อ่านสรุป บทที่ 282 หาความมีตัวตนจากคนอื่น จาก สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย โดย สายฝน
บทที่ บทที่ 282 หาความมีตัวตนจากคนอื่น คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย สายฝน อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
โจวฉือเซินเงียบไปสองวินาที มองไปที่เธอ สายตาสุขุมและลุ่มลึก : "งั้นควรจะเรียกว่าอย่างไรดี?"
หร่วนซิงหว่านอ้าปากแล้ว อยากจะพูดโดยทันที แต่เมื่อคำพูดมาถึงปาก ทันใดนั้นก็พบว่าสิ่งนี้เหมือนว่าจะเป็นกับดัก
เธอรีบปิดปากทันที ยกน้ำที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาดื่มแล้ว เบี่ยงสายตาออกไปแสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้
อย่างรวดเร็ว โจวฉือเซินพูดเสียงต่ำๆ ว่า : "หืม?"
ในเวลานี้ เสียงโทรศัพท์ของหร่วนซิงหว่านก็ดังขึ้นมาพอดี เธอรีบรับสาย : "ฮัลโหล ซานซานเหรอ...... อะไรนะ?ห้องน้ำที่บ้านมีน้ำรั่ว?รุนแรงขนาดนี้เลยเหรอ ฉันจะกลับไปเดี๋ยวนี้!"
โทรศัพท์สายนั้นที่โทรมาโปรโมทการขายภาษาอังกฤษสำหรับเด็กยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูด:"......"
หร่วนซิงหว่านพูดจบ ก็รีบเอาของขึ้นมาแล้ว พลางพูดว่า : "ประธานโจว ที่บ้านของฉันเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อย ฉันจะต้องรีบกลับไปเดี๋ยวนี้ คุณไม่ต้องไปส่งฉัน ฉันเรียกรถก็พอแล้ว"
โจวฉือเซินพิงเก้าอี้ วางแขนบนที่พักแขนข้างเก้าอี้นั่งอย่างตามอำเภอใจ มองไปที่เธอเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม : "คุณรู้เหรอว่าควรจะจัดการกับน้ำรั่วยังไง?"
ในเมื่อเห็นว่าพูดมาถึงขั้นนี้แล้ว น้ำที่รั่วไหลออกมาก็ไม่สามารถเรียกคืนได้ หร่วนซิงหว่านทำได้เพียงพูดโกหกอย่างกำเริบเสิบสาน : "ก็......ทำแบบนี้แบบนั้นก่อน......แล้วก็ได้แล้ว"
โจวฉือเซินเอ่ยถามอย่างเชื่องช้า : "แบบไหนก่อน?"
หร่วนซิงหว่านพูด:"......"
เกลียดผู้ชายคนนี้นี่จริงๆ !
เธอพูด : "ฉันจะไปรู้เรื่องเยอะแยะได้ยังไงกันล่ะ หลังจากที่กลับไปดูแล้ว หากควรแจ้งหน่วยงานเข้ามาซ่อมแซมก็แจ้งซ่อม ถ้าไม่ได้การจริงๆ ก็ให้เสี่ยวเฉินมาจัดการก็ได้แล้ว"
เมื่อโจวฉือเซินได้ยิน ลุกขึ้นยืนทันที หยิบเสื้อคลุมขึ้นมาพร้อมพูดว่า : "แจ้งหน่วยงานมาซ่อมวุ่นวายจะตายไป ผมไปกับคุณเอง"
หร่วนซิงหว่านเบิกตามองกว้างแล้ว : "ไม่......ไม่ต้องหรอก......"
"เป็นสิ่งที่ควรทำนะ ไม่ต้องเกรงใจผม มีแฟนก็ควรจะใช้แฟนแบบนี้" โจวฉือเซินหยุดไปครู่หนึ่ง มุมปากยิ้มยกขึ้นมา: "ในตอนนี้ ผมคงไม่ได้พูดผิดไปใช่ไหม?"
