สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 427

ช่วงนี้หร่วนซิงหว่านใช้พลังงานทั้งหมดของเธอกับจ้าวเชียนเชียน เธอไม่ได้สนใจสองคนนี้เลยจริงๆ

แต่จ้าวเชียนเชียนกับกรรมการสองคนนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว ถ้าเรื่องนี้ใหญ่ขึ้นอีกละก็ หลี่เฟิงกับเวินเฉี่ยนก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย

ในตอนนี้เอง Danielที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ก็พูดขึ้นว่า "คุณหร่วนก็มา?"

หร่วนซิงหว่านดึงสติกลับมา พยักหน้ายิ้มน้อยๆ

Danielพูด "ผมได้ยินเรื่องเมื่อคืนหมดแล้ว ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับคุณหร่วน"

"แสดงความยินดีฉันเรื่องอะไรคะ?"

"จ้าวเชียนเชียนวางแผนใส่ร้ายคุณหร่วน ตอนนี้ข่าวอื้อฉาวเมื่อหลายปีก่อนได้รับการเปิดเผย พูดได้ว่าเป็นกงกรรมกงเกวียนแท้ๆ"

เพ้ยซานซานที่กำลังฟังอยู่อดไม่ได้ที่จะพึมพำว่า "ดูท่าคุณจะเชื่อพุทธศาสนาจริงๆนะ รู้จักกงกรรมกงเกวียนอีก"

Daniel "......"

หร่วนซิงหว่านกลั้นยิ้มมุมปาก เธอใช้แรงอย่างมากถึงจะกลั้นเสียงหัวเราะไม่ให้หลุดออกมาได้

ผ่านไปสักพัก หร่วนซิงหว่านก็พูดขึ้นมาอีก "ฉันอยากถามอยู่พอดีเลยค่ะ เรื่องเมื่อคืนมีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณไหม?"

Danielไม่เข้าใจ "กับพวกเรา?"

"แม่ของจ้าวเชียนเชียนไม่ใช่โจวฉือเซินที่หามา ฉันคิดว่า นอกจากเขาแล้ว คนที่จะช่วยฉัน ก็มีเพียงแค่คุณ"

Daniel "ผมดีใจมากที่คุณหร่วนไว้วางใจผม แต่น่าเสียดาย ที่ผมไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน"

หร่วนซิงหว่านไม่เชื่อ "เหรอคะ?"

Danielกระแอมไอ ก่อนเปลี่ยนหัวข้อสนทนา "คุณหร่วนมากคนเดียวเหรอครับ?"

"ฉันมากับโจวฉือเซินค่ะ เขาน่าจะมีธุระ เลยออกไป เดี๋ยวก็คงกลับมา"

ทันทีที่หร่วนซิงหว่านพูดจบ ขายาวของโจวฉือเซินเดินมาหาเธอ ข้างหลังเขายังมีเจ้าหน้าที่ของนิทรรศการศิลปะสองคน โดยพวกเขาถือภาพวาดภาพหนึ่งที่ห่อด้วยกระดาษน้ำมันมาด้วย

หร่วนซิงหว่านสงสัย "นี่คือ......"

โจวฉือเซินพูดอย่างสงบ "เป็นภาพวาดที่คุณชอบเมื่อหลายปีก่อนไม่ใช่เหรอ"

เขาพูดพลางเอนกายเข้าไปใกล้หูเธอแล้วพูดว่า "เอากลับไปด้วย แล้วก็คิดถึงฉากที่มาเดทกับคนที่แอบชอบให้สมใจเลยนะครับ"

หร่วนซิงหว่าน "......"

ฮึ ไอ้ผู้ชายคนนี้มันไร้ยางอายจริง!

เพ้ยซานซานมองเหตุการณ์ตรงหน้าแล้วอยากจะตบปากตัวเองจริง จะมาอวดความหวานอะไรกันตรงนี้

เมื่อดูนิทรรศการเสร็จ ก็เป็นเวลาสี่โมงเย็นแล้ว

หร่วนซิงหว่านกำลังจะไปซื้อของใช้พอดี เธอจึงลากเพ้ยซานซานไปเดินซื้อของด้วยกันเสียเลย

โจวฉือเซินและDanielเดินตามหลังพวกเธออยู่ไม่ไกล

Danielพูด "คิดไม่ถึงเลยว่าประธานโจวจะมีด้านที่เข้าถึงได้ง่ายอย่างนี้นะครับ"

โจวฉือเซินสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เรื่องอื่นคุณก็คิดเยอะอยู่"

"ประธานโจว......"

"ผมไม่สนหรอกว่าคุณมีเจตนาเข้าหาหร่วนซิงหว่านหรือยังไง แต่ถ้าคุณเอาเฉิงเว่ยมาปรากฏตัวหน้าเธออีกหนึ่งครั้งละก็ อย่าโทษที่ฉันจะบอกเรื่องทุกอย่างกับเธอแล้วกัน"

Danielหัวเราะแห้ง "ประธานโจวพูดเรื่องตลกอะไรกันครับ เรื่องเมื่อวานก็แค่อุบัติเหตุ"

"คุณจะพูดอะไรก็พูดเถอะ"

ในเมื่อคุยมาจนถึงเรื่องนี้แล้ว Danielก็ถือโอกาสถามเขาไปเสียเลย "อันที่จริง ผมสงสัยมาตลอด ทำไมประธานโจวถึงช่วยเราปิดบังเรื่องนี้?"

โจวฉือเซินแค่นหัวเราะ "ตอนนี้คุณคิดมากเชียวนะ"