สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 118

หร่วนซิงหว่านรู้สึกว่าการที่ได้ยินคำว่าคุณชอบผมไหมออกมาจากปากของโจวฉือเซิน มันน่ากลัวและน่าตกใจไม่ต่างอะไรจากคำว่าคืนนี้คุณอยากตายกี่โมง และคุณชอบการตายแบบไหน

เธอเลียริมฝีปากที่ถูกกัด ยังมีกลิ่นเหล้าจางๆติดอยู่ "ประธานโจวเมาแล้วใช่ไหม"

โจวฉือเซินมองเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง แต่ก็ไม่ตอบกลับ

หร่วนซิงหว่านลองถามต่อ "น่าจะใช่ใช่ไหม ไม่งั้นคุณจะล้อเล่นกับฉันแบบนี้ได้ยังไง"

โจวฉือเซินหัวเราะ เขาค่อยๆปล่อยเธอออก ดึงมือกลับมาคลายเนคไท "คุณคิดว่าผมกำลังล้อเล่นกับคุณเหรอ"

"ไม่ใช่เหรอ" หร่วนซิงหว่านวิเคราะห์อย่างตั้งใจ "ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมประธานโจวถึงถามฉันแบบนี้ ถ้าฉันบอกว่าชอบ ประธานโจวคงจะคิดว่าฉันเพ้อเจ้อ ถ้าบอกว่าไม่ชอบ ประธานโจวก็คงจะคิดว่าฉันไม่รักดี ไม่ว่าฉันจะตอบยังไงมันก็ผิด ไม่สู้ให้ประธานโจวบอกฉันเลยดีกว่าว่าคุณอยากได้ยินคำตอบแบบไหน ฉันจะได้ตอบตามที่คุณต้องการ"

โจวฉือเซินมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา "ตอนที่คุณคบกับจี้หวยเจี้ยน คุณก็ชอบเปรียบเทียบแบบนี้เหรอ"

"ไม่ใช่ค่ะ..."

เพราะว่าพวกเขาไม่เคยคบกันด้วยซ้ำ

แล้วใครจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังบ้าคลั่งอะไร แน่นอนว่าเธอต้องปกป้องตัวเองให้ถึงที่สุด

หร่วนซิงหว่านเน้นอีกครั้ง "ประธานโจว ฉันกับจี้หวยเจี้ยนไม่เคยเป็นอะไรกัน แล้วตอนนี้เขาก็หมั้นแล้ว ฉันหวังว่าประธานโจวจะเลิกคิดว่าความสัมพันธ์ของฉันกับเขาไม่ชัดเจนได้แล้ว"

โจวฉือเซินพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยชา "เหรอ"

"แน่นอน!"

"ในเมื่อพวกคุณไม่มีความสัมพันธ์อะไรกัน งั้นรักครั้งแรกของคุณ ออกแบบไว้ให้ใคร"

หร่วนซิงหว่าน "..."

เธอโต้กลับ "นี่เป็นแค่หัวข้อสนทนาของสาธารณะ ไม่ใช่ว่าฉันออกแบบไว้ให้ใคร ประธานโจวไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไปสักที หรือว่าคุณก็หึงเหรอ?"

โจวฉือเซินเม้มริมฝีปาก สายตาก็มืดมนลง

ทันใดนั้น หร่วนซิงหว่านก็รู้สึกว่าคำถามของตัวเองกะทันหันเกินไป ราวกับว่าเธอกำลังรนหาที่ตาย กำลังอยากจะหยิบส่วนที่แตกหักขึ้นมา ก็ได้ยินเสียงที่ฟังไม่ออกว่าอารมณ์ไหนของโจวฉือเซินดังขึ้นมา "ถ้าใช่แล้วจะทำไม"

หร่วนซิงหว่านสับสน "หือ?"

อะไรกัน?

โจวฉือเซินพูด "หร่วนซิงหว่าน คุณรู้อยู่แล้วว่าผมหมายความว่าอะไร"

หร่วนซิงพูดเงียบไปพักหนึ่งแล้วพูดว่า "แต่ว่าประธานโจวก็เคยบอกว่า ความชอบพิสูจน์อะไรไม่ได้ไม่ใช่เหรอ"

"พิสูจน์อะไรไม่ได้จริงๆ แต่ผมสามารถเอาตำแหน่งคุณหญิงโจวให้คุณได้ ไม่มีใครแย่งมันไปได้"

"แต่ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ ฉันก็คลอดเด็กคนนี้ออกมาอย่างเปิดเผยไม่ได้ใช่ไหม?"

โจวฉือเซินไม่ได้พูดอะไร แต่หร่วนซิงหว่านรู้คำตอบของเขาอยู่แล้ว

ความชอบของเขา ก็แค่อยากทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขากลับไปเป็นเมื่อก่อนหย่ากันก็แค่นั้น

เหมือนกับที่เธอเดาไว้ก่อนหน้านี้ โจวฉือเซินแค่คุ้นชินกับการที่มีเธออยู่เคียงข้าง คุ้นชินกับการที่เธอยอมรับความลำบากอย่างไม่ขัดขืน คุ้นชินกับการที่ทุกครั้งที่กลับมาคฤหาสน์ซิงหู ก็มักจะมีคนคนหนึ่งรอเขาอยู่

ดังนั้น การคุ้นชินเป็นสิ่งที่น่ากลัวจริงๆ

หร่วนซิงหว่านถามต่อ "งั้นประธานโจวบอกฉันได้ไหมว่า คุณจะจัดการกับเด็กในท้องของฉันยังไง จะให้เขาตายหรือมีชีวิตต่อ คุณช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม"

ผ่านไปไม่กี่วินาที โจวฉือเซินก็พูดว่า "คลอดออกมาแล้วส่งออกไป"

หร่วนซิงหว่านคิดไม่ถึงว่าเขาจะตอบกลับมาแบบนี้ เธอตกใจไปพักหนึ่งแล้วพูดว่า "แต่ก่อนที่จะคลอดออกมา ต้องไม่ให้ตระกูลโจวรู้ใช่ไหม"

"ใช่"