หร่วนซิงหว่านสัมผัสคอของตนเองด้วยความอึดอัด แล้วไอครั้งหนึ่ง "ไม่มีอะไรหรอก ฉันจะไปอาบน้ำก่อน"
เพ้ยซานซานรู้สึกต้องมีเรื่องลับลมคมในขณะที่มองแผ่นหลังของเธอที่เดินจากไป ถ้าเดาไม่ผิด เธอคงถูกอิตาบ้านั้นเอาเปรียบอีกแล้ว
ไม่ช้า อาหารที่หร่วนซิงหว่านสั่งก็มาถึง
หร่วนซิงหว่านอาบน้ำเสร็จและเดินออกมา เพ้ยซานซานเพิ่งเริ่มกินอาหาร เธอถามว่า "ซิงซิง คุณจะกินสักหน่อยไหม?"
"ไม่ล่ะ คุณกินเถอะ" หร่วนซิงหว่านเช็ดผมและกำลังจะเดินเข้าห้องนอน ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงอะไรบางอย่าง แล้วหันกลับมานั่งบนโซฟา และถามว่า "ชานชาน คุณได้ยินเรื่องงานเลี้ยงสังสรรค์รวมรุ่นเพื่อนนักเรียนเก่าหรือยัง?"
เพ้ยซานซานกล่าวว่า "ฉันรู้แล้ว ดูเหมือนว่าเฉินหว่านลู่จะเป็นคนจัด คาดว่าเธอน่าจะอยากอวดสามีที่มีตำแหน่งใหญ่โต พวกเราอย่าไปจะดีกว่า"
หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "โอเค"
หลังจากเดินเข้าห้องนอนแล้ว เธอส่งข้อความถึงเฉิงเว่ยว่าเธอกับเพ้ยซานซานจะไม่ไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์รวมรุ่นเพื่อนนักเรียนเก่าในช่วงสุดสัปดาห์
ไม่ช้า เฉิงเว่ยก็โทรมา
เขาถามอย่างช้าๆ ว่า "ซิงหว่าน คุณกลับมาที่เมืองหนานเฉิงแล้วหรือ?"
"ค่ะ กลับมาเมื่อวาน"
"ถ้าช่วงสุดสัปดาห์นี้คุณว่าง ผมมีตั๋วละครเวทีอยู่สองใบ พวกเราไปดูด้วยกันไหม?"
"เฉิงเว่ย" หร่วนซิงหว่านเม้มปากแล้วกล่าวว่า "ฉันไม่ชอบดูละครเวที คุณชวนคนอื่นไปเถอะ"
อีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ เฉิงเว่ยเงียบไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า "ถ้าคุณไม่ชอบดูละครเวทีก็ไม่เป็นไร พวกเราสามารถไปดูอย่างอื่นได้ ช่วงนี้มีหนังใหม่เข้าโรงที่น่าดูหลายเรื่อง พวกเรา......."
"ไม่ล่ะ" หร่วนซิงหว่านกล่าวต่อไปว่า "ฉันรู้สึกขอบคุณและขอโทษสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมา แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันรู้สึกว่าควรพูดกับคุณให้ชัดเจน........"
เฉิงเว่ยขัดจังหวะเธอ "ซิงหว่าน ผมรู้ว่าคุณต้องการจะพูดอะไร คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดกับผม ทุกอย่างเป็นความเต็มใจของผม ผมแค่หวังว่าคุณจะให้โอกาสผมอีกครั้ง อย่าเพิ่งตัดสินเร็วเช่นนี้"
หร่วนซิงหว่านมองออกไปนอกหน้าต่าง "ปัญหาอยู่ที่ตัวฉัน ฉันอาจจะไม่มีทาง......."
"ขอแค่คุณแน่ใจว่าจะเริ่มต้นใหม่กับโจวฉือเซิน ผมจะถอยออกมาและอวยพรให้พวกคุณ แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ผมจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด"
"เฉิงเว่ย......"
หร่วนซิงหว่านไม่รู้ว่าตนเองควรจะพูดอะไรดี
เฉิงเว่ยกล่าวอีกครั้งว่า "ซิงหว่าน คุณไม่ต้องรู้สึกกดดันใดๆ ผมแค่ต้องการช่วงชิงความสุขของตนเอง หลายปีก่อนผมพลาดไปครั้งหนึ่งแล้ว ตอนนี้ผมไม่อยากจะพลาดอีกแล้ว"
หลังจากวางสายแล้ว หร่วนซิงหว่านนั่งข้างเตียง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ผ่านไปครู่หนึ่ง โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น หร่วนเฉินเป็นโทรมา และถามว่าเธออยู่บ้านหรือเปล่า
หลังจากที่หร่วนเฉินย้ายออกจากบ้านของ Daniel แล้ว ยังคงอยู่อพาร์ตเมนต์นั้น โดยเช่าห้องอีกห้องหนึ่ง
หร่วนซิงหว่านกล่าวว่า "กลับมาแล้ว"
หลังจากหยุดไปชั่วครู่ ก็ถามต่อไปว่า "คุณไปไหนมา เพิ่งกลับมาถึงบ้านหรือ?"
หร่วนเฉินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า "สวี่วานมาหาคุณที่ร้าน"
"จากนั้นล่ะ"
"ผมเห็นว่าคุณกำลังหลับ ผมเลยออกไปกินข้าวกับเธอ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...