สรุปเนื้อหา บทที่ 315 ไม่คิดว่าแปลกเหรอ – สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย โดย สายฝน
บท บทที่ 315 ไม่คิดว่าแปลกเหรอ ของ สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สายฝน อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ถึงแม้จะตอบตกลงว่าจะไปเดทกับโจวฉือเซินแล้ว แต่ในตอนช่วงเช้าหร่วนซิงหว่านก็ยังไปที่ทำงาน
ในตอนที่เธอลุกขึ้นมาจากเตียง ตาบ้ายังคงนอนอยู่
หร่วนซิงหว่านคิดว่าปกติแล้วเขาทำงานหนักมาโดยตลอด ดังนั้นจึงไม่คิดที่จะปลุกเขา
หลังจากที่เขียนกระดาษวางไว้บนหัวนอน เธอก็ออกไป
เธอยืนอยู่หน้าลิฟต์ กดปุ่มลงและรออย่างเบื่อหน่าย
ในตอนนั้นเองประตูห้องข้างๆ ก็ถูกเปิดออก
Danielโผล่หัวออกมา มองไปรอบๆ เมื่อพบว่าโจวฉือเซินไม่ได้ตามมาด้วยเขาถึงจะเดินออกไป
หร่วนซิงหว่านหันไปกล่าวทักทายเขา "อรุณสวัสดิ์"
"สวัสดี......ทำไมคุณหร่วนถึงไปทำงานเช้าขนาดนี้?"
หร่วนซิงหว่านพยักหน้าและตอบว่า "ตอนบ่ายฉันมีธุระนิดหน่อย จึงต้องรีบไปจัดการอะไรให้เรียบร้อยก่อน"
Danielยืนอยู่ข้างๆ เธอและพูดว่า "พูดไปพูดมาฉันก็ยังไม่เคยไปที่ที่ทำงานของคุณหร่วนเลย วันนี้เป็นโอกาสดี ฉันขอไปดูหน่อยได้ไหม"
หร่วนซิงหว่านรู้ว่าเขามีเรื่องอยากจะพูด เธอยิ้มออกมาเล็กน้อย "ได้สิ"
หลังจากที่ออกมาจากที่พัก Danielก็หันไปมองรอบๆ ให้แน่ใจอีกครั้ง เมื่อพบว่าโจวฉือเซินไม่ได้ตามมาด้วยเขาจึงเดินตามเธอออกไป
เมื่อหร่วนซิงหว่านเห็นแบบนั้นจึงถามออกมาว่า "คุณกำลังหาอะไรอยู่เหรอ?"
Danielยิ้มและตอบออกมาว่า "ไม่ได้หาอะไร เออใช่แล้ว สองวันที่ผ่านมาประธานโจวมาอยู่ที่นี่ใช่ไหม?"
เมื่อได้ยินอย่างนั้นหร่วนซิงหว่านก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ไม่รู้ว่าควรจะตอบออกไปอย่างไง
โชคดีที่Danielไม่ได้ถามคำถามนี้ต่อไป สุดท้ายเขาก็กลับมาที่หัวข้อหลัก "เมื่อวานซืน เรื่องที่เกิดขึ้นในงานประมูล ผมมีบางอย่างที่ยังไม่เข้าใจ ไม่ทราบว่าคุณหร่วนจะช่วย......"
หร่วนซิงหว่านเดินไปพร้อมกับพูดออกมาว่า "เมื่อสองสามเดือนก่อนหร่วนจุนหนีออกจากคุกและเสียชีวิตอย่างกะทันหัน ในตอนที่ฉันกับเสี่ยวเฉินเก็บของของเขา ก็ไปเจอกับกล่องๆ หนึ่ง และในกล่องๆ นั้นก็มีของดูต่างหน้าของแม่ฉันอยู่"
Danielถามออกมาว่า "ของดูต่างหน้า......มันมีอะไรบ้าง?"
"มีรูปภาพสองสามใบและนาฬิกาพกอีกหนึ่งเรือน ฉันเองก็เพิ่งจะรู้ตอนนั้นเหมือนกัน หร่วนจุนไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของฉัน และพ่อแท้ๆ ของฉันก็คือคนที่อยู่ในภาพนั้น หร่วนจุนน่าจะอิจฉาเขาจึงใช้มีดกรีดรูปตรงตำแหน่งหน้าของเขาจนขาดไป"
"นาฬิกาพกนั่นเป็นของหลินจื้อหย่วน?"
หร่วนซิงหว่านพยักหน้าเบาๆ และพูดออกมาว่า "ตอนแรกฉันรู้แค่ว่าหลินจื้อหย่วนอาจจะรู้จักพ่อแท้ๆ ของฉัน แต่ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลยจนกระทั่งพบกับบันทึกที่อยู่ในนาฬิกาพก"
Danielขมวดคิ้วและถามออกมาว่า "งั้นคุณรู้ได้อย่างไงว่าหลินจื้อหย่วนอาจจะรู้จักพ่อแท้ๆ ของเธอ?"
