สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 281

ทั้งสองคนคาดคิดไม่ถึงว่าจู่ๆ เธอจะพูดถึงประธานหลิน แถมยังเรียกชื่ออย่างเป็นทางการอีก ค่อนข้างรู้สึกประหลาดใจทันที แต่ว่าเห็นเธอเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น ถ้าหากพวกเธอรู้จักคนใหญ่คนโตอะไรจริงๆ จะมาดื่มเหล้าเพื่อขอความช่วยเหลือจากคนอื่นอยู่ที่นี่ทำไมกัน

อย่างมากก็แค่วางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาคน

คนหนึ่งพูดกล่าว : "หยุดเอาประธานหลินมาขู่ฉันสักที เขาไม่มีทางสนใจคนอย่างพวกคุณเลยด้วยซ้ำ ถ้าหากอยากขอความช่วยเหลือจากพวกเราล่ะก็ ก็แสดงความจริงใจออกมาหน่อย"

"คำพูดของคุณนี่น่าสนใจดีนะ หลินจื้อหย่วนผลักคนที่ขวางกั้นไว้ออกไป คนขี้ขลาด จะทำอะไรได้ ?ผู้ชายกลุ่มใหญ่ ถือโอกาสดูถูกซ้ำเติมผู้หญิงคนเดียว เพื่อความสนุก พวกคุณไม่กลัวว่า ในอนาคตอันไม่ไกลนี้ ภรรยาและลูกสาวของพวกคุณก็จะปรากฏตัวในงานเลี้ยงแบบนี้เหรอ"

ผู้ชายสองคนถูกเธอพูดจนโมโห พูดด้วยใบหน้าเย็นชาทันที : "อย่ามองข้ามความหวังดีของผู้อื่น เธอเป็นคนมาขอร้องพวกเราเอง ไม่มีใครบีบบังคับเธอสักหน่อย คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!พูดกับฉันให้มีความเคารพหน่อย!"

ในเวลานี้ เบื้องหลังของพวกเขามีเสียงหัวเราะต่ำๆ แผ่ซ่านเข้ามาแล้ว : "ฉันก็คิดว่าใครพูดจาสามหาวเช่นนี้ ที่แท้ก็เป็นรองประธานจ้าวนี่เอง"

จ้าวจิ้งหันหน้าไปด้วยใบหน้าหงุดหงิด : "คนอย่างแกจะถือว่าเป็น......ประธาน......ประธานโจว......"

โจวฉือเซินยืนอยู่ตรงนั้น มองไปที่เขาอย่างนิ่งเฉย รูปร่างสูงตระหง่าน

สีหน้าของจ้าวจิ้งเปลี่ยนไปเล็กน้อย หัวเราะกลบเกลื่อนพร้อมพูดว่า : "ไม่รู้ว่าประธานโจวก็ทานข้าวอยู่ที่นี่ด้วย ทำให้คุณเห็นเรื่องที่น่าอายแล้ว สองคนนี้เป็นสมาชิกในครอบครัวของพนักงานหลินซื่อ ประธานโจวก็รู้ ช่วงนี้ภายในของหลินซื่อเกิดปัญหาขึ้นเล็กน้อย ก็มีความเกี่ยวข้องกับคนเหล่านี้"

"ประธานหลินเพิ่งจะไล่คนเลวๆ ในบริษัทออกไป คิดไม่ถึงสมาชิกในครอบครัวนั่งกันไม่ติดแล้ว วิ่งกันมาขอความช่วยเหลือ งั้นผมจะรับปากได้ที่ไหนล่ะครับ คุณดูสิผมก็ไม่มีทางเลือกอื่น ......"

ความหมายของประโยคนั้น นี่คือเรื่องภายในของหลินซื่อ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับโจวฉือเซิน หวังว่าเขาจะไม่เข้ามายุ่ง

โจวฉือเซินยิ้มครู่หนึ่ง : "จากที่ฟังความหมายของรองประธานจ้าวก็คือ ฉันยุ่งเรื่องของคนอื่น?"

