สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 257

เมื่อได้ยินดังนั้น Daniel หัวเราะ "คุณหร่วนคงอยากถามผมว่า เข้าใกล้หลินจืออี้ เพราะจุดประสงค์อะไร ใช่ไหมครับ"

ถึงหร่วนซิงหว่านจะพูดอ้อมๆ แต่กลับเดาได้ไม่ยาก

หร่วนซิงหว่านไม่พูดอะไร ถือเป็นการยอมรับแบบเงียบๆ

Danielพูดว่า "ถ้าผมบอกคุณหร่วนว่าผมชอบเธอจริงๆ ล่ะครับ"

หร่วนซิงหว่านหัวเราะ "คุณพูดอะไรฉันก็เชื่อหมด อีกอย่างคำถามนี้เป็นเรื่องส่วนตัว คุณDanielไม่ตอบก็ไม่เป็นไร"

"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ แต่คุณหร่วนครับ ไม่ว่าผมมีจุดประสงค์อะไร ผมว่าเราน่าจะอยู่ฝั่งเดียวกันนะครับ คุณว่าไงครับ"

รอยยิ้มบนใบหน้าหร่วนซิงหว่านค่อยๆ ชะงักไป เธอเข้าใจคำพูดของ Daniel เขาน่าจะเดาได้ว่าเธออยู่คนละฝั่งกับหลินจืออี้ ดังนั้นถึงรู้ว่าเขามีจุดประสงค์บางอย่าง เพื่อเข้าใกล้หลินจืออี้ แต่คงไม่เอาสิ่งนี้ไปเป็นจุดอ่อนของเขา

ผ่านไปครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านพูดว่า "อันที่จริงเรื่องชัดเจนแบบนี้ ฉันดูออก หวังว่าหลินจืออี้จะดูออกเหมือนกัน"

"อันนี้ต้องดูว่า สุดท้ายจุดประสงค์ของเธอคืออะไร ต้องมีเป้าหมายเดียวกัน ถึงจะไปด้วยกันได้"

ตอนนี้หลินจืออี้ต้องการจับเขา เพื่อยุติการหมั้นหมายกับตระกูลโจว ดังนั้นเธอไม่สนใจว่าเขาเข้าหาเธอเพราะอะไร

แต่ทว่าหลินจื้อหย่วน ถึงรู้อยู่แก่ใจ แต่ไม่มีหลักฐานยืนยัน อีกทั้งไม่รู้ประวัติความเป็นมาของเขา จึงไม่กล้าทำอะไรผลีผลาม

หร่วนซิงหว่านยิ้มอีกครั้ง "ฉันเข้าใจแล้ว"

ขณะเธอกำลังจะหันหลังกลับ Danielพูดว่า "คุณหร่วนน่าจะดูออก หลินจืออี้เป็นศัตรูกับคุณ บวกกับเรื่องคืนนี้ เธอต้องสร้างความลำบากให้คุณอีกแน่นอน ไม่ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น ทางที่ดีคุณหร่วนอย่าเผชิญหน้ากับเธอเหมือนวันนี้อีก"

เขาพูดต่อ "เพราะบางวิธี ถึงจะไม่สามารถจินตนาการได้ แต่ใช่ว่าพวกเขาจะทำไม่ได้"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้าเบาๆ "ขอบใจ"

"ไม่ต้องเกรงใจ ผมบอกไปแล้ว ผมอยู่ฝั่งเดียวกับคุณหร่วน"

ตอนหร่วนซิงหว่านกลับไป เพ้ยซานซานกำลังนั่งกอดหมอนดูทีวีอยู่บนโซฟา อย่างใจจดใจจ่อ ราวกับไม่สนใจว่าพวกเขาคุยอะไรกัน

หลังจากได้ยินเสียงประตู เธอลุกขึ้นพูดว่า "ซิงซิง ฉันไปอาบน้ำละ เธอนอนเถอะ"

"โอเค ฝันดี"

"ฝันดี"

เมื่อเข้ามาในห้องนอน หร่วนซิงหว่านนั่งที่โต๊ะ แล้วหยิบรูปภาพกับนาฬิกพกออกจากกล่องเก็บของ เธอมองมันอย่างละเอียด จนทำให้ความคิดล่องลอยไป

เธอพยายามครุ่นคิดถึงสิ่งที่เหลืออยู่ในความทรงจำของเธอ แต่นอกจากไฟไหม้ครั้งใหญ่ ก็ไม่เหลืออะไรเลย

ผ่านไปพักหนึ่ง หร่วนซิงหว่านรู้สึกปวดหัว ขณะที่กำลังจะเก็บนาฬิกาพก เธอนึกถึงคำพูดของโจวฉือเซินขึ้นมา เธอพลิกดูตรงส่วนล่างสุดของนาฬิกาพก เห็นตัวเลขเป็นแถวยาว น่าจะเป็นหมายเลขชุดการผลิต

แต่นี่เป็นของเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ยังสามารถหาเบาะแสอะไรได้อีกไหม

หร่วนซิงหว่านครุ่นคิดครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหยิบมือถือ ถ่ายรูปนาฬิกาพกเอาไว้อย่างละเอียด เผื่อมีโอกาสได้สืบหาอะไรบางอย่าง

.....