สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 364

เมื่อกลับมาถึงห้องทำงาน หร่วนซิงหว่านยังไม่ทันได้นั่งลง หญิงสาวในร้านก็วิ่งมาอยู่ข้างๆ เธอ แล้วพูดขึ้นอย่างมีเลศนัยว่า "พี่ซิงหว่าน ตอนนี้พี่ยุ่งอยู่ไหมคะ?"

"ไม่ยุ่ง มีอะไรเหรอ?"

เสียงของหญิงสาวได้เบาลง "เมื่อครู่หนุ่มหล่อข้างๆ มาบอกว่า หลังจากที่พี่กลับมา ให้ไปหาเขาสักหน่อย และยังบอกว่าอย่าให้พี่ซานซานได้รู้เด็ดขาด"

"อะไรอย่าให้ฉันได้รู้?"

หญิงสาวตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน เธอหันกลับไปก็เห็นใบหน้าของเพ้ยซานซานที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม เธอหัวเราะแห้งๆ สองครั้ง "ไม่...... ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"

คำพูดได้พูดออกไปแล้ว เธอไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ต่อ จึงหาเหตุผลที่จะหลบหนีไป

เพ้ยซานซานเอนหลังพิงโต๊ะทำงาน "เมื่อกี้พวกเธอคุยกันเรื่องอะไร เหมือนอย่างกับสายลับต่อกันอย่างไรอย่างนั้น"

หร่วนซิงหว่านยิ้ม "ไม่มีอะไร น่าจะ......"

Danielมีเรื่องจะคุยกับเธอ

อาจเป็นเพราะคำพูดที่เธอเคยพูดไปครั้งที่แล้ว Danielเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการเจอเพ้ยซานซาน จึงไม่ได้มาหาเธอโดยตรง

เพ้ยซานซานไม่ได้โง่ ก่อนหน้านี้เห็นพนักงานข้างๆ เรียกหญิงสาวออกไป เธอบิดขี้เกียจ "ฉันไปนอนข้างอยู่ด้านหลัง มีอะไรค่อยเรียกฉัน"

"ได้ค่ะ"

หลังจากเพ้ยซานซานจากไป หร่วนซิงหว่านก็วางของลง และเดินออกจากห้องทำงาน

ที่ห้องข้างๆ Danielนั่งอยู่หน้าเปียโน เมื่อเห็นหร่วนซิงหว่านมาถึง ก็หยุดมือลง แล้วมองไปที่พนักงานที่อยู่ด้านข้าง คนข้างหลังก็เข้าใจทันที จึงได้เดินออกไปที่ประตู

หร่วนซิงหว่านกล่าว "มีอะไรเหรอ?"

Danielปิดเปียโน และเงียบไปสักพักแล้วเอ่ยขึ้นว่า "เมื่อวานหลินจื้อหย่วนไปหาที่ปรึกษากฎหมายของหลินซื่อ และมอบหนังสือโอนหุ้นให้กับคุณหร่วนใช่ไหมครับ?"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้าเบาๆ

ด้านDanielจับตาดูหลินซื่ออยู่ตลอดเวลา ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เขาจะรู้เรื่องพวกนี้

"คุณหร่วนมีความคิดอย่างไร?"

"วันนี้ฉันไปหาทนายแล้ว และบอกว่ามันเป็นเพียงการโอนหุ้นธรรมดาเท่านั้น ไม่มีปัญหาอะไร "

Danielลุกขึ้นและกล่าวว่า "ยิ่งดูไม่มีปัญหามากเท่าไหร่ ปัญหาก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น"

หร่วนซิงหว่านไม่พูดอะไร รอฟังคำพูดของเขาต่อไป

Danielกล่าวต่อว่า "หลินจืออี้เคยมาหาผม และขอให้ฉันช่วยเธอตรวจสอบเรื่องเมื่อยี่สิบปีก่อน ผมฟังความหมายที่เธอ เหมือนต้องการจะลากคุณเข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งของหลินซื่อ"

"ฉัน?"

"คุณหร่วน ถ้าคุณเซ็นหนังสือโอนหุ้นนี้ ไม่ว่าจะเป็นทางด้านใด คุณก็จะมีส่วนได้ส่วนเสียกับทางของหลินซื่อแล้ว ก็คือว่า ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลินซื่อ คุณก็จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ อีกอย่างอาจจะ......."

ถูกผลักออกมาเพื่อบังปืน

เมื่อได้ยินข้อสรุปนี้ หร่วนซิงหว่านก็ไม่แปลกใจ เพราะนี่เป็นกิจวัตรประจำวันของหลินจื้อหย่วน และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำเรื่องแบบนี้ขึ้น

Danielกล่าวเพิ่มเติมว่า "ดังนั้นหนังสือการโอนหุ้นนี้ คุณหร่วนจะเซ็นชื่อไม่ได้"

หลังจากนั้นไม่นาน หร่วนซิงหว่านก็พูดขึ้นว่า "แต่ถ้าเซ็นสัญญาแล้ว นั่นหมายความว่า ฉันมีอำนาจในการพูดที่หลินซื่อแล้ว? สามารถถามเกี่ยวกับโครงการทั้งหมดของหลินซื่อ? แม้กระทั่งรวมถึง การดึงข้อมูลบางอย่างซึ่งมีเพียงหลินซื่อเท่านั้นที่รู้"

"ถึงจะพูดแบบนี้ แต่ก็อันตรายเกินไป"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หร่วนซิงหว่านก็หัวเราะออกมา "ไม่ว่าอันตรายแค่ไหน ก็ต้องมีคนไปทำอยู่ดี"

Danielตะลึงงัน "คุณหร่วนหมายถึง......"

"ฉันจะคิดให้รอบคอบอีกครั้ง ถ้าเซ็นหนังสือการโอนหุ้นฉบับนี้แล้ว สำหรับฉันมันจะมีประโยชน์มากกว่าเสีย แล้วมันเกี่ยวอะไรกันล่ะ"

เธออาศัยอยู่ในตระกูลหลินมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ไม่พบหลักฐานที่เป็นประโยชน์เลย ครั้งนี้เป็นโอกาสสำหรับเธอแล้ว

การตัดเส้นทางก่อนแล้วจะสามารถตัดสินใจและประสบความสำเร็จได้

ริมฝีปากบางของDanielขยับ ราวกับว่าเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง โทรศัพท์ของหร่วนซิงหว่านก็ดังขึ้น เธอหลุบตาลงมองไปที่หมายเลขโทรศัพท์ และพูดว่า "ขอบคุณ คุณDanielสำหรับความเจตนาดี ฉันจะตั้งใจพิจารณา และจะไม่หุนหันพลันแล่นแน่นอน"