สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 503

สีหน้าของหร่วนซิงหว่านไม่เปลี่ยนแปลง มองไปที่จ้าวจิ้ง "ประธานจ้าวคุณคิดอย่างไร"

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับทนายความอย่างเสิ่นจื่อซี จ้าวจิ้งไม่กล้าประมาทแม้แต่นิดเดียว ปาดเหงื่อแล้วพูดว่า "คิด........คิดอย่างไร?"

"ที่ทนายเสิ่นพูดเมื่อครู่ ถ้าประธานจ้าวไม่ได้ยิน สามารถให้เขาพูดอีกครั้ง"

"ได้ยินแล้ว ได้ยินแล้ว"

จ้าวจิ้งพูดอย่างลังเล "คือแบบนี้ เมื่อตอนประธานหลินยังอยู่ สัญญาเหล่านี้เขาเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด เรื่องที่เกิดอะไรขึ้นในเวลาต่อมาพวกคุณก็รู้ดี ฉัน....... ฉันไม่รู้รายละเอียดจริงๆ ที่ไปจัดการก็มีเพียงเท่านี้"

เสิ่นซีซีกล่าวอีกครั้ง "ประธานจ้าวหมายความว่า สัญญาอื่นๆ ถูกทำลายโดยประธานหลินแล้ว ?"

"น่าจะใช่มั้ง?"

เสิ่นจื่อซีหัวเราะเบา ๆ "น่าสนใจ สัญญาที่มีเหล่านี้ มีลายเซ็นของเขาในทุกขั้นตอน ปัญหาทั้งหมดในสัญญาชี้ไปที่เขา เขาไม่ทำลายพวกนี้ ฉันรู้สึกแปลกใจจริงๆ เขาทำลายอะไรไป ?"

จ้าวจิ้งกลืนน้ำลาย "บางที...... สิ่งเหล่านี้เทียบไม่ได้กับสิ่งที่เขาทำลาย หรืออาจเป็นความลับมากกว่า หรืออาจมีความลับที่ไม่สามารถให้คนอื่นรู้ได้ น่าจะเป็นแบบนี้"

"ประธานจ้าวกำลังถามฉันอยู่หรอ?"

"ไม่ ไม่ ไม่ ฉันก็แค่คาดเดา"

เสิ่นจื่อซีถอนหายใจ "งั้นก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว ต้องพึ่งตัวฉันเองแล้ว ค่อยๆรวบรวมหลักฐาน ค้นหาความลับในสัญญาเหล่านี้เหล่านี้ออกมา"

ทันใดนั้น บรรยากาศในห้องประชุมก็เงียบลงชั่วขณะ และตึงเครียดอย่างมาก

ผู้บริหารระดับสูงก็มองหน้ากัน เธอมองฉัน ฉันมองเธอ

ทันใดนั้น ประตูห้องประชุมก็เปิดออก ผู้คนที่เหลือก็มาถึง

หร่วนซิงหว่านมองไปที่จำนวนคน เท่ากับจำนวนข้อมูลที่มี

ไม่ขาดแม้แต่คนเดียว

เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก

เมื่อเทียบกับกลุ่มคนของจ้าวจิ้ง มีแค่ไม่กี่คนที่เพิ่งมาถึง ก็อึดอัดเล็กน้อย

หลังจากที่หร่วนซิงหว่านขอให้พวกเขานั่งลง ก็นั่งลงทีละคน

จะเห็นได้ว่าพวกเขาไม่ได้ปรากฏตัวในโอกาสแบบนี้มานานมากแล้ว และประสบกับความพ่ายแพ้มากมาย และก็ไม่ได้ร่าเริงเหมือนที่เคยเป็นมา

การประชุมจะเริ่มในไม่ช้า

การประชุมครั้งนี้ เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของหลินซื่อ และโครงการที่ถูกระงับทั้งหมดในปัจจุบัน

หยางเจิ้น "ฉันติดต่อธนาคารที่เคยร่วมมือกันเมื่อเช้านี้แล้ว พวกเขาแสดงความเต็มใจที่จะให้พวกเรากู้ยืมเงิน และกำลังดำเนินการตามขั้นตอนแล้ว เชื่อว่าเงินทุนจะพร้อมใช้เร็วๆนี้ และโครงการสามารถเริ่มต้นใหม่ได้"

หร่วนซิงหว่านกล่าว "ผู้ที่รับผิดชอบโครงการเหล่านี้ยังคงอยู่ไหม"

"ตอนนี้โครงการเร่งด่วนขนาดใหญ่ มีทั้งหมด 10 โครงการ ผู้รับผิดชอบเดิมลาออกไปแล้วสามคน ยังเหลืออีกเจ็ดคน สำหรับโครงการขนาดเล็กที่เหลืออยู่ เพียงแค่โครงการใหญ่เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นใหม่ ก็จะสามารถหายใจได้"

จ้าวจิ้งกล่าวว่า "ในความคิดของฉัน โครงการเหล่านี้ ควรได้รับการติดตามโดยผู้รับผิดชอบเดิม เพราะพวกเขารู้สถานการณ์ของโครงการดีที่สุด ส่วนโครงการอื่นๆ........"

เขาเหลือบมองหลายคนที่อยู่ตรงข้าม ความหมายก็ชัดเจนอยู่แล้ว

ต้องการโยนโครงการเล็กๆ ที่ไม่สำคัญให้พวกเขา