สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 152

ณ บ้านตระกูลโจว

ตั้งแต่ถูกห้ามไว้หน้าประตูโรงพยาบาลตอนเช้า ท่านใหญ่โจวก็นั่งไม่ติด เขากระวนกระวายใจ ส่งคนไปสืบแล้วตั้งหลายคน

แต่ไม่ได้ข่าวคราวกลับมาเลย

ตอนเย็น ในที่สุดก็มีข่าวคราว

ท่านใหญ่โจวเห็นลูกน้องรีบเดินเข้ามา เขาก็รีบถามว่า "สถานการณ์ข้างในเป็นยังไง?"

ลูกน้องพูดว่า "คุณหร่วนฟื้นแล้วครับ แต่ว่าเด็กคนนั้น..."

เรื่องที่ท่านใหญ่โจวกังวลมากที่สุดก็คือเรื่องนี้ เขาจับไม้เท้าอย่างแรง "เด็กเป็นอะไร!รีบพูดสิ!"

"เด็กแท้งแล้วครับ"

"อะไรนะ!"

ลูกน้องพูดอีกว่า "ตอนที่ส่งคุณหร่วนไปโรงพยาบาลเธอเลือดออกเยอะมาก แม่กับลูกช่วยได้แค่คนเดียว คุณชายรองเลือกที่จะช่วยแม่ไว้ครับ"

ท่านใหญ่โจวโมโหจนหน้าซีด เขาด่า "สารเลวจริงๆ!"

หลังจากด่าแล้ว จู่ๆเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาพูดเบาๆ "ไปสืบดูรึยังว่าเด็กแท้งแล้วจริงๆ เจ็ดเดือน... เจ็ดเดือนเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ช่วยไว้ไม่ได้จริงๆเหรอ?"

ลูกน้องพยักหน้า "คลอดออกมาก็ตายแล้วครับ ช่วยเอาไว้ไม่ได้"

ท่านใหญ่โจวถือไม้เท้าแล้วถอนหายใจ เขาสะบัดมือ "ช่างเถอะ นายออกไปเถอะ"

หลังจากที่ลูกน้องออกไปแล้ว โจงเสียนก็ค่อยๆเดินลงมา เธอพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน "หร่วนซิงหว่านฟื้นแล้วเหรอ?"

ท่านใหญ่โจวเหลือบมองเธอ เขาเดินไปนั่งบนโซฟาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ "คุณเป็นคนทำเรื่องนี้ใช่ไหม"

โจงเสียนยิ้มอ่อน เธอไม่ได้ปฏิเสธ เดินมานั่งตรงข้ามเขาแล้วพูดว่า "คุณมีหลักฐานเหรอ"

"คุณจะทำอะไรกันแน่ ทั้งๆที่รู้ว่าเด็กคนนี้สำคัญแค่ไหน แล้ว..." ท่านใหญ่โจวพูดเบาลง "คุณคิดว่า ฉือเซินจะไม่รู้ว่าเหรอว่าคุณเป็นคนทำเรื่องนี้ คุณอยากจะให้เรื่องมันใหญ่แบบนี้เหรอ?"

รอยยิ้มที่มุมปากของโจงเสียนค่อยๆหายไป "ฉันอยากให้เรื่องมันใหญ่แบบนี้เหรอ โจวฉือเซินจะแต่งงานกับจืออี้แล้ว ยังจะเก็บตัวซวยนั้นไว้ทำอะไร หรือว่าจะรอให้เขาโตขึ้นมาเป็นเหมือนโจวฉือเซิน กลับมายึดธุรกิจของตระกูลเหรอ"

ท่านใหญ่โจวพูดอย่างเอือมระอา "เรื่องนี้มันผ่านมาตั้งนานแล้ว ทำไมคุณถึงไม่ยอมปล่อยมันไปสักที แล้วผมก็ให้อานอานเข้ามาอยู่ในตระกูลโจวตามที่คุณต้องการ คุณยังไม่พอใจอีกเหรอ แล้วอีกอย่าง อุบัติเหตุของจู้นเหนียนก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉือเซิน ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องโทษเขาทุกเรื่อง!"

"เขาแย่งสิ่งที่ลูกชายของฉันควรได้ไป ฉันจะโทษเขาไม่ได้เหรอ"

"แล้วตอนที่จู้นเหนียนเกิดอุบัติเหตุทาง ฉันทำอะไรได้บ้าง ตระกูลโจวต้องการคนสืบทอดตำแหน่งแค่คนเดียว"

โจงเสียนยิ้มแห้ง "หรือว่าคุณแน่ใจอยู่แล้วว่าจู้นเหนียนจะต้องเกิดอุบัติเหตุ คุณถึงได้มีลูกนอกสมรสเอาไว้"

ท่านใหญ่โจวไม่พูดไม่จา สีหน้าของเขาดูแย่มาก

โจงเสียนพูดอีกว่า "ถึงแม้ว่าโจวฉือเซินจะรู้แล้วจะทำไม เพื่อรักษาตำแหน่งและสถานะตอนนี้ของเขา คุณคิดว่าเขาจะทำอะไรฉันได้ ข่าวก่อนหน้านี้ มันก็เป็นแค่บทเรียนสำหรับเขา"

"ตอนนี้เขาจะแต่งงานกับตระกูลหลินแล้ว ต่อไปคงจะควบคุมยากกว่าเดิม"

โจงเสียนทำสีหน้าเยาะเย้ย "ถึงแม้ว่าจะไม่มีตระกูลหลิน คุณก็ทำอะไรเขาไม่ได้ไม่ใช่เหรอ"

เธอพูดถึงแค่ตรงนี้ ลุกขึ้นแล้วกำลังจะเดินออกไป แต่กลับเห็นโจวจู้นเหนียนที่ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป "จู้นเหนียน ลูก..."

โจวจู้นเหนียนยิ้มอ่อนๆ "ผมได้ยินพ่อกับแม่พูดถึงซิงหว่าน แต่เธอไม่เป็นอะไรผมก็โล่งใจแล้ว"

หลังจากพูดจบ เขาก็หันรถเข็นออกไป

......

เมื่อเพ้ยซานซานกลับมา เห็นหร่วนซิงหว่านนั่งอยู่บนเตียงแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย

เธอเดินไปพูดว่า "ซิงซิง"