ห้องภายในโรงแรมห้องหนึ่ง
ผู้จัดการรายงานว่า: " ประธานโจว คุณนายโจวตอบตกลงว่าจะไปชมวิวยามค่ำคืน แต่ว่า..... "
โจวฉือเซินที่นั่งอยู่บนโซฟา ก็ตอบเสียงเนือยๆ : " แต่อะไร "
ผู้จัดการพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก: " คุณนายโจวบอกจะพาเพื่อนไปด้วยหนึ่งคนครับ "
ดวงตาของโจวฉือเซินหรี่ลงผุดความอันตรายขึ้นมา นิ้วเรียวยาวเคาะลงบนที่วางแขนของเก้าอี้เบาๆ ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
แต่ผ่านไปสักพักเขาก็พูดขึ้นว่า: " เธอจะไปกี่โมง "
" คุณนายโจวเข้าร่วมงานประชุมประจำปีของบริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างแล้วครับ น่าจะรอให้งานจบก่อนถึงจะไป "
โจวฉือเซินยืดตัวขึ้น: " ตอนนี้ไปเตรียมการได้แล้ว ถ้าเฉิงเว่ยไปด้วย ให้หาวิธีรั้งเขาเอาไว้ "
......
งานประชุมประจำปีได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ผู้บริหารของบริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างต่างขึ้นไปกล่าวคำปราศรัยต่างๆ คนสุดท้ายก็เฉิงเว่ย
หลังจากการกล่าวคำปราศรัยผ่านพ้นไปแล้ว ก็ถึงการจับรางวัล
หร่วนซิงหว่านดูเวลาก็หนึ่งทุ่มครึ่งพอดี
เธอหันหน้าไปหาแล้วพูดกับเฉิงเว่ยด้วยน้ำเสียงเชิงกระซิบว่า: " เฉิงเว่ย ฉันขอตัวไปก่อนนะคะ "
เฉิงเว่ยตกใจเล็กน้อย: " ไปไหนครับ? "
หร่วนซิงหว่านยิ้มน้อยๆ แล้วจึงตอบกลับไป: " พอดีมีธุระที่ต้องไปจัดการนิดหน่อยค่ะ "
เขาเงียบลงไม่กี่อึดใจก็ตอบว่า: "ให้ผมไปกับคุณนะครับ "
หร่วนซิงหว่านตอบ: " ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันคนเดียวจัดการได้อยู่แล้ว "
ในเวลานี้ จังหวะพอดีกับที่ผู้จัดการเข้ามาหาเฉิงเว่ย แล้วบอกว่ามีหนึ่งรายการที่ต้องรีบเริ่มแล้ว
เฉิงเว่ยเป็นถึงหัวหน้าของบริษัทเทคโนโลยีดาวสว่าง ในพิธีแบบนี้ แน่นอนว่าปลีกตัวออกไปไม่ได้อยู่แล้ว
หร่วนซิงหว่านพูด: " คุณไปทำงานเถอะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ "
เฉิงเว่ยทำอะไรไม่ได้ จึงทำได้แค่พยักหน้า: " ถ้างั้นคุณเสร็จธุระแล้วโทรหาผมนะครับ ผมจะไปรับคุณเอง "
" ค่ะ "
เมื่อออกมาจากถุงแล้ว หร่วนซิงหว่านก็ตรงดิ่งไปยังชั้นหนึ่งของโรงแรมทันที
ภายนอกล็อบบี้ มีรถคันหนึ่งจอดรออยู่แล้ว
ชายผู้หนึ่งเดินเข้ามาแล้วถามว่า: " ใช่คุณหร่วนหรือเปล่าครับ? "
" ใช่ค่ะ ฉันเอง "
" ผมเป็นพนักงานของรีสอร์ตแห่งนี้ ตอนนี้ผมมีหน้าที่พาคุณไปยังจุดชมวิวยามค่ำคืนครับ "
หร่วนซิงหว่านยิ้มอ่อนๆ ให้: " ขอบคุณนะคะ "
หน้ารถขับมาถึงถนนกลางเขาแล้ว ก็ขับตรงไปเรื่อยๆ พอผ่านไปสิบนาที ภาพตรงหน้าก็ปรากฏเป็นคฤหาสน์ที่กว้างใหญ่ตั้งอยู่
แต่มันก็เป็นเพียงลักษณะของวิลล่าน้ำพุร้อนก็เท่านั้น
ภายในสวนดอกไม้ของคฤหาสน์ ยังมีอุปกรณ์ดูดาวมากมายวางอยู่ และก็มีเต็นท์เล็กๆ หลายหลัง
ถ้าอากาศดีแล้วก็ วิวที่ได้ดูคงจะสวยมากแน่ๆ
เมื่อลงจากรถแล้ว ชายหนุ่มก็พาหร่วนซิงหว่านไปยังหน้าคฤหาสน์: " คุณผู้หญิงครับ รบกวนคุณนั่งตรงนี้สักครู่นะครับ "
หร่วนซิงหว่านมองไปยังโต๊ะยาวที่ถูกจัดวางด้วยอาหารและไวน์แดงตรงหน้า แล้วพยักหน้าขอบคุณ
เมื่อชายหนุ่มเดินออกไปแล้ว หร่วนซิงหว่านที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะยาว ก็มองไปยังไวน์แดง ด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว แต่จู่ๆ ที่ที่ห่างออกไปก็มีเสียงดังสนั่น เหมือนมีบางสิ่งกำลังลอยแล้วขึ้นไประเบิดบนฟ้า
หร่วนซิงหว่านหันกลับไปดู ก็เห็นว่าเป็นดอกไม้ไฟของรีสอร์ตที่กำลังสว่างไสวอยู่บนฟ้า
เธอไม่นึกว่าจะมีสิ่งนี้ปรากฏขึ้นมา จึงอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง
ดอกไม้ไฟหลายลูกผลิบานคล้ายดอกไม้อยู่บนฟ้าอย่างไม่หยุดยั้ง ทั้งอลังการและวิจิตรตระการตา
หลังจากที่ดอกไม้ไฟหยุดลงแล้ว หร่วนซิงหว่านก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ดังมาจากด้านหลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...