สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 119

ผ่านไปไม่นาน ก็มาถึงหนึ่งวันก่อนงานเลี้ยงการกุศล

หลังจากที่หร่วนซิงหว่านมาถึงเซิ่งกวาง ติดต่อกับหลินจืออี้ บอกเธอว่าสินค้าทำเสร็จแล้ว

หลินจืออี้พูด "สองสามวันนี้ฉันค่อนข้างยุ่ง อาจจะไม่มีเวลาไปเอา เอ่อใช่ ฉันได้ยินมาว่าพรุ่งนี้นิตยสารเซิ่งกวางจะมาเข้าร่วมงานเลี้ยงเพื่อการกุศล ในฐานะนักออกแบบเครื่องประดับ คุณRuanก็คงจะไปร่วมงานด้วยใช่ไหมคะ"

"ใช่ค่ะ"

"ดีมากเลย งั้นรบกวนคุณRuanเอาไปให้ฉันพรุ่งนี้หน่อยนะคะ"

งานเลี้ยงเพื่อการกุศลครั้งนี้ขอจี้ซื่อกรุ๊ปจัดขึ้นเพื่อบรรดาเศรษฐีพวกนั้นอยู่แล้ว การที่หลินจืออี้ก็ไปร่วมงานด้วยมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

หร่วนซิงหว่าน "โอเคค่ะ"

หลินจืออี้ยิ้ม "งั้นเจอกันคืนพรุ่งนี้นะคะ"

หลังจากวางสายไปแล้ว หร่วนซิงหว่านเอาสร้อยคอที่ออกแบบเส้นนั้นใส่ไว้ในกระเป๋า จากนั้นก็เอาสินค้าที่จะเอาไปประมูลในงานเลี้ยงเพื่อการกุศลพรุ่งนี้ไปให้หลินซือที่ห้องทำงาน

......

บ้านของตระกูลจี้

จี้หรันกำลังจัดการเครื่องประดับที่จะเอาไปร่วมงานในคืนพรุ่งนี้ เธอถอนหายใจ "จืออี้ เครื่องประดับพวกนี้เธอจะเอาไปประมูลจริงๆเหรอ ถ้าเป็นฉันคงเอาไปประมูลไม่ลง"

หลินจืออี้ที่นั่งอยู่ข้างๆก็พูดว่า "ถ้ามีชิ้นไหนที่พี่จี้หรันชอบ ฉันเอาให้พี่"

"อย่าๆๆ บอกว่าเอาไปประมูลเพื่อการกุศล ฉันจะเอาเปรียบเธอไม่ได้" จี้หรันเก็บกล่องเครื่องประดับ จับมือหลินจืออี้ "ฉันได้ยินว่าอานอานพูดว่า เธอมีเซอร์ไพรส์ให้เธอ เซอร์ไพรส์อะไรเหรอ?"

"ที่จริงก็ไม่ใช่อะไร ก็แค่ของขวัญงานแต่งงาน"

ได้ยินแบบนี้ จี้หรันก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและถอนหายใจ "ถึงแม้วันแต่งงานจะกำหนดไว้แล้ว แต่ว่าจะได้แต่งไหมยังเป็นปัญหาอยู่เลย"

หลินจืออี้ถาม "ทำไมเหรอ ฉันได้ยินว่าช่วงนี้อานอานเก็บเนื้อเก็บตัว เธอคงไม่ได้ก่อเรื่องอะไรรึเปล่า"

"ไม่ได้ก่อเรื่อง แต่เธอก็รู้ด้วยนิสัยของหวยเจี้ยน ถึงแม้ว่าเขาจะตกลงแต่งงาน แต่... มันก็เป็นแค่การรับมือที่ผิวเผิน เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับโจวอานอานเลยแม้แต่น้อย เธอคิดว่าถ้าเป็นคนอื่น รู้ความจริงของการแต่งงานครั้งนี้ ไม่หวังอะไรก็ดี แต่โจวอานอานไม่เหมือนใคร ของที่เธออยากได้ เธอต้องเอามันมาให้ได้ ฉันกลัวว่า..."

"พี่จี้หรัน" หลินจื้ออี้ปลอบใจเธอ "อานอานไม่รู้จักสัมมาคารวะ แต่ฉันเชื่อว่าถ้าเธอไม่ไปแตะต้องขีดสุดของหวยเจี้ยน พวกเขาสองคนก็คงจะอยู่ด้วยกันได้อย่างสงบสุข"

พูดถึงเรื่องนี้ จี้หรันยิ่งเป็นกังวลมากขึ้นกว่าเดิม "เอ่อใช่ จืออี้ เธอรู้จักอดีตภรรยาของโจวฉือเซินใช่ไหม"

หลินจืออี้พูดเบาๆ "ฉันเคยได้ยินค่ะ"

"ฉันคิดไม่ถึงว่าเธอจะเคยมีความสัมพันธ์หวยเจี้ยนจริงๆ แล้วเธอยัง..." จี้หรันพูดเสียงเบาลง "เธอท้องแล้ว หวยเจี้ยนบอกว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของเขา แต่ว่าเธอหย่ากับโจวฉือเซินตั้งสองสามเดือนแล้วไม่ใช่เหรอ เธอคิดว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของใคร?"

หลินจืออี้ยิ้มอ่อน "ถ้าเป็นลูกของโจวฉือเซิน ตระกูลประธานโจวคงจะไม่ให้เด็กเร่ร่อนอยู่ข้างนอก"

จี้หรันพยักหน้า "ใช่ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน! ประเด็นคือฉันได้ยินมาว่าเธอถูกส่งไปขายที่มู่สื้อ แล้วยังเอาเรื่องท้องปลอมๆบังคับแต่งงานกับตระกูลโจว โจวฉือเซินเกลียดเธอจะตาย"

เธอพูดแล้วก็ถอนหายใจ "ไม่รู้ว่าหวยเจี้ยนคิดอะไรอยู่กันแน่"

หลินจืออี้พูด "เอาเถอะพี่จี้หรัน ไม่ต้องคิดมาก พี่ใกล้จะคลอดแล้วใช่ไหม"

"อีกห้าวันก็จะครบกำหนดคลอดแล้ว"

"งั้นพี่จี้หรันพักผ่อนเยอะๆ งานเลี้ยงพรุ่งนี้ต้องเหนื่อยมากแน่ๆ"

จี้หรันพูด "เธอก็เหมือนกัน สองสามวันนี้ลำบากเธอแล้ว คอยช่วยฉันยุ่งนั้นอยู่นี้ตลอด"

"พี่จี้หรันพูดอะไรกันคะ มันเป็นเรื่องที่ฉันควรทำอยู่แล้ว"