"ประธานโจวพูดแบบนี้ได้ยังไงล่ะครับ เพียงแค่เรื่องนี้มันวุ่นวายมากจริงๆ ถึงอย่างไรก็เป็นผู้หญิงไง ยากที่จะรับมือ"

"ที่รองประธานจ้าวพูดฉันเข้าใจได้ทั้งหมด แต่มีเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากรู้มาก"

จ้าวจิ้งรีบพูดกล่าว : "ประธานโจวพูดมาได้เลยครับ"

โจวฉือเซินพูดเน้นย้ำ พูดอย่างช้าๆ ว่า : "ภรรยาของฉัน กลายมาเป็นสมาชิกในครอบครัวของพนักงานหลินซื่อตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"

แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะราบเรียบ แต่ราวกับว่าห่อหุ้มด้วยชั้นของเกล็ดน้ำแข็ง เหน็บหนาวอย่างเห็นได้ชัดเจน

ได้ยินคำนี้แล้ว จ้าวจิ้งและผู้ชายที่อยู่ข้างกายเขาตกตะลึงทันที มองไปยังหร่วนซิงหว่านอย่างพร้อมเพรียงกัน ทันใดนั้นแผ่นหลังก็มีเหงื่อไหลเย็นออกมาแล้ว : "ประธาน......ประธานโจว นี่เป็นการเข้าใจผิดกัน ผมไม่รู้ว่าท่านนี้คือคุณนายโจว ผม......ผม......"

จ้าวจิ้งพูดคำว่า"ผม"อยู่นาน แล้วก็ไม่ได้พูดออกมาแม้แต่คำเดียว ขาสั่นราวกับว่าร่อนแกลบด้วยกระชอน

ถึงอย่างไรโจวฉือเซินเคยถือครองบัญชีเวยป๋ออย่างเป็นทางการของโจวซื่อกรุ๊ป และด่ากับคนที่ด่าภรรยาเก่าของเขา ทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้กันหมดแล้ว ดังนั้นก็เพียงพอที่จะเห็นได้ว่าเขารักผู้หญิงคนนั้นมากแค่ไหน

ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างหลินซื่อและโจวซื่อเดิมทีก็ตึงเครียดอยู่แล้ว ถ้าหากเป็นเพราะว่าเขาล่วงเกินต่อโจวฉือเซินแล้ว และทำให้ลากหลินซื่อเข้ามาเกี่ยวพันด้วย งั้นพวกเขาก็ถือว่าจบเห่โดยสิ้นเชิงแล้ว

โจวฉือเซินพูดอีกว่า : "รองประธานจ้าวไม่ต้องตึงเครียดขนาดนั้น ผู้ที่ไม่รู้ย่อมไม่ผิด ขอเพียงแค่คุณคุกเข่าขอโทษภรรยาของฉัน เรื่องนี้ก็ถือว่าจบกัน ฉันก็จะไม่มีถามไถ่เอาความ"

ดวงตาของจ้าวจิ้งเบิกกว้างโดยทันที : "นี่......"

"ไม่ยินยอม?"

เหงื่อบนหน้าผากของจ้าวจิ้งไหลลงมาเป็นหยดๆ ขาอ่อนแรงแทบอยากจะคุกเข่าลงไปแล้ว

โจวฉือเซินยิ้ม : "แค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง รองประธานจ้าวคงไม่ได้เอาจริงหรอกนะ?"

จ้าวจิ้งแอบด่าบรรพบุรุษของเขา ยิ้มอย่างตื้นตันใจ : "ประธาน......ประธานโจวใจกว้าง ไม่ถึงสาอะไรกับผมอยู่แล้ว"

"รองประธานจ้าวพูดชมเกินไปแล้ว ตระกูลของเรา ฉันไม่ได้เป็นใหญ่ที่สุด"

จ้าวจิ้งมีสีหน้าที่แข็งทื่ออย่างมาก หันมองไปยังหร่วนซิงหว่านอีกครั้ง ยิ้มแย้มด้วยความประจบสอพลอเล็กน้อย : "คุณนายโจว เรื่องเมื่อตะกี้นี้เป็นเรื่องที่เข้าใจผิดกันจริงๆ ผมขอโทษคุณด้วย คุณได้โปรดให้อภัยคำพูดและการกระทำที่หยาบคายของผมด้วย แล้วเรื่องของเพื่อนคุณ ผมจะทำให้เธออย่างสุดความสามารถ......"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย