สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 504

อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่จ้าวจิ้งกลับมาที่ห้องทำงานของตัวเอง ก็เริ่มกระฟัดกระเฟียด กลุ่มผู้บริหารระดับสูงรออยู่ด้านนอกประตู ไม่มีใครกล้าเข้าไปเป็นเป้าปืนใหญ่นี้

หยางเจิ้นเปิดประตูห้องทำงาน การตกแต่งชิ้นหนึ่งก็ลอยมา

จ้าวจิ้งด่าว่าอย่างโกรธเคือง "ทั้งหมดเป็นความคิดบ้าๆของคุณ มันใช่หาแพะรับบาปที่ไหน เห็นได้ชัดว่าเป็นการหาบรรพบุรุษกลับมา! ขนาดตอนที่หลินจื้ออานอยู่ ฉันยังไม่เคยถูกดูหมิ่นขนาดนี้มาก่อน!"

หยางเจิ้งปิดประตูห้องทำงาน ก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า "ประธานจ้าว ท่านบอกเองว่า วันนี้ไม่เหมือนเมื่อวานแล้ว เมื่อก่อนตอนประธานหลินอยู่ คุณเป็นมือขวาเป็นผู้ช่วยคนสำคัญที่สุดของเขา แต่ความสัมพันธ์ระหว่างประธานหลินกับคุณหร่วนคุณก็เข้าใจดีเช่นกัน และคนหนุ่มสาวทำงานจะสนใจแต่ปัจจุบัน ไม่สนใจผลที่ตามมา ก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว คุณจะไปสนใจเธอทำไม"

หลังจากที่จ่าวจิงเอะอะวุ่นวายเสร็จ ก็นั่งบนเก้าอี้ในห้องทำงาน กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "เธอก็แค่อาศัยโจวฉือเซินคอยหนุนหลังให้ ไม่เช่นนั้น ถ้าให้เธอกล้าหาญแค่ไหน ก็คงไม่กล้าพูดกับฉันแบบนั้น!"

"ตอนนี้พวกเราต้องขอความช่วยเหลือจากเธอ และประธานจ้าวคิดจากอีกมุมหนึ่ง ตอนนี้เธอหน้าที่ของเธอยิ่งมากขึ้น นั่นแปลเธอก็ต้องรับผิดชอบมากขึ้น รอหลินซื่อ รับมือกับความล้มละลายนี้ไม่ได้ ท่านก็สามารถออกไปได้ทันที ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย แต่เธอก็จะไม่สามารถทำได้"

"คุณไม่ต้องมาบอกฉันว่ามันดีไม่ดีอย่างไร ฉันเห็นเธอก็รู้สึกรำคาญ ตอนไปก็จะไม่มาบริษัทอีกแล้ว ใครอยากบริหารก็บริหารไปเลย"

หยางเจิ้นยิ้ม "คนรับตำแหน่งใหม่ๆก็จะไฟแรงเช่นนี้ล่ะ เชื่อว่าคุณหร่วนก็ไม่มีความมั่นใจเหมือนกัน จึงวางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาผู้คน ดังนั้นประธานจ้าว พวกเราแค่ทำหน้าที่ของพวกเราให้ดีก็พอแล้ว"

จ้าวจิ้งขมวดคิ้ว "ทำอย่างไร? ตอนนี้เธอนำคนของเธอแทรกเข้าไปแล้ว คุณก็รู้ คนเหล่านั้นถูกขับไล่ออกจากหลินซื่ออย่างไร คุณยังคาดหวังให้พวกเขามาอยู่ฝ่ายเราอีกหรอ?"

แผนเดิมของจ้าวจิ้งคือ ให้หร่วนซิงหว่านกลับมาดูแลหลินซื่อ ทางธนาคารก็จะเห็นแก่โจวฉือเซินแล้วให้พวกเขายืมเงินได้ ผู้ที่รับผิดชอบโครงการเหล่านี้เป็นคนของเขาทั้งหมด ในเมื่อสภาพของหลินซื่อตกอยู่ในสภาพปางตายแล้ว เมื่อถึงเวลานั้น เขาก็จะหาข้ออ้างต่างๆ และเงินก็จะไหลเข้ากระเป๋าของเขาโดยปริยายเอง

ส่วนโครงการจะตกอยู่ในสภาพไหน คนพวกนั้นก็จะไปหาหร่วนซิงหว่านเพื่ออธิบาย และเขาก็ปัดก้นก็จากไปได้เลย

แต่ตอนนี้หร่วนซิงหว่านทำเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าต้องการรบกวนการจัดการทั้งหมดของเขา

หยางเจิ้นพูดต่อ "ประธานจ้าว ที่จริงฉันคิดว่า เรื่องนี้สำหรับพวกเราแล้ว มีเพียงข้อดีไม่มีข้อเสีย"

จ้าวจิ้งไม่เข้าใจ "หมายความว่าอย่างไร"

"โลกภายนอกรู้ว่า สาเหตุที่คนเหล่านั้นออกจากหลินซื่อคืออะไร ตอนนี้คุณหร่วนตามพวกเขากลับมา แล้วบอกว่าต้องการให้โอกาสพวกเขาอีกครั้ง ถือเป็นเรื่องดี ไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าเกิดปัญหาเดียวกันกับโครงการที่พวกเขารับผิดชอบ ประธานจ้าวคิดว่า สำหรับสายตาของคนนอก ผู้ต้องสงสัยที่สุดน่าจะเป็นใคร?"

จ้าวจิ้งเข้าใจทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร "คุณหมายถึง โยนปัญหาให้กับพวกเขาทั้งหมด?"

และถ้าพวกเขา ทำผิดแบบเดิมอีกครั้ง ทุกคนก็จะอุปาทานและถูกตัดสินลงโทษโดยตรง และถ้าเป็นเช่นนี้ คุณหร่วนก็จะจบลงด้วยชื่อเสียงในการใช้คนอย่างไม่ระมัดระวัง ไม่ว่าสุดท้ายหลินซื่อจะมีผลเป็นอย่างไร ในสายตาของเมืองหนานเฉิงทั้งหมด คนที่มีความสามารถที่สุดในหลินซื่อ ก็ยังมีประธานจ้าว"

จ้าวจิ้งคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และรู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดก็มีเหตุผล

ดังนั้น เขาไม่เพียงแต่ได้สิ่งที่ต้องการเท่านั้น แต่ยังได้รับชื่อเสียงที่ดีอีกด้วย

แล้วทำไมจะไม่ทำล่ะ

หลังจากนั้นไม่นาน จ้าวจิ้งให้หยางเจิ้นเรียกผู้บริหารระดับสูงที่รออยู่ด้านนอกเข้ามาเพื่อสั่งการ