สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 235

หร่วนซิงหว่านลุกจากบนตักเขา โน้มตัวเล็กน้อย ใช้ถุงน้ำแข็งประคบไปที่ใบหน้าที่ยังมีรอยเล็บจางๆ ของเขา

โจวฉือเซินเอามือวางอยู่บนหัวเข่า นิ้วมือเรียวยาวคอยเคาะอยู่ทีแล้วทีเล่าเบาๆ นัยน์ตาสีดำมองดูเธอเงียบๆ

หร่วนซิงหว่านถูกเขามองหงุดหงิดอารมณ์เสีย ได้ส่งเสียงเตือน:"ประธานโจว คุณหลับตาได้มั้ยคะ"

"ตอนอยู่บนรถคุณแอบมองผมอยู่ตั้งนาน ผมยังไม่ให้คุณหลับตาเลย?"

"......"

ไอ้ผู้ชายเฮงซวยน่ารำคาญจริงๆ

เธอแกล้งมือหนักขึ้น เอาถุงน้ำแข็งแนบที่ใบหน้าเขาแน่นๆ

สีหน้าของโจวฉือเซินเปลี่ยนเล็กน้อย ตอนที่เขาจะโกรธ หร่วนซิงหว่านได้ดึงมือกลับอย่างไว:"น่าจะโอเคแล้วค่ะ นี่ก็ดึกแล้ว ประธานโจวรีบพักผ่อนเถอะค่ะ ฉันกลับห้องแล้ว"

หร่วนซิงหว่านเพิ่งหันหลัง ข้อมือก็ถูกกุมไว้อีกครั้ง

สีหน้าของโจวฉือเซินค่อนข้างไม่พอใจ:"จะไปแบบนี้เลยเหรอ?"

"ไม่งั้นจะให้อยู่ทานมื้อดึกต่อรึไงคะ"

"ได้" ระหว่างที่โจวฉือเซินพูด ก็ได้ล้วงมือถือออกมาจากโซฟา ในขณะที่เขากำลังจะโทรออก หร่วนซิงหว่านได้รีบห้ามเขาไว้ "ฉันล้อเล่นค่ะ ล้อเล่น!"

ไอ้ผู้ชายเฮงซวยทำแต่เรื่องชั่วๆ

โจวฉือเซินผลักแก้วเหล้าบนโต๊ะน้ำชาไปที่ตรงหน้าเธอ:"ดื่มสักแก้วมั้ย?"

หร่วนซิงหว่านหัวเราะอย่างเย็นชาสองที:"ประธานโจวนึกว่าลูกไม้เดิมๆ ฉันจะหลงกลเป็นครั้งที่สองเหรอคะ"

"ผมก็คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะคออ่อนขนาดนี้"

หร่วนซิงหว่านขี้เกียจสนใจเขา ได้ดึงมือออกมาจากฝ่ามือของเขา:"พรุ่งนี้ฉันยังต้องตื่นเช้าอีก ประธานโจวเชิญตามสบายนะคะ"

พูดจบ เธอได้ตรงดิ่งไปที่ประตู

โจวฉือเซินมองดูร่างเงาของเธอ หยิบวิสกี้ขึ้นมาและพิงไปที่โซฟาใหม่ ริมฝีปากบางได้ยกขึ้นเป็นองศา

กลับมาถึงที่ห้อง หร่วนซิงหว่านเห็นเพ้ยซานซานส่งข้อความให้เธอ ถามว่าเธอถึงหรือยัง ถึงนึกขึ้นได้ว่าผ่านเรื่องวุ่นวายที่สนามบินในก่อนหน้านี้ เธอลืมรายงานความปลอดภัยกับพวกเขาเลย

หร่วนซิงหว่านได้โทรศัพท์ออกไป หลังจากพูดคุยไปไม่กี่คำ เพ้ยซานซานพบว่าเธอพูดจาอ้ำๆ อึ้งๆ เลยถามหยั่งเชิงว่า:"เธอคงไม่ใช่เจอโจวฉือเซินที่นั่นอีกแล้วนะ?"

หร่วนซิงหว่าน:"......"

อะไรจะเดาแม่นขนาดนั้น

เพ้ยซานซานเห็นเรื่องนี้บ่อยจนมองเป็นเรื่องปกติแล้ว

เธอได้พูดว่า:"แล้วครั้งนี้ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นหาข้ออ้างอะไรอีกล่ะ"

หร่วนซิงหว่านส่ายหัว:"ครั้งนี้เขาไม่ได้ตามฉันมาจริงๆ "

หยุดไปครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านได้พูดว่า:"ฉันยังเจอโจวอานอานด้วย"

เพ้ยซานซานฟังแล้วอดช็อกไม่ได้:"ทำไมหล่อนก็อยู่ที่นั่นด้วย?"

ตอนที่หร่วนซิงหว่านกับเฉิงเว่ยไปบ้านท่านจิ้น เคยได้ยินพ่อแม่ของโจวอานอานบอกว่าโจวอานอานถูกกักขังอยู่ในตระกูลโจว

อีกอย่างหลินหนานก็เคยบอกกับเธอเหมือนกันว่า โจวฉือเซินรู้ว่าสาเหตุที่พวกเขาสูญเสียลูกคนแรกไปคือเพราะโจวอานอาน

ตระกูลโจวกับตระกูลโจงคงจะกลัวว่าโจวฉือเซินจะไปคิดบัญชีกับโจวอานอาน ถึงได้ทำให้เป็นเรื่องโตที่อยากจะส่งคนไป

เพียงแต่ที่คิดไม่ถึงคือ บังเอิญบังเอิญ ไม่นึกเลยว่าพวกเธอจะเจอกันที่เมืองอานเฉิง

นี่ก็คงเป็นโชคชะตาสินะ

เหตุที่โจวฉือเซินก็ตามมาที่เมืองอานเฉิง คาดว่าคงได้รับข่าวสารที่โจวอานอานจะจากไป

เพ้ยซานซานถาม:"ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นเตรียมจะจัดการโจวอานอานยังไง?"