"เนื่องจากเสี่ยวเฉินได้เอาข้อมูลต่างๆ ไปลงหนังสือพิมพ์เพื่อตามหาเบาะแส และยังใช้วิธีอื่นๆ เพื่อที่จะตามหาคนคนนั้น และหลินจื้อหย่วนก็เข้ามาขัดขวางด้วยกันปิดข่าว"
"เรื่องนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?"
"น่าจะประมาณ 2 เดือนก่อนเห็นจะได้"
Danielขมวดคิ้วมากกว่าเดิม "มันก็หมายความว่า หลินจื้อหย่วนรู้ว่าพวกคุณกำลังจะตามหาเขา จึงไม่อยากให้พวกคุณหาเบาะแสอะไรได้มากจึงจงใจที่จะปิดข่าว และตอนที่พวกคุณนำภาพไปหาเขา เขาก็น่าจะรู้แล้วว่าเธอเป็นใคร"
เมื่อได้ยินแบบนั้นหร่วนซิงหว่านก็เงียบไปครู่หนึ่งและพูดออกมาว่า "มันน่าจะเป็นแบบนั้น"
"แต่ว่า เธอคิดว่ามันแปลกไหม"
หร่วนซิงหว่านถามออกมาด้วยความไม่เข้าใจ "มันแปลกตรงไหน?"
"ไม่ใช่ ที่จริงคุณเตือนฉันมาตลอดให้ระวังหลินจื้อหย่วนกับหลินจืออี้เอาไว้ คุณรู้อะไรมากมาย มากกว่าฉันเยอะเลย"
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้หร่วนซิงหว่านก็เงียบไปพักหนึ่ง จากนั้นเธอก็พูดออกมาอย่างตื่นตระหนกว่า "ที่คุณเข้าใกล้หลินจืออี้ก็เพราะต้องการที่จัดการกับหลินจื้อหย่วน ใช่ไหม......"
Danielรีบขัดคำพูดของเธอทันที "ไม่ใช่ ไม่ใช่ คุณหร่วนเข้าใจผิดแล้ว เธอเป็นคนพูดเองว่าผมจงใจเข้าใกล้หลินจืออี้เพื่อจัดการกับหลินจื้อหย่วน แต่ถ้าคิดจะจัดการกับคนอย่างหลินจื้อหย่วน แบบนั้นก็ต้องตรวจสอบทุกอย่างให้จัดเจน ไม่อย่างนั้นก็เท่ากับว่าฆ่าตัวตายชัดๆ "
Danielคิดไม่ถึงเลยว่า เดิมทีตนเองเข้ามาถามหร่วนซิงหว่านเพื่อทำให้เรื่องทุกอย่างมันกระจ่าง แต่ตนเองกลับถูกเธอถามกลับมา และเกือบที่จะเปิดเผยข้อมูลของตนเอง
ต้องบอกเลยว่าเธอเป็นคนที่วิเคราะห์ได้สุดยอดจริงๆ
แต่สิ่งที่เขาอธิบายออกไปนั้นก็มีเหตุผล
หลังจากที่หร่วนซิงหว่านได้ยินแบบนั้นเธอก็กลับเข้าสู่ความคิดเดิม เธอหันกลับและเดินออกไป หลังจากที่เธอเดินออกไปได้สองสามก้าวเธอก็หันกลับมาถามว่า "งั้นคุณยังจะไปที่ทำงานของฉันอีกไหม?"
Danielตอบกลับไปทันทีว่า "ไปสิ ไปๆ ผมตั้งใจที่จะไปที่ทำงานของคุณอยู่แล้ว"
หลังจากที่เกาะศีรษะของตนเองเรียบร้อยแล้วDanielก็รีบวิ่งตามไปทันที
เดินมาได้สักระยะหนึ่งเขาก็พูดออกมาอีกว่า "คุณหร่วน ผมมีเรื่องสงสัยเรื่องหนึ่งที่อยากจะถาม"
"ถามมาได้เลย"
"หากพ่อของคุณเป็นคนอื่น ถ้างั้นเสี่ยวเฉิน......"
เมื่อได้ยินแบบนี้หร่วนซิงหว่านก็หยุดเดินทันที ไม่นานเธอก็หันกลับมาพูดว่า "ผมขอรบกวนอะไรคุณสักเรื่องได้ไหม"
Danielพยักหน้า "ว่ามาเลย"
หร่วนซิงหว่านกล่าวว่า "อย่าเอาเรื่องนี้ไปพูดกับเสี่ยวเฉิน"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...