สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 363

เมื่อกลับมาถึงห้อง หร่วนซิงหว่านก็ล็อกประตู และนั่งลงที่โต๊ะ อ่านหนังสือการโอนหุ้นอย่างละเอียด

แต่เธอพลิกดูอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่พบปัญหาใดๆ

หร่วนซิงหว่านดูจนปวดตา จึงวางเอกสารลง แล้วเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำ

เมื่อเธอออกมา เธอเปิดเส้นร่างที่นำกลับมาและทำงานต่อ

รอจนวาดฉบับร่างเสร็จ ก็เป็นเวลาเช้าตรู่แล้ว

หร่วนซิงหว่านบิดขี้เกียจ เปิดโทรศัพท์จึงพบว่า เมื่อชั่วโมงก่อนโจวฉือเซิน ได้โทรหาเธอสองครั้ง

เธอตอบกลับมาว่า: [อะไร?]

โจวฉือเซิน: [ทำไมคุณไม่รับโทรศัพท์ล่ะ?]

หร่วนซิงหว่าน: [เมื่อครู่กำลังวาดรูปอยู่]

เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพิมพ์

หร่วนซิงหว่าน: [คุณยังอยู่ที่บริษัทอยู่ไหม]

โจวฉือเซิน: [อืม ยังประชุมอยู่]

หร่วนซิงหว่าน: [แล้วยังโทรหาฉัน?]

โจวฉือเซิน: [เมื่อครู่พักสิบนาทีน่ะ]

หร่วนซิงหว่าน: [......]

หร่วนซิงหว่าน: [งั้นตั้งใจประชุมเถอะ ฉันจะนอนแล้ว]

อิตาบ้านี่สามารถอุทิศตนเพื่อการประชุมได้จริงๆ

หร่วนซิงหว่านนอนอยู่บนเตียง เลื่อนโทรศัพท์ แต่ไม่รู้ทำไม กลับเลื่อนไปที่ตอนที่อยู่บนถนนอานเฉียว ที่ถ่ายรูปให้เจ้าคนนั้น

หร่วนซิงหว่านมองไปที่ภาพเหล่านั้น รอยยิ้มที่มุมปากค่อยๆ ขยายกว้างขึ้น

น่ารักจัง

หลังจากดูรูปเสร็จ เธอก็นอนคว่ำหน้าอยู่บนหมอนและคิดอยู่พักหนึ่ง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ และยังมีภาพตอนที่เจอกับเจ้าคนนี้

เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว

ในความฝัน เธอได้ยินคนเรียกเธอว่าแม่ แต่เงานั้นกลับพร่ามัว และทำให้มองเห็นไม่ชัดเจน

หร่วนซิงหว่านเหงื่อแตกพลั่ก แต่ยิ่งเธอตามหามากเท่าไหร่ เสียงนั้นก็ยิ่งห่างไกลจากเธอมากขึ้นเท่านั้น

ทันใดนั้น เธอก็ตกใจตื่นขึ้นมา

หร่วนซิงหว่านนั่งอยู่บนเตียง มองออกไปนอกหน้าต่างที่อากาศมืดครึ้ม และค่อยๆ ได้ยินเสียงฝน

เธอมองไปที่เวลา เป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่ง

หร่วนซิงหว่านตกใจกับความฝันนี้ เมื่อไปที่ห้องน้ำ ก็พบว่าประจำเดือนมาแล้ว และอดที่จะรู้สึกตื่นตกใจไม่ได้เล็กน้อย

เป็นไปได้ไหมว่าอิตาบ้านั้นจะเดาถูก กลุ่มอาการก่อนมีประจำเดือน?

หร่วนซิงหว่านอาบน้ำร้อน เปลี่ยนเสื้อผ้าออกจากบ้าน

หลังจากไปที่สตูดิโอและวางงานออกแบบลง เธอก็ไปที่บริษัทกฎหมายที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองหนาน

แผนกต้อนรับส่วนหน้าสอบถามเธอที่มา แล้วได้พาเธอไปที่สำนักงาน "โปรดรอที่นี่สักครู่ค่ะ ทนายความกำลังจะมา"

"ได้ค่ะ"

หร่วนซิงหว่านเพิ่งจะนั่งลง พนักงานต้อนรับก็รินน้ำให้เธอหนึ่งแก้ว

เธอกล่าวว่า "ขอบคุณค่ะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ทนายของเราเหลือเวลาอีกห้านาทีก็เสร็จแล้ว"

แผนกต้อนรับส่วนหน้าพูดจบ ก็ออกไป

หร่วนซิงหว่านมองไปที่ห้องทำงานขนาดใหญ่ และมองไปที่เอกสารตรงหน้าเขา ก็ขมวดคิ้วขึ้นโดยไม่รู้ตัว