สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 514

ภายในสองวันที่โจวฉือเซินออกไป หร่วนซิงหว่านแทบจะกลับไปตอนสี่ทุ่มทุกวัน

พอถึงบ้านก็ล้มตัวบนโซฟา ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น

เมื่อก่อนเธอนึกว่าตอนอยู่สตูดิโอก็เหนื่อยพอแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าเทียบกับการบริหารบริษัท มันเทียบไม่ได้เลย

ไม่แปลกใจที่โจวฉือเซินมักบอกว่าสตูดิโอเล็กโทรมของเธอนั้น จะไปหรือไม่ไปก็ไม่ต่าง

ตอนนั้นเธอไม่พอใจอีกต่างหาก

ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นเช่นนี้จริงๆ

แต่สิ่งที่เธอจัดการคือเรื่องเล็กน้อยที่ซับซ้อนบางส่วนของบริษัท พวกสัญญาทางธุรกิจที่แท้จริง เสิ่นจื่อซีเป็นคนช่วยเธอตรวจสอบ เธอสับสนงุนงงทั้งหมด

ทุกวันยังต้องเจียดเวลามาวาดต้นฉบับออกแบบ

อยากให้ตัวเองมีสักเจ็ดแปดคนออกมาใช้งาน

ต่อไปเธอจะไม่บอกว่าโจวฉือเซินว่างอีกแล้ว เขาสามารถบริหารโจวซื่อกรุ๊ปบริษัทใหญ่ขนาดนั้นให้เป็นระเบียบเรียบร้อยได้ แถมยังหาเวลาออกมาเดตกับเธอบ่อยๆ ได้ เธอชื่นชมอย่างยิ่ง

วันต่อมา หร่วนซิงหว่านเพิ่งถึงห้องทำงาน หยางเจิ้นก็เข้ามาอย่างเร่งรีบ "คุณหร่วน เกิดเรื่องแล้ว"

หร่วนซิงหว่านพูด "เรื่องอะไร"

"เมื่อกี้มีข่าวมา ท่านใหญ่โจวเกิดอุบัติเหตุ สถานการณ์ไม่สู้ดี"

ได้ยินดังนั้น หร่วนซิงหว่านก็ขมวดคิ้ว ไม่พูดอะไร

หยางเจิ้นพูดขึ้น "แต่ยังไม่แน่ใจในรายละเอียด ผมให้คนไปสืบแล้ว อีกไม่นานคงจะมีข่าว......"

"ไม่ต้องสืบแล้ว"

เสิ่นจื่อซีเข้ามาจากนอกประตู "ที่ฉันได้ข่าวมาคือ คนที่เกิดอุบัติเหตุคือโจวจู้นเหนียน อาจจะเพราะคนนอกไม่ค่อยรู้ว่าตระกูลโจวมีคนนี้ด้วย ไปๆ มาๆ ก็เลยกลายเป็นท่านใหญ่โจว"

หยางเจิ้นตกตะลึง ดูเหมือนไม่รู้ว่าโจวจู้นเหนียนคือใคร

หร่วนซิงหว่านมองไปทางเสิ่นจื่อซี "มันเกิดอะไรขึ้น?"

"เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้ แต่อีกไม่นานคงมีคำตอบ น่าจะไม่ร้ายแรงเท่าไรนัก"

หร่วนซิงหว่านพูด "หมายความว่าไง"

เสิ่นจื่อซีนั่งโซฟา "ท่านใหญ่โจวเพิ่งแจ้งผู้มีชื่อเสียงในแวดวงธุรกิจทั้งหมด ให้ทุกคนไปร่วมงานเลี้ยงที่ตระกูลโจวในคืนนี้"

หร่วนซิงหว่านขมวดคิ้วแน่นขึ้น "โจวจู้นเหนียนได้รับบาดเจ็บ เขายังเลือกจัดงานเลี้ยงในเวลานี้อีก?"

"ไม่ๆๆ" เสิ่นจื่อซีพูด "ขั้นตอนนี้มันซับซ้อนกว่าที่คุณคิดเยอะเลย"

เสิ่นจื่อซีกำลังจะพูดต่อ ก็เห็นหยางเจิ้นยืนในห้องทำงาน เขาก็อึ้งไป รีบพูดขึ้นทันที "งั้นคุณหร่วน ผมไปก่อนนะ"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "โอเค"

หลังจากหยางเจิ้นออกไปแล้ว เสิ่นจื่อซีก็พูดอีกครั้ง "เมื่อกี้เขาเข้ามาบอกคุณว่าท่านใหญ่โจวเกิดอุบัติเหตุใช่ไหม?"

"ใช่"

เสิ่นจื่อซีกระแอมไอ "ช่างเถอะมันไม่สำคัญ ยังไงก็เป็นแบบนี้แล้ว ตอนนี้เรามาพูดเรื่องสำคัญกันดีกว่า งานเลี้ยงคืนนี้คุณต้องไปนะ"

"ทำไม"

"ตระกูลโจวส่งการ์ดเชิญมาให้หลินซื่อ และฉันรู้ว่าคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีกับโจวจู้นเหนียน ถ้าคุณถามอะไร เขาน่าจะตอบคุณ ตอนนี้ฉันสงสัยเรื่องลอนดอน ว่าตระกูลโจวเป็นคนทำ เพื่อเป็นการไล่โจวฉือเซินออกไป งั้นตอนนี้เราต้องรู้ว่าแผนต่อไปของพวกเขาคืออะไร"

ไม่รอให้หร่วนซิงหว่านเอ่ยปาก เสิ่นจื่อซีก็พูดขึ้น "คุณไม่ต้องห่วง ฉันกับเจียงย่านจะไปกับคุณด้วย จะไม่ให้เกิดอะไรขึ้นเด็ดขาด รับรองว่าจะพาคุณออกมาอย่างปลอดภัย"

หร่วนซิงหว่านเม้มปากเบาๆ "ค่ะ"

ถ้าเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ เรื่องที่ลอนดอนตระกูลโจวเป็นคนทำ ถ้างั้นก็ยังไม่รู้ว่าโจวฉือเซินจะเจออันตรายอะไร

ดังนั้นคราวนี้เธอต้องไป

หกโมงเย็น หร่วนซิงหว่านและเสิ่นจื่อซีออกไปด้วยกัน

เมื่อมาถึงประตูบ้านตระกูลโจว เจียงย่านก็รออยู่ที่นั่นตั้งนานแล้ว

หร่วนซิงหว่านเห็นประตูใหญ่บ้านตระกูลโจว มือที่วางบนเข่าก็กำแน่นโดยไม่รู้ตัว ขนตาสั่นเล็กน้อย

ราวกับว่าเมื่อหลับตาลง ก็จะนึกถึงวันเวลาที่กดดันและยากลำบากเหมือนอยู่ในคุก

เธอไม่คิดเลยว่าจะมีสักวันที่ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง

เจียงย่านขึ้นรถ ทักทายเธอ แล้วพูดขึ้น "เดี๋ยวพอเข้าไปแล้ว คุณฉวยโอกาสไปตามหาโจวจู้นเหนียน ทางที่ดีหาโอกาสที่จะได้อยู่ตามลำพัง ถามให้รู้เรื่องก็พอ เรื่องอื่นให้เราจัดการ"