบนี้ สีหน้าของโจวฉือเซินก็เย็นชามากขึ้น "ออกไป"

"ประธานโจว..."

"อย่าให้ผมต้องพูดเป็นครั้งที่สอง"

ซูซือเวยกัดริมฝีปากล่างแล้วเดินออกไปด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว

ในห้องทำงานก็เงียบสงัดขึ้นมาทันที

โจวฉือเซินมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ ทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่า เหตุผลที่หร่วนซิงหว่านหย่ากับเขา ไม่ใช่เพราะการมาของซูซือเวย

แต่ว่า เธอมีความคิดนี้อยู่แล้ว

ซูซือเวยแค่ให้โอกาสเธอได้พูดออกมาก็แค่นั้น

ในการแต่งงานครั้งนี้ หร่วนซิงหว่านเล่นบทบาทเป็นภรรยาที่ดีมาตลอดจริงๆ

แต่มันก็เป็นแค่การแสดง ดังนั้นเธอจึงได้จากไปอย่างไม่ลังเลแบบนี้

เขาให้โอกาสเธอแต่งงานใหม่กับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอก็ปฏิเสธอย่างไม่คิดตลอด

พูดตามตรง คนที่เธอรัก ไม่เคยเป็นเขา

เธอก็แค่ถามออกมาลอยๆว่าเขากินข้าวแล้วรึยัง แต่เขากลับรอเธออยู่ที่นี่จนถึงดึก

โจวฉือเซินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วลุกขึ้น เดินออกไปแล้วกดโทรศัพท์หาเจียงย่าน "อยู่ไหน"

......

หร่วนซิงหว่านบอกว่าตัวเองแค่ผ่านมา แน่นอนว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่มีทางปล่อยเธอเข้าไปข้างใน

เธอเดินออกมานอกประตูและลงบนเก้าอี้ยาว

หร่วนซิงหว่านโทรหาหลินหนาน เดิมทีกะจะเรียกเขาลงมาเอาอาหารขึ้นไป แต่เรื่องบังเอิญก็คือเบอร์ของหลินหนานโทรไม่ติด

ช่วงนี้อากาศเย็นลงเรื่อยๆ และอากาศตอนกลางคืนก็ยิ่งหนาวเย็น เสื้อคลุมที่หร่วนซิงหว่านใส่อยู่มันทนต่อลมหนาวที่โหมกระหน่ำเข้ามาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย