สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 508

ระหว่างทางกลับ หร่วนซิงหว่านถามโจวฉือเซิน "บ้านที่คฤหาสน์ซิงหู........ใกล้ตกแต่งเสร็จหรือยัง"

ริมฝีปากของโจวฉือเซินโค้งงอ "อยากย้ายกลับแล้ว?"

"ไม่ใช่ ฉันแค่อยากจะพูดว่า ถ้าป้าจางไม่ยุ่ง สามารถให้เธอไปช่วยดูแลซานซานระยะหนึ่งก่อนได้ไหม"

"คุณตัดสินใจเองได้เลย ฉันไม่มีความเห็น"

หลังจากได้รับคำตอบจากเขาแล้ว หร่วนซิงหว่านก็โทรหาป้าจางทันที บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากวางสาย ก็ส่งที่อยู่ขอเพ้ยซานซานไปให้

หลังจากทำสิ่งนี้แล้ว หร่วนซิงหว่านก็ลดกระจกรถลง และลมเย็นในยามค่ำคืนก็พัดเข้ามา ซึ่งทำให้รู้สึกสบายมาก

ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน โจวฉือเซินพูดอย่างเย็นชา "หร่วนซิงหว่าน"

เธอหันกลับมา "มีอะไรหรอ?"

โจวฉือเซินเลียริมฝีปากไม่พูดอะไร "ประจำเดือนของคุณเลื่อนไปสามวันแล้ว"

หร่วนซิงหว่านตะลึงครู่หนึ่ง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและมองดูรอบเดือนของเดือนก่อน เลื่อนไปสามวันจริงๆด้วย

ผู้ชายสารเลวจำได้ดีกว่าเธอเสียอีก

หร่วนซิงหว่านกำโทรศัพท์แน่นโดยไม่รู้ตัว "แค่สามวันเอง เลื่อนออกไปสองสามวันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว?"

"คุณถามฉัน?"

หร่วนซิงหว่าน "......"

ก็จริง จะถามเขาทำไม

หร่วนซิงหว่านไม่เชื่อว่าเธอกับเพ้ยซานซานจะบังเอิญตั้งท้องในเวลาเดียวกัน และไม่ใช่ว่าเธอเคยตั้งท้องมาก่อน ดังนั้นจึงรู้ว่าปฏิกิริยาของการตั้งครรภ์เป็นอย่างไร

ผ่านไปครู่หนึ่ง โจวฉือเซินพูดอีกครั้ง "พรุ่งนี้ฉันจะพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาล"

"ไม่ต้อง ไม่แน่อีกสองวันอาจจะมาก็ได้"

"แล้วถ้าไม่มาล่ะ"

หร่วนซิงหว่านอ้าปากค้าง ไม่รู้จะพูดอะไร

โจวฉือเซินเอียงศีรษะแล้วมองเธอ "ในวัยของฉัน และหลายครั้งฉันก็ไม่ได้ป้องกันไม่ใช่หรอ"

หร่วนซิงหว่านโดนเขาว่าจนร้อนหู และใช้มือหันศีรษะเขาไป "ตั้งใจขับรถของคุณ"

เพราะคำพูดของโจวฉือเซิน ระยะทางที่เหลือ หร่วนซิงหว่านใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว วางมือบนท้องของเธอโดยไม่รู้ตัว และหลับตาลง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

หลังจากกลับถึงบ้าน หร่วนซิงหว่านกำลังจะเข้าไปห้องน้ำ โจวฉือเซินก็เดินตามมา "คุณเข้าไปคนเดียวไม่ปลอดภัย ฉันจะไปเป็นเพื่อนคุณ"

หร่วนซิงหว่าน "?"

นี่เป็นคำพูดของมนุษย์หรอ

สีหน้าของโจวฉือเซินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง สงบและนิ่ง สายตาจ้องมองไปที่ท้องเธอ "พื้นห้องน้ำลื่นเกินไป พวกเราควรมีความรับผิดชอบต่อชีวิต"

เปลือกตาของหร่วนซิงหว่านเต้น "ถ้าฉันไม่ได้ท้องล่ะ"

"ก็แสดงว่าฉันยังไม่ขยันพอ"

หร่วนซิงหว่านไม่อยากสนใจเขา เดินเข้าไปในห้องน้ำ ตอนปิดประตูไม่ทันสังเกต สุดท้ายก็ปล่อยให้โจวฉือเซินเบียดตัวเข้าไปได้

อาบได้สักครู่ ผู้ชายสารเลวก็เริ่มขยับมือขยับเท้า

หร่วนซิงหว่านเตือนอย่างช้าๆ "ถ้าท้องจริงๆ ไม่สามารถทำอะไรได้ในช่วง 3เดือนแรกของการตั้งท้อง"

มือของโจวฉือเซินหยุดลง เสียงต่ำและแหบ "ครั้งที่หลังจากการหย่า ก็เพิ่งท้องไม่ใช่หรอ?"

"ตอนนั้นเหมือนจะสี่เดือนแล้ว"

ครั้งแรกที่โจวฉือเซินพ่ายแพ้ และนิ่งเงียบไม่พูดอะไร หลังจากนั้นจับมือของหร่วนซิงหว่านไว้

หร่วนซิงหว่านขมวดคิ้ว กัดฟัน "คุณ......."

โจวฉือเซินจูบใบหูของเธอ นิ้วเรียวลูบบนริมฝีปากสีแดงของเธอ "ถ้าไม่อยากให้ฉันทำต่อไป ก็เชื่อฟังหน่อยนะ?"

เผชิญหน้ากับการข่มขู่ของเขา หร่วนซิงหว่านอดไม่ได้ที่จะด่า "ผู้ชายสารเลว！"

โจวฉือเซินยิ้มเบาๆ หน้าอกสั่นเบาๆ

หลังจากเสร็จแล้ว หร่วนซิงหว่านก็ยกแขนไม่ขึ้นแล้ว