สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 435

ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจ กล่าวว่าหลี่เฟิงเสียชีวิตในคืนก่อน จากนั้นถูกโยนศพลงในทะเลสาบ หากไม่ใช่เพราะเมื่อคืนนี้เกิดฝนตกหนักจนถูกพัดพามาตามแม่น้ำ คาดว่าใช้เวลาอีกสองสามวันกว่าจะถูกค้นพบ

หลี่เฟิงได้รับบาดเจ็บสาหัสที่ศีรษะ บริเวณร่างกายถูกแทงหลายแผลลึก มองออกว่าเป็นการฆ่าด้วยความอาฆาตแค้น

แต่อย่างไรก็ตามยังไม่มีการตรวจสอบออกมาว่าบาดแผลใดที่ทำให้ถึงแก่ความตาย

ในขณะที่หร่วนซิงหว่านกำลังอ่านข่าวอยู่นั้น เพ้ยซานซานก็ส่งเสียงออกมาจากด้านข้างว่า "เฮ้อคนเราหนอ ทำเรื่องเลวร้ายมากจนเกินไปจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ถูกลงโทษหรอก แต่เมื่อคิดดูก็น่ากลัวจัง เมื่อไม่กี่วันก่อนฉันยังโทรศัพท์คุยกับเขาอยู่เลย วันนี้จู่ๆ ก็กลายเป็นศพไปแล้ว"

หร่วนซิงหว่านวางโทรศัพท์มือถือลงเธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี

ผ่านไปไม่นานเธอจึงได้ตัดสินใจถามขึ้นว่า "เวินเฉี่ยนอยู่ที่ไหน?"

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" เมื่อเพ้ยซานซานครุ่นคิดสักพักเธอจึงพูดขึ้นว่า "เธอไม่ได้คิดว่าเวินเฉี่ยนจะเป็นคนฆ่าเขาใช่ไหม? มันไม่น่าเป็นไปได้ หลี่เฟิงร่างกายสูงใหญ่ขนาดนั้น เวินเฉี่ยนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย อีกอย่างการที่นำศพของเขาไปโยนทิ้งลงในทะเลสาบจะต้องใช้กำลังมาก คาดว่าจะต้องเป็นชายที่มีรูปร่างใกล้เคียงกับหลี่เฟิง"

หร่วนซิงหว่านก็รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลทีเดียว หากไม่ใช่เพราะในวันนี้ได้พบกับเซ่หรง เขาบอกว่าช่วงนี้ไม่ได้เดินทางไปหาเวินเฉี่ยนอีก หากเธอเห็นข่าวนี้เข้าหร่วนซิงหว่านคงจะยังคิดว่าเวินเฉี่ยนเป็นผู้ที่ต้องสงสัยที่สุด

แต่ดูจากสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว หากเวินเฉี่ยนไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเซ่หรง เธอก็ไม่สามารถฆ่าใครและนำศพโยนทิ้งคนเดียวได้

เพ้ยซานซานพูดขึ้นอีกครั้งว่า "ตอนนี้หลี่เฟิงก็ตายแล้ว เรื่องของสินบนกรรมการทำไมถึงยังไม่มีความคืบหน้าอีก กรรมการสองคนนั้นก็อดทนเก่งจริงๆ ถ้าฉันเป็นพวกเขานะ ฉันจะสู้กับคุณจ้าวให้ตายกันไปข้างเลย"

หร่วนซิงหว่านพูดว่า "รออีกสักหน่อยเถอะ"

ผลประโยชน์ของกรรมการสองคนนั้นและจ้าวซื่อกรุ๊ปเกี่ยวข้องกันมากเหลือเกิน พวกเขาจะบุ่มบ่ามไปไม่ได้ แม้พวกเขาต้องการจะแก้แค้นคุณจ้าว แต่ก็คงจะไม่ทำให้ตนเองต้องสูญเสียผลประโยชน์

ส่วนเรื่องทางด้านของคุณจ้าวก็ลำบากน่าดู นับจากแม่แท้ๆ ของเธอปรากฏตัวขึ้น เธอก็ทั้งร้องไห้ทั้งโวยวายต้องการให้พ่อของเธอรับผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในตระกูลจ้าว และบังคับให้เขาแต่งงานกับเธอด้วย

งานเลี้ยงวันเกิดของคุณจ้าวจัดขึ้นอย่างใหญ่โต มีทั้งนักข่าวมากมายเดินทางมา ดังนั้นทุกคนในเมืองหนานเฉิงจึงรู้เรื่องนี้ เธอเองไม่มีหน้าจะออกไปข้างนอก แต่ละวันหากว่าเธอไม่ได้ชี้หน้าด่าผู้หญิงคนนั้นก็เอาแต่เขวี้ยงข้าวของให้เสียหายอยู่ในบ้าน

ทำให้บรรยากาศในบ้านตระกูลจ้าววุ่นวายยุ่งเหยิง

หลังเที่ยง Danielจึงได้เดินทางมา ในมือของเขามีดอกกุหลาบช่อสีแดงเอาไว้ด้วย

แต่บรรดาหญิงสาวในห้องสตูดิโอก็ไม่แปลกใจเลย

มีเพียงเพ้ยซานซานที่อดไม่ได้จะรู้สึกเขินอาย แล้วลากเขาไปหน้าประตูห้องทำงานของหร่วนซิงหว่านพูดว่า "ซิงซิงรอคุณอยู่ข้างใน"

Danielยื่นดอกไม้ไปให้เธอ เขาเลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดว่า "เดี๋ยวผมจะรีบออกมา คืนนี้ผม......"

เพ้ยซานซานผลักเขาเข้าไปข้างในแล้วพูดว่า "รีบเข้าไปเถอะค่ะ อย่าได้มัวชักช้า"

Daniel "....."

ขณะที่หร่วนซิงหว่านกำลังอ่านข่าวและพิจารณาคดีของหลี่เฟิง เธอก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังขึ้น เมื่อเงยหน้าจึงพบว่าเป็นDanielผลักมันเข้ามา

เธอขยับริมฝีปากเล็กน้อย "วิธีการเข้ามาของคุณนี่ช่างพิเศษจริงๆ"

Danielกระแอม "ซานซานบอกว่าคุณหาผม มีธุระอะไร?"

หร่วนซิงหว่านเม้มริมฝีปากเล็กน้อย "คุณเห็นรถคันที่จอดอยู่ด้านนอกไหม?"

"ผมรู้ ดูเหมือนจะติดตามผมตลอดเวลา แต่ไม่รู้ว่าวันนี้ทำไมตอนตื่นมาถึงไม่เห็น ผมคิดว่าจะไปแล้วเสียอีก ที่ไหนได้มารอผมอยู่ที่นี่ต่างหาก"

ด้วยเหตุนี้ ข่าวจึงมีโอกาสไปทำธุระส่วนตัว

หร่วนซิงหว่านพูดว่า "ตอนนี้พวกเขาน่าจะมาจับตามองฉัน"

เมื่อได้ยินดังนั้นDanielก็เก็บรอยยิ้มลงทันที "เกิดอะไรขึ้น?"

"เมื่อคืนนี้ฉันบอกกับหลินจื้อหย่วนว่าฉันจะย้ายออกจากบ้านตระกูลหลิน"