สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 163

สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีอยู่แล้ว ได้เก็บรักษาความรู้สึกที่บริสุทธิ์ที่สุดในตอนนั้นไว้

เพ้ยซานซานได้กล่าวว่า:"ช่างมันเถอะ วันวานค่อยๆ เคลื่อนจากไป เก็บไว้ไม่อยู่...... อ้อใช่แล้ว วันอาทิตย์จะมีงานเลี้ยงรุ่นที่มหาลัย ฉันได้ตอบตกลงแทนเธอแล้ว พอถึงเวลาแล้วพวกเราไปพร้อมกันเลย "

หร่วนซิงหว่านตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนี้และพูดว่า:"แต่ว่าแบบร่างดีไซน์ของฉันยังไม่......"

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ก็ไม่รีบร้อนในสองสามวันนี้หรอก แรงบันดาลใจจะมาเร็วมากขึ้นด้วยการผ่อนคลายที่เหมาะสม"เพ้ยซานซานพูดด้วยน้ำเสียงปลงอนิจจังอีกครั้ง "จะว่าไปพวกเราก็ไม่ได้รวมตัวกันนานพอสมควรเลย ทุกคนต่างถามหาเธออยู่เลย"

พอเห็นหร่วนซิงหว่านมีความลังเลเล็กน้อย เพ้ยซานซานก็ได้จับที่แขนของเธอแล้วเขย่าแขนของเธออีกครั้ง:"ได้โปรดเถอะ ซิงซิง ขอร้องละ ฉันอยากไปมากจริงๆ เลยนะ"

เพ้ยซานซานทั้งสะบัดและลากเธอเช่นนี้แล้ว ซิงหว่านยิ้มและพูดว่า:"ได้ๆ ๆ ไปสิ"หลายเดือนมานี้ก็ยุ่งมาโดยตลอด ไม่ค่อยได้พักดีๆ สักเท่าไหร่ ออกไปเดินหน่อยก็ดี

......

ณ โจวซื่อกรุ๊ป

เป็นเวลาหลายวันติดต่อที่ผ่านมา หลินหนานก็รู้สึกว่าที่ห้องทำงานของประธานนั้นเต็มไปด้วยอารมณ์ที่เย็นเยือก พนักงานที่เข้ามาทุกคนไม่กล้าแม้แต่หายใจแรงๆ

และหลินหนานที่ต้องเข้าและออกจากห้องทำงานของประธานนับครั้งไม่ถ้วนนั้นยิ่งน่าเวทนากว่าอีก รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนตั้งแต่เริ่มทำงานมา

พอหลังจากที่โจวฉือเซินได้เซ็นเอกสารเรียบร้อยแล้ว หลินหนานก็เดินมารับเอกสารไป เปิดปากพูดอย่างหยั่งเชิง:"ประธานโจว......"

"ว่ามา"

คำพูดที่เย็นชาและไร้ความปรานีคำเดียว

หลินหนานได้กล่าวว่า:"เพิ่งได้รับข่าวว่าคุณชายจี้กำลังจะไปสวิตเซอร์แลนด์แล้ว ไฟลต์บินเป็นอีกครึ่งชั่วโมงหลังจากนี้"

โจวฉือเซินหยุดนิ่งขณะถือปากกาไว้ในมือและมองดูเขาอย่างเย็นชา:"หรือว่าจะให้ผมต้องไปส่งเขาเหรอ"

"......"

หลินหนานสำลัก:"คุณชายจี้ไปสวิตเซอร์แลนด์ในครั้งนี้ อย่างน้อยๆ ก็ต้องสองปีถึงจะกลับมาได้"

โจวฉือเซินเม้มริมฝีปากบางๆ อยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็พูดว่า:"จริงเหรอ?"

"ใช่ครับ ผมได้ตรวจสอบแล้วครับ"

โจวฉือเซินไม่ได้พูดอะไร ได้วางปากกาลงไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

หลินหนานตีเหล็กตอนร้อนได้พูดอีกว่า:"ผมรู้สึกว่าเป็นไปได้ว่าประธานโจวเข้าใจผิดแล้ว......เหตุผลที่คุณนายให้คุณชายจี้ไปยกเลิกงานแต่งกับคุณหนูอานอานนั้น ไม่น่าเป็นเพราะว่าอยากจะอยู่ด้วยกันกับคุณชายจี้หรอก ฉะนั้นแล้วประธานโจว......"

"แล้วเธอนั้นด้วยเหตุผลอะไรละ"

"ประธานโจวก็รู้ดีว่า ความสัมพันธ์ระหว่างคุณหนูอานอานกับคุณนายนั้นดีมาโดยตลอด และนิสัยของคุณหนูอานอานนั้นค่อนข้างจะ...... ไม่ค่อยถูกผู้คนยอมรับสักเท่าไหร่ ผมคิดว่าที่คุณนายทำเช่นนี้มีอยู่สองสาเหตุด้วยกัน สาเหตุแรกคือเพื่อล้างแค้นคุณหนูอานอาน และอีกสาเหตุคือคุณนายได้ติดหนี้บุญคุณกับคุณชายจี้ เธอจึงใช้โอกาสนี้ในการคืนหนี้บุญคุณ"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ โจวฉือเซินก็เย้ยหยันอย่างเย็นชา:"เธอติดผมมากมายทำไมไม่เห็นเธอคิดจะคืนบ้างละ"

หลินหนานได้กล่าวว่า:"นี้ก็แสดงว่าระหว่างประธานโจวกับคุณชายจี้ที่อยู่ในใจคุณนายนั้นไม่เหมือนกัน"

โจวฉือเซินขมวดคิ้วอย่างไม่มีร่องรอย ใบหน้าบูดบึ้งดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

พอหลินหนานเห็นเช่นนี้แล้ว ในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขานั้นช่างยุ่งยากจริงๆ

ในเวลากลางคืน ที่มู่สื้อ

เจียงย่านถามด้วยความประหลาดใจ:"ทำไมวันนี้คุณมีเวลาว่างออกมาแล้ว ก่อนหน้านั้นราวกับว่าเคียดแค้นกับไวน์อย่างนั้นแหละ"

โจวฉือเซินมองดูแก้วไวน์ในมือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ ว่า:"จี้หวยเจี้ยนไปสวิตเซอร์แลนด์แล้ว"

"ผมได้รับข่าวสารแล้ว ว่าแต่ผมได้ยินมาว่าตระกูลโจวกับตระกูลจี้ได้ยกเลิกงานแต่งกันแล้ว โจวอานอานจะเห็นด้วยเหรอ?"

"โจวจู้นเหนียนเป็นคนออกมาพูด คุณคิดว่าเธอมีสิทธิ์ปฏิเสธไหม"