สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 494

เมื่อหร่วนซิงมาไปถึงที่มำงาน ก็เกือบเที่ยงแล้ว

ทันทีที่เธอมาถึง ก็เห็นเพ้ยซานซานนอนอยู่บนเคาน์เตอร์แคชเชียร์ ถอนหายใจติดๆ

หร่วนซิงหว่านเดินเข้าไป ถามเบา ๆว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

เพ้ยซานซานเงยหน้าขึ้นและมองเธออย่างหมดแรง "ไม่มีอะไร แค่รู้สึกเหนื่อยมาก"

หร่วนซิงหว่านพูดว่า "จะกลับไปพักผ่อนไหม วันนี้ก็ไม่มีอะไร"

"ไม่เป็นไร ฉันแค่รู้สึกเหนื่อยใจ"

เมื่อหร่วนซิงหว่านได้ยิน ยักคิ้วเล็กน้อยแล้วดึงเพ้ยซานซานไปที่ห้องน้ำชา "เมื่อวาน Danielไปหาคุณใช่ไหม?"

เพ้ยซานซานพยักหน้า และถอนหายใจอีกครั้ง

หร่วนซิงหว่านถาม "เขาพูดอะไรกับคุณ"

"ก็ไม่มีอะไรนี่ ก็แค่คำพูดที่แปลกๆ ถามฉันว่าแต่งงานหรือยัง ฉันก็ถามเขาว่าเขาจะให้ซองแดงหรอ แต่เขาก็ไม่พูดอะไร นี่ไม่ใช่หาเรื่องหรอ ซองก็ไม่ให้ ฉันจะแต่งงานหรือไม่ แล้วเกี่ยวอะไรกับเขา"

หร่วนซิงหว่าน "........"

เธอเงียบก่อนจะพูดว่า "แล้ว"

"ก็ไม่มีอะไร ฉันไม่อยากสนใจเขา จึงกลับบ้านแล้ว"

หร่วนซิงหว่านกล่าวว่า "แล้วคนที่นัดบอดของคุณล่ะ? เป็นไงบ้าง"

"ก็โอเคนะ ดีกว่าที่ฉันคิดไว้มาก นิสัยก็ดีและคุยกันได้ เขายังชวนฉันไปดูหนังด้วย"

"คุณตกลงแล้ว?"

"เขาบอกให้ลองคบกันก่อน ฉันรู้สึกว่าโอเค งั้นก็ลองคบดูก่อน"

หร่วนซิงหว่านเม้มปาก และไม่ได้พูดอะไรมาก

เดิมทีเธอต้องการจะลองดันDanielดู

แต่ตอนนี้ดูๆแล้ว ก็มีประโยชน์เล็กน้อย แต่ดูเหมือนจะไม่มากเท่าไหร่

และเดิมทีเธอก็อยากให้เพ้ยซานซาน ค้นพบความสุขของเธอเอง แต่ตอนนี้การนัดบอดของเธอก็โอเค งั้นก็ลองคบหากันดูก่อนแล้วกัน

เพ้ยซานซานจามหนึ่งครั้งและหันไปชงกาแฟ "แล้วคุณล่ะ คุณไม่ได้ไปหา Danielเพื่อบอกเรื่องเกี่ยวกับหลินซื่อหรอ เขาว่าอย่างไรบ้าง"

เมื่อได้ยิน หร่วนซิงหว่านก็พิงอยู่ด้านข้างแล้วยิ้ม "คำพูดของเขา คล้ายกับของคุณมาก"

"ใช่ไหม คุณก็ทำตามที่พวกเรา.......ฉันพูดสิ อย่าไปหลินซื่อเลย อย่าไปยุ่งเรื่องนี้ หลินซื่อจะดีหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย พวกเราก็ใช้ชิวิตของตัวเองให้ดีก็พอแล้ว"

หร่วนซิงหว่านกล่าวว่า "ซานซาน ฉันวางแผนไว้แล้ว"

เพ้ยซานซานดื่มกาแฟที่เพิ่งชงเสร็จไปด้วยแล้วพูดไปด้วย "เชื่อฉันเถอะ การตัดสินใจนี้ไม่มีผิดแน่นนอน เธอ......"

"ฉันวางแผนจะไปหลินซื่อ"

เพ้ยซานซานอดไม่ได้ เกือบจะพ่นกาแฟออกจากปาก

จากนั้นก็มองดูเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ และสงสัยว่าตัวเองฟังผิด "อะไรนะ"

หร่วนซิงหว่านพูดซ้ำ "ฉันวางแผนที่จะไปหลินซื่อ"

"ทำไม เมื่อวานก็ตกลงกันดีแล้วนี่ ทุกคนก็บอกคุณว่าอย่าไป"

หร่วนซิงหว่านมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วพูดช้าๆ "เมื่อวานนี้ฉันแค่ทบทวนเรื่องนี้ สถานการณ์ปัจจุบันของหลินซื่อนั้นซับซ้อนจริงๆ ฉันจะรับช่วงต่อ สำหรับฉันแล้วมันไม่มีข้ออะไรเลย แถมยังอาจจะโดนพวกที่มีเจตนาไม่ดี หลอกใช้ได้"

"แล้วคุณ ........"

"ตอนแรกฉันลังเลจริงๆ แต่หลังจากที่ฉันไปโจวซื่อกรุ๊ปเมื่อวานนี้ ฉันพบว่าโจวฉือเซินเป็นคนช่วยหลินซื่ออยู่เบื้องหลังตลอดมา ฉันก็เลยรู้สึกว่า สิ่งที่เขาทำได้ แล้วทำไมฉันต้องหลบด้วย พูดอีกอย่างคือ นี่คือสิ่งที่ฉันควรจะทำ"

ไม่รู้เริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ ทุกคนคอยปกป้องและดูแลเธอตลอด ต้องการให้เธอพ้นจากสถานการณ์ที่วุ่นวายนี้

แต่ความจริงแล้ว หลายๆเรื่องไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ และสิ่งที่จะเกิดมันก็ต้องเกิด

ตอนนี้หลินซื่อถูกหลินจื้ออานทำให้ยุ่งเหยิงเช่นนี้ และผู้คนต่างฟุ้งซ่าน มีเพียงแค่คนของตระกูลหลินออกหน้าเท่านั้น ถึงจะแก้ไขปัญหาทั้งหมดนี้ได้อย่างราบรื่น เพื่อให้หลินซื่อสามารถหายใจได้ และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

ในเมื่อเขาไม่เต็มใจที่จะออกหน้า งั้นก็มีเพียงแค่เธอเท่านั้นแล้ว

เพ้ยซานซานอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว "แต่หลินซื่อวุ่นวายขนาดนี้ มันก็ไม่ใช่ความรับผิดชอบของคุณนะ ทั้งหมดเป็นเพราะหลินจื้ออานกับหลินจืออี้ พ่อและลูกจอมปลอมคู่นั้น!"