สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 367

ในห้องหนังสือ หลินจื้อหย่วนนั่งลง สองมือประสานกันวางอยู่บนโต๊ะ "มีอะไรก็พูดมา"

โจวฉือเซินนั่งอยู่ตรงข้ามเขา และพูดเบาๆ ว่า "เกี่ยวกับเรื่องที่ประธานหลินจะโอนหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ ให้กับหร่วนซิงหว่าน ผมมีคำถามสองสามข้อ"

หลินจื้อหย่วนกล่าวอย่างเย็นชาว่า "นี่เป็นเรื่องของตระกูลหลิน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ?"

ริมฝีปากของโจวฉือเซินโค้งขึ้นเล็กน้อย และพูดช้าๆว่า "ประธานหลินเห็นเป็นคนนอกแล้ว หร่วนซิงหว่านไม่เพียงแต่เป็นภรรยาเก่าของผมเท่านั้น ตอนนี้ยังเป็นแฟนของผม และจะเป็นภรรยาของผมในอนาคตด้วย ตามหลักแล้ว หุ้นของหลินซื่อในมือของเธอ ก็มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับผมอยู่ในระดับหนึ่ง"

"สมแล้วที่คุณเป็นนักธุรกิจ เวลานี้ก็เริ่มคิดคำนวณผลประโยชน์แล้ว"

"แน่นอน" โจวฉือเซินพูดว่า "ประธานหลินคนที่เฉลียวฉลาดมีความสามารถ กว่าจะมีโอกาสจะได้เปรียบท่านสักเล็กน้อย แล้วจะไม่ฉวยโอกาสนี้ได้อย่างไรกัน"

หลินจื้อหย่วนไม่สะทกสะท้าน "คำพูดที่ไม่ดีพูดไว้ก่อน ก่อนหน้านี้ตระกูลโจวของนายแต่งงานครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่าตระกูลหลินของฉันจะไม่ดีนัก อย่างน้อยก็จะไม่ทำให้คนอื่นหัวเราะเยาะ"

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา โจวฉือเซินก็ไม่ได้แปลกใจอะไร แค่พูดขึ้นมาว่า "ผมเข้าใจความคิดของประธานหลิน อนาคตของตระกูลหลินจะเป็นอย่างไร ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย แต่ถ้าประธานหลินต้องการลากหร่วนซิงหว่านไปพัวพันกับความขัดแย้งของหลินซื่อ ผมก็ไม่ถือสา ทำให้การเดินทางครั้งนี้วุ่นวายมากขึ้น"

ในชั่วขณะนั้น ใบหน้าของหลินจื้อหย่วนก็ดูไม่ดีมากขึ้น

โจวฉือเซินมีความหมายชัดเจน ถ้าเขาเอาหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์นี้ให้กับหร่วนซิงหว่าน ไม่ว่ากระบวนการจะเป็นอย่างไร หุ้นสุดท้ายนี้ ก็มีโอกาสสูงที่จะตกไปอยู่ในมือของโจวฉือเซิน หลินจื้อหย่วนทำเช่นนี้ ก็จะสร้างปัญหาให้กับตัวเองเท่านั้น

โจวฉือเซินกล่าวอีกว่า "ประธานหลินน่าจะเข้าใจดี ควรทำอย่างไรกันแน่ จึงจะสามารถลดความสูญเสียได้มากที่สุด"

ผ่านไปเนิ่นนาน หลินจื้อหย่วนก็หัวเราะเยาะ "นายนี่มันไร้ยางอายเกินไปแล้ว"

"ในวงการธุรกิจนี้ ต้องพิถีพิถันเรื่องวิธีการ ประธานหลินคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เข้าใจเหตุผลนี้หรอก"

"มันเป็นวิธีที่ดีของนายจริงๆ" หลินจื้อหย่วนลุกขึ้นและพูดอย่างเย็นชาว่า "แต่นายก็จำไว้ว่า ตั้งแต่หร่วนซิงหว่านเข้ามาในตระกูลหลิน เธอก็ยืนกรานที่จะบอกว่าตัวเองเป็นคนของตระกูลหลิน ตราบใดที่ฉันมีชีวิตอยู่แม้แต่วันเดียว ตระกูลหลินและตระกูลโจวของนาย ก็ไม่มีทางที่จะได้แต่งงานกัน!"

โจวฉือเซินนั่งอยู่ตรงนั้น สีหน้าเย็นชาลงทีละนิดๆ

ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็พูดช้าๆว่า "ประธานหลินพูดไวเกินไป เรื่องที่ผมตัดสินใจแล้ว ไม่เคยที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงได้เลย ดังนั้น ผมยังหวังว่าประธานหลิน จะปกป้องชีวิตนี้ และดูว่าสุดท้าย พวกเราใครจะสมหวังกันแน่"

โจวฉือเซินพูดจบ ก็พยักหน้าให้เขาเล็กน้อย จึงก้าวขายาวเดินจากไป

หลินจื้อหย่วนมองตามแผ่นหลังของเขา มือของหลินจื้อหย่วนกำหมัดแน่น วางลงบนโต๊ะอย่างแรง

ตอนนั้นเอง หลินจืออี้ก็เดินเข้ามาจากข้างนอก "คุณพ่อคะ"

หลินจื้อหย่วนถอนความคิดกลับมา "เมื่อกี้ได้ยินแล้วเหรอ?"

หลินจืออี้พยักหน้าช้าๆ

"โจวฉือเซินคนคนนี้ หยิ่งยโสทั้งจองหอง ไม่ป้องกันไม่ได้"

ดังนั้นหากต้องการกำจัดหร่วนซิงหว่าน ต้องกำจัดโจวฉือเซินก่อน

หลินจืออี้คิดอยู่ครู่หนึ่งจึงพูดขึ้น "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราสามารถร่วมมือกับตระกูลโจวต่อได้ พวกเขาไม่ใช่....."

หลินจื้อหย่วนยิ้มเยาะ และโบกมือ "ภายนอกของตระกูลโจวก็ดูดีแต่เปลือกนอกเท่านั้น ถ้าพวกเขามีวิธีจัดการกับโจวฉือเซิน พวกเขาก็คงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้"

"แล้วคุณพ่อมีแผนอะไร?"

"ช่วงนี้ตระกูลโจวดูเหมือนกำลังหาแม่แท้ๆ ของโจวฉือเซินอยู่" หลินจื้อหย่วนหรี่ตาลง "พ่อได้ส่งคนไปจับตาดูเรื่องนี้แล้ว"

ถึงตอนนั้นขอเพียงเขาลงมืออย่างลับๆ คอยผสมโรงเข้าไป ก็จะสามารถช่วยเหลือได้มากกว่าครึ่ง

และหลังจากนั้น โจวฉือเซินก็ไม่มีทางสืบสาวราวเรื่องมาถึงเขาได้

หลินจืออี้อ้าปากค้าง เหมือนกับอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

หลินจื้อหย่วนมองเธอแวบหนึ่ง แล้วพูดอีกว่า "จริงสิ คนที่ชื่อDanielนั้น ลูกก็อย่าไปติดต่ออีกนะ หร่วนซิงหว่านอาจจะเข้าบ้านตระกูลโจว และถอดความสัมพันธ์ของเขาไม่ได้ เป็นไปได้มากที่พวกเขาจะเป็นพวกเดียวกัน"

หลินจืออี้พยักหน้า "หนูเข้าใจแล้วค่ะ"