สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 226

สายตาของโจวฉือเซินผสานไปยังสายตาของเธอ คิ้วเลิกขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากนั้นค่อยๆ ยกขึ้น: " ทำไมล่ะ นึกเสียใจขึ้นมาหรือยังไง? "

หร่วนซิงหว่านใจอ่อนจึงหลบสายตาของเขา ขณะพูดก็อดไม่ได้ที่จะติดอ่าง: " เสียใจ..... เสียใจอะไรกัน "

" เสียใจที่เคยปฏิเสธผมไง "

" ประธานโจวคิดเยอะเกินไปแล้ว มันไม่มีอะไรสักหน่อย "

โจวฉือเซินมองไปข้างหน้าอีกครั้ง และพูดด้วยน้ำเสียงสบายอกสบายใจ: " เมื่อกี้สายตาคุณมันฟ้องหมดแล้ว "

หร่วนซิงหว่าน: " ...... "

เธออดไม่ได้ที่จะส่งเสียงเหอะออกมา แต่ก็ไม่ได้เถียงอะไร

ยิ่งพูดเยอะก็มีแต่จะแย่ไปกว่าเดิม

หร่วนซิงหว่านเริ่มจะไม่เข้าใจแล้วว่า: " ประธานโจว ที่คุณทำแบบนี้เพราะต้องการอะไรกันแน่? ไม่ใช่ว่าความอดทนของคุณมันสลายหายไปหมดแล้วเหรอ? "

" แค่ผมพูดคุณก็เชื่อแล้วหรือไง? "

หร่วนซิงหว่านก็รู้สึกว่าเริ่มจะปวดหัวขึ้นมาแล้ว ที่แท้เธอก็ประเมินความหน้าไม่อายของอิตาบ้าคนนี้ต่ำเกินไปสินะ

เธอเม้มปาก แล้วพูดเนิบๆ : " ฉันรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากที่คืนนี้ประธานโจวทำอะไรพวกนี้ให้ฉัน ฉันยอมรับว่าแปลกใจมาก แล้วก็...... " ซึ้งใจ

สองคำสุดท้ายเธอไม่ได้พูดออกไป หยุดชะงักอยู่สักพักจึงจะพูดต่อว่า: " เราหย่ากันมาก็ครึ่งปีแล้ว ประธานโจวไม่จำเป็นต้อง...... "

" หร่วนซิงหว่าน " โจวฉือเซินตัดบทเธอนิ่งๆ " คุณดูไม่ออกเหรอ ว่าผมกำลังง้อคุณอยู่? "

หร่วนซิงหว่านเหมือนจะได้ยินไม่ค่อยชัด: " อะไรนะคะ? "

โจวฉือเซินหมุนตัว และพิงไปยังระเบียง ดวงตาที่ดูลึกลับนั้นจ้องไปที่เธอ: " ของขวัญครบรอบอีกสองอย่าง ไว้ผมค่อยทำให้คุณ "

หร่วนซิงหว่านตะลึง ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

พอผ่านไปสักพักเธอจึงตอบว่า: " ประธานโจว คุณเคยคิดไหมว่าสิ่งที่คุณทำมันไม่ได้มีความหมายอะไรกับฉันเลยสักนิด แต่มันเป็นเพียงการรบกวนชีวิตที่แสนสงบสุขของฉัน "

" ชีวิตสงบสุขที่ว่าของคุณ คือการอยู่กับเฉิงเว่ยงั้นเหรอ? " โจวฉือเซินพูดต่อ " เฉิงเว่ยไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิดหรอกนะ หรือคุณคิดจริงๆ ว่า เป็นเพราะความสามารถของเขาเอง ถึงสามารถสร้างบริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างขึ้นมาภายในเวลาอันสั้นได้ "

" เรื่องพรุ่งนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับฉัน ฉันไม่ได้สนใจอะไร "

โจวฉือเซินพูดออกมาอย่างไม่รีบร้อน: " หร่วนซิงหว่าน คุณก็รู้ดีว่าทำไมคุณถึงไม่สนใจ? "

หร่วนซิงหว่านสูดหายใจเข้าลึกๆ : " นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของคนอื่น ฉันไม่มีเหตุผลที่จะ.... "

" มันเป็นเพราะว่าคุณไม่ใช่เขา ดังนั้นไม่ว่าเขาจะทำอะไรคุณก็เลยไม่ใส่ใจยังไงล่ะ "

หร่วนซิงหว่านไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแต่เม้มปากอยู่อย่างนั้น

โจวฉือเซินก็ยังพูดต่ออีกว่า: " ต้องอยู่กับคนที่ตัวเองไม่ชอบ ชีวิตมันจะสงบสุขได้ยังไง "

" ประธานโจวคิดผิดแล้ว ชีวิตสงบสุขที่ฉันอยากได้ ไม่ใช่การอยู่กับเฉิงเว่ย "หร่วนซิงหว่านมองไปที่เขา สีหน้าดูนิ่งสนิท " ขอแค่คุณไม่โผล่ออกมา ชีวิตฉันก็คงสงบสุขตลอดไปนั่นแหละ "

โจวฉือเซินหัวเราะ: " หร่วนซิงหว่าน ก่อนจะพูดโกหกอะไรก็ถามใจตัวเองก่อนนะ "

" ........ "

หร่วนซิงหว่านรู้สึกว่าตัวเองไม่มีวิธีต่อปากต่อคำกับเขาแล้ว ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ต่อหน้าชายนิสัยแย่คนนี้ แม้แต่เปลือกนอกของเธอก็ไม่เหลืออีกต่อไป และเขาสามารถถอดฉีกสิ่งที่เธอจงใจปกปิดไว้ได้เสมอ

" ประธานโจว ฉันว่าฉันพูดกับคุณชัดเจนแล้วนะ ปัญหาระหว่างเราสองคนมันไม่ได้มาจากเพราะคุณไม่ชอบฉันหรือฉันไม่ชอบคุณ แต่เรา..... "

" มันก็ไม่ได้ซับซ้อนอย่างที่คุณคิดหรอกนะ คุณบอกว่าเมื่อสามปีก่อนการแต่งงานทำให้คุณไม่มีความสุข ดังนั้นตอนนี้ผมก็เลยกำลังง้อคุณ รอให้คุณหายโกรธ คุณต้องยกโทษให้ผมแน่ แล้วปัญหาระหว่างเรามันก็จะได้ถูกแก้ไง "

หร่วนซิงหว่านหุบยิ้ม: " ประธานโจว คุณรู้สึกว่ามันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ "

โจวฉือเซินรู้ว่าที่เธอจะสื่อคืออะไร เขาพูดเสียงต่ำ: " เรื่องที่คุณกังวลพวกนั้น ผมจัดการมันได้หมดเลยล่ะ "

" ฉันเชื่อในความสามารถของประธานโจว ว่าคุณสามารถจัดการโจวอานอานออกไปได้ แล้วก็จัดการได้แม้กระทั่งโจงเสียน เพียงแค่คุณต้องการ แต่แล้วมันยังไงล่ะ เพราะความจริงบางอย่างไม่ว่าคุณจะทำยังไงก็ไม่มีทางเปลี่ยนมันได้ "

" คุณรู้ได้ยังไงล่ะว่ามันเปลี่ยนไม่ได้ "