สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 434

เมื่อถึงเวลาเจ็ดโมง หร่วนซิงหว่านก็ลุกขึ้นจากเตียง

ที่จริงเธอไม่มีของอะไรมากมาย เพราะเอกสารสำคัญทุกอย่างก็อยู่ในห้องทำงาน ด้วยเหตุนี้ตอนที่เธอเดินทางจากไปในกระเป๋าจึงดูเป็นปกติไม่มีของอะไรมากมาย

ด้านนอกหน้าต่างฝนยังคงตกอยู่หนาเม็ด อากาศที่ดูเหมือนจะร้อนขึ้นกลับเย็นลงเพราะฝนที่ตกลงมาในครั้งนี้

หลังจากที่รถค่อยๆ ขับออกไปจากบ้านตระกูลหลิน หร่วนซิงหว่านก็หันหลังกลับไปมองดูมันอีกครั้ง

ที่แห่งนี้เดิมทีควรจะเป็นบ้านของเธอ แต่บัดนี้ได้กลายเป็นที่อยู่อาศัยของศัตรู

รออีกสักหน่อยเถอะ รอให้ทุกอย่างจบสิ้นลงแล้วเธอจะกลับมา เธอจะกลับมาเปิดโปงความจริงทุกอย่าง เพื่อให้พ่อแม่ที่อยู่บนสวรรค์ได้ภาคภูมิใจ

ไม่นานหลังจากนั้น โจวฉือเซินก็โทรศัพท์หาเธอ

หร่วนซิงหว่านตอบกลับหลังจากรับสายว่า "ฉันออกมาจากบ้านตระกูลหลินแล้วค่ะ"

เมื่อได้ยินดังนั้นดูเหมือนโจวฉือเซินจะอารมณ์ดีขึ้นไม่น้อย "เดี๋ยวกลางคืนผมไปรับนะ"

"ค่ะ"

ผู้ชายคนนี้นี่น่ารำคาญจริง

หร่วนซิงหว่านวางโทรศัพท์ลง แต่รอยยิ้มบนใบหน้ายังไม่จางหายไปด้วย จู่ๆ ก็มีใครคนหนึ่งพุ่งออกมาจากข้างถนนจนทำให้เธอเหยียบเบรกอย่างกะทันหัน

ทันทีที่รถหยุด หร่วนซิงหว่านกำลังจะลดกระจกลงไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จู่ๆ ประตูฝั่งข้างคนขับก็ถูกเปิดออก น้ำเสียงต่ำทุ้มดังขึ้นว่า "รีบไปเร็ว"

หร่วนซิงหว่านหันศีรษะไปมอง แม้ว่าชายหนุ่มคนนั้นจะสวมหมวกแก๊ปปิดบังหน้าตาไปเกือบครึ่ง แต่เธอก็จำได้ในทันที

เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะเหยียบคันเร่งจากไปอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาที ก็มีชายกลุ่มหนึ่ง ไล่ตามมาแต่หาอะไรไม่พบ

หนึ่งในนั้นพูดขึ้นว่า "ฉันจะไปรายงานนายท่าน ส่วนพวกแกหามันต่อไป"

หลังจากนั้นสิบนาทีหลินจื้อหย่วนก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องหนังสือ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธเล็กน้อย "พูดใหม่อีกครั้งสิ?"

เขาก้มหน้าลงและพูดอีกครั้งว่า "ก่อนหน้านี้ไม่นานพวกเราเพิ่งจะพบว่าคนที่หนีไปได้ก่อนหน้า ได้ติดตามเราตลอดช่วงนี้ เป็นเพราะพวกเราสะเพร่า จึงทำให้เขารู้ที่อยู่ของหร่วนจุน และ......"

หลินจื้อหย่วนกล่าวอย่างเย็นชาว่า "และอะไรอีก?"

"ตอนที่พวกเรากำลังไล่ตามเขาไปนั้นพบว่า พบว่าเขาขึ้นรถคุณหร่วนไปครับ"

หลินจื้อหย่วนขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น "หร่วนซิงหว่านเหรอ แน่ใจเหรอ?"

ลูกน้องของเขาตอบว่า "ก่อนที่ผมจะเดินทางมารายงาน ได้ทำการตรวจสอบกล้องวงจรปิดเรียบร้อยแล้ว ช่วงเวลานั้นมีรถคันเดียวที่ขับออกไปคือรถของคุณหร่วน ส่วนพวกเราได้ทำการค้นหาบริเวณนั้นทุกซอกทุกมุม ดูเหมือนผู้ชายคนนั้นจะหายตัวไปได้อย่างไร้ร่องรอย สงสัยว่าเขาได้ขึ้นรถคุณหร่วนและเดินทางจากไป"

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักครู่ หลินจื้อหย่วนกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า "ส่งคนของเราไปจับตามองดูหร่วนซิงหว่านเอาไว้ คอยดูว่าวันนี้เธอมีพฤติกรรมแปลกไปหรือเปล่า"

"แล้ว...... จะให้เปลี่ยนที่อยู่ของหร่วนจุนไหมครับ"

"เปลี่ยนยังไง ตอนนี้คนของโจวฉือเซินจับตามองอย่างแน่นหนา นอกจากเขาแล้วก็ยังมี......" หลินจื้อหย่วนหรี่ตาลงเล็กน้อย "เขาไม่ได้พูดประโยคนั้นต่อ บอกเพียงแค่ว่า "ไปจับตามองหร่วนซิงหว่านเอาไว้ก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน"

ลูกน้องรับคำแล้วจากไป

......

หลังจากที่รถแล่นออกไปได้ไกลพอควรแล้ว หร่วนซิงหว่านจึงหยุดรถลงข้างทาง มองไปทางช่องท้องของเซ่หรงที่มีเลือดไหล "คุณ......"

เซ่หรงพูดว่า "ผมรู้แล้วว่าหร่วนจุนอยู่ที่ไหน"

หร่วนซิงหว่านตกตะลึง หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเธอก็พูดว่า Wก่อนหน้านี้ฉันพบกับเวินเฉี่ยน เธอบอกว่าเมื่อไม่นานมานี้เธอได้พบคุณ"

เซ่หรงพยักหน้า "พวกเขาจับตามองผมตลอดเวลา ดังนั้นผมจึงไปหาคุณไม่ได้ แล้วก็หลังจากที่ผมหนีไปได้ พวกเขาก็ย้ายที่อยู่ของหร่วนจุน ผมคอยติดตามพวกเขาอยู่สักพักใหญ่จึงได้รู้ว่าพวกเขาเอาหร่วนจุนไปซ่อนไว้ที่ไหน"

จากที่เขาพูดมาเช่นนี้ เธอจึงเดาว่าการที่หลินจื้อหย่วนออกไปกลางดึก คงจะต้องไปพบหร่วนจุนแน่ๆ

แต่พวกเขาสนทนาอะไรกันนั้นก็ไม่ทราบแน่ชัด