ใบหน้าของหร่วนซิงหว่านมีสีแดงระเรื่อแล้ว ไม่พูดออกมาอยู่ครู่ใหญ่
ผู้ชายคนนี้ยังรู้จักที่จะตั้งชื่อเรียกขานให้ตัวเองอีก
โจวฉือเซินจับมือของเธอไว้ : "ไปกัน"
หร่วนซิงหว่านเดินไปพลางพูดไปพลาง พูดคัดค้านเสียงเบาๆ ว่า : "แฟน......แฟนอะไรกันล่ะ ฉันไม่ได้ตอบรับคุณสักหน่อย"
โจวฉือเซินพูด : "ตอบรับแล้ว"
"......คุณคงไม่ได้บอกว่าได้ยินเสียงในใจของฉันแล้วหรอกนะ"
โจวฉือเซินเลิกคิ้วขึ้นแล้ว ไม่ปริปากพูดว่าถูกหรือไม่ถูก
หร่วนซิงหว่านพูดออกไปแล้วก็เสียใจภายหลังแล้ว นี่เธอรับสารภาพออกมาเองโดยไม่ได้บีบบังคับไม่ใช่เหรอ
ช่างเถอะ
ตอนนี้คิดอยากจะเถียงข้างๆ คูๆ อีกก็ไม่มีประโยชน์แล้ว
จนกระทั่งรถจอดที่ด้านล่างของที่พักแล้ว หร่วนซิงหว่านเตรียมที่จะผลักประตูรถออกไป ก็เห็นโจวฉือเซินปลดเข็มขัดนิรภัยแล้ว
หลังจากที่สบสายตากับหร่วนซิงหว่าน เขาพูดอย่างสุขุมว่า : "บ้านคุณน้ำรั่วไม่ใช่เหรอ ผมไปช่วยคุณดู"
หร่วนซิงหว่านเอือมระอา ทั้งๆ ที่ผู้ชายคนนี้รู้ว่านั่นเป็นการหาข้ออ้างของเธอ ตอนนี้กลับว่ากลายเป็นข้ออ้างของเขาแล้ว
ผ่านไปครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านพูด : "ประธานโจว ฉันอยากจะปรึกษากับคุณเรื่องหนึ่ง"
โจวฉือเซินเหล่มองข้างไปที่เธอ ไม่มีเสียงตอบ ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเธอไม่มีทางพูดในสิ่งที่เขาอยากได้ยิน
หร่วนซิงหว่านไม่สนใจเขา พูดต่ออีกว่า : "บ้านหลังนั้นฉันไม่ได้อยู่คนเดียว ใช่ว่าประธานโจวอยากไปก็ไปได้ คุณทำแบบนี้จะเป็นการรบกวนคนอื่นด้วย"
หลินจืออี้เยาะเย้ย : "วิธีการของฉันไม่ได้สุดยอดไปกว่าคุณจริงๆ ฉันเต็มใจแต่งงานกับโจวฉือเซิน แต่ว่าก็เพราะเห็นแก่หน้าของตระกูลโจว ไม่งั้นอาศัยแค่ลูกนอกสมรสอย่างเขา ก็เหมาะสม?"
"อย่างที่คุณหลินกล่าว ที่คุณแต่งงานกับโจวฉือเซิน ก็เป็นเพราะว่าตระกูลโจว แต่ตระกูลโจวไม่ได้มีโจวฉือเซินเป็นลูกชายแค่คนเดียว งั้นคุณหลินแอบชอบเขาเพียงลำพัง เพราะอะไรอีกล่ะ?"
คำพูดนี้ของหร่วนซิงหว่านเป็นการไม่ไว้หน้าหลินจืออี้แม้แต่น้อย ในเวลานี้ทำให้เธออับอายขายขี้หน้าอย่างมาก
หลินจืออี้คิดอะไรอยู่ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะ ถ้าหากเธอไม่ได้สนใจโจวฉือเซิน เป็นเพียงการแต่งงานทางธุรกิจเท่านั้น ตอนแรกก็คงไม่มีทางจงใจที่จะพูดต่อหน้าเธอถึงเรื่องเหล่านั้นที่เดิมทีพวกเขาจะต้องแต่งงานกันแต่กลับว่าถูกบีบบังคับให้เลิกกันหรอก
และตอนที่โจวฉือเซินและหลินจืออี้ยกเลิกสัญญาแต่งงานกันแล้ว ตระกูลหลินก็ให้เธอแต่งงานกับโจวจู้นเหนียนอีก เธอทำให้เห็นอย่างชัดเจนเลยว่าไม่ยินยอม
คนอย่างหลินจืออี้นี้ แม้ว่ารูปลักษณ์ภายนอกดูแล้วใจกว้างอบอุ่นยิ้มหวาน แต่ในใจของเธอนั้นกลับว่าโอหังอย่างมากที่สุด
สาเหตุที่ตอนนี้เธอยอมที่จะเข้ามาตีสนิทกับDanielขนาดนี้ ก็ใช่ว่าจะเป็นเพราะว่าชอบเขา มีความเป็นไปได้สูงที่สนุกกับการไล่ตามจีบของเขา และก็ไม่ได้กำจัดออก เธอคิดที่จะหลอกใช้Daniel เพื่อหลุดพ้นจากการแต่งงานกับทางฝั่งตระกูลโจวนั่น
หลินจืออี้ฉลาดมาก และก็มีความทะเยอทะยานมากเช่นกัน แต่เธอมักจะชอบหาความมีตัวตนจากคนอื่น
หากใช้คำพูดของเพ้ยซานซานก็คือจอมปลอมอย่างมาก
ในเวลานี้ ลิฟต์หยุด หร่วนซิงหว่านไม่ได้พูดอะไรอีก หลังจากที่พยักหน้าให้หลินจืออี้เล็กน้อยแล้วก็เดินจากไป
หลังจากที่กลับบ้านแล้ว หร่วนซิงหว่านปิดประตูสนิท ยืนอยู่กับที่ถอนหายใจลากยาวแล้ว
ได้ยินเสียงที่ประตู เพ้ยซานซานโผล่ศีรษะออกมาแล้ว : "กลับมาแล้วเหรอ?วันนี้ไปออกเดตเป็นยังไงบ้าง?"
หร่วนซิงหว่านทำมือจุ๊ๆ ใส่เธอแล้ว หลังจากดูผ่านจอภาพที่อยู่ข้างกำแพง เห็นหลินจืออี้กดกระดิ่งที่หน้าประตูบ้านของ Danielแล้ว
เห็นเช่นนี้ เพ้ยซานซานเดินเข้ามา ก็เห็นภาพฉากนี้แล้ว อดไม่ได้ที่จะเบะปาก : "ถุย!"
หร่วนซิงหว่านดึงมือของเธอไว้ เดินไปที่ห้องรับแขก : "ไม่ต้องไปสนใจแล้ว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...