สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 333

โจวซื่อกรุ๊ป

ภายในห้องประชุมกว้างใหญ่ พนักงานระดับสูงกำลังหารือกันว่าควรตอบกลับข่าวกุ๊กกิ๊กเกี่ยวกับโจวฉือเซินอย่างไรดี

ทุกคนถกเถียงกันอย่างดุเดือด แต่เจ้าตัวกลับนั่งนิ่งๆอยู่บนตำแหน่งตัวเอง ในมือถือหนังสือพิมพ์ แววตาทอแววพึงพอใจ

ในตอนที่คนในห้องประชุมถกเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร โจวฉือเซินก็วางหนังสือพิมพ์ลง เอ่ยพูดอย่างเรียบนิ่งว่า "มีอะไรต้องตอบกลับ ใครมีแฟนแล้วไม่จูบกันบ้าง? เรื่องนี้พวกคุณถึงกับต้องเถียงกันเลยเหรอ"

ทุกคน "......."

มันใช่เรื่องแฟนซะที่ไหนล่ะ เห็นกันอยู่ว่าเป็น.....

เดี๋ยวนะ แฟน?

โจวฉือเซินเอนพิงเก้าอี้ ขาเรียวยาวยกขึ้นไขว่ห้าง "ดีเหมือนกันจะได้ถือโอกาสนี้ แถลงการณ์ ประกาศให้โลกรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว ห้ามเข้ามารบกวน ถ้าใครไม่อยากตกเป็นข่าวมือที่สาม ก็พยายามหนีออกห่างจากโจวซื่อกรุ๊ปให้ไวที่สุด"

ทุกคนหายใจเข้าลึกๆ ประธานโจวมาไม้นี้รุนแรงเกินไปแล้ว พูดได้เลยว่ากล้าท้าทายกับกรรมการโจวอย่างเปิดเผย

ทั้งบริษัทใครไม่รู้บ้างว่าช่วงนี้กรรมการโจวหาคู่ดูตัวมาให้ประธานโจวทุกวัน พวกคุณหนูเหล่านั้นแทบจะต่อแถวกันเข้ามาในโจวซื่อกรุ๊ปอยู่แล้ว ถ้าแถลงการณ์นี้ถูกประกาศออกไปล่ะก็ ใครจะเก็บเศษหน้าทัน

ต่อให้มีสองคนนั้นที่ไม่กลัวและอยากลองดี แต่ฟังจากที่โจวฉือเซินพูดมา ก็คงไม่ยอมปล่อยพวกเธอไปไหนแล้ว อย่างมากก็คงปล่อยให้ถูกถ่ายจนถูกชาวเน็ตรวมยำ

แต่ถึงแม้จะจัดการเรื่องดูตัวได้ ก็คงไปขัดใจแวดวงผู้มีอิทธิพลในเมืองหนานเฉิงอย่างไม่ต้องสงสัย

เรื่องนี้คงมีแต่คนอย่างประธานโจวเท่านั้นล่ะถึงทำได้

โจวฉือเซินกวาดสายตามองทุกคนที่มีสีหน้าแตกต่างกัน เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงไม่ทุกข์ไม่ร้อนว่า "พอดีที่บ้านค่อนข้างเข้มงวด หึงง่ายน่ะ"

ต่อมาเขาก็พูดว่า "มีเรื่องอื่นอีกไหม ถ้าไม่มี ก็สลายการประชุม"

ณ บ้านตระกูลโจว

หลังจากที่ท่านใหญ่โจวได้อ่านข่าวในหนังสือพิมพ์ ก็โกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว เมื่อได้รับข้อความจากโจวซื่อกรุ๊ป ก็เดือดจนแทบหายใจไม่ทัน ตวาดออกมาว่า "ไอ้ลูกทรพี!"

โจงเสียนที่นั่งอยู่ข้างๆ ยังคงเฉยชาเหมือนเคย

เธอเอ่ยขึ้นมาว่า "ถ้าโจวฉือเซินหัดเชื่อฟังสักนิด ก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้หรอก"

ท่านใหญ่โจวขมวดคิ้วแรง "เวลาอย่างนี้คุณหยุดพูดประชดประชันได้ไหม คุณก่อเรื่องอะไรก็คงรู้ดีอยู่แก่ใจ ถ้าหร่วนซิงหว่านเป็นลูกสาวของหลินจื้อหย่วนจริงๆล่ะก็ คนแรกที่เธอจะเอาคืนก็คือคุณนั่นแหละ!"

ได้ยินอย่างนั้น โจงเสียนกลับหัวเราะออกมาแทน "คนที่เติบโตมาจากสลัม ต่อให้เคลือบทองกี่ชั้น ใส่ชุดหรูๆกี่ชุด ก็อำพรางความต่ำต้อยที่ฝังลึกในกระดูกไม่ได้หรอก ฉันแทบจะรอเธอกลับมาเอาคืนไม่ไหวแล้ว อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะเก่งสักแค่ไหนเชียว"

พูดจบ โจงเสียนก็ลุกขึ้นเดินกลับไปที่ห้องนอน

มีคนใช้เดินตาม กระซิบอะไรบางอย่างกับเธอ

เมื่อท่านใหญ่โจวเห็นภาพนี้ ก็ยิ่งมีท่าทางไม่สบอารมณ์ อำนาจในการออกคำสั่งของเขาในตอนนี้น้อยลงทุกวัน เดี๋ยวก็โจวฉือเซิน เดี๋ยวก็โจงเสียน ไม่มีใครเห็นเขาอยู่ในสายตาสักคน!

แม้ว่าตระกูลโจงในตอนนี้จะไม่ถือว่ายิ่งใหญ่พอ แต่โจงเสียนก็ยังมีอำนาจอย่างอื่นในมือ เขาจึงทำได้เพียงพึ่งพาเธอ เพื่อรับมือกับโจวฉือเซิน

ท่านใหญ่โจวค้ำไม้เท้า สีหน้าอึมครึม มุ่นคิ้วครุ่นคิด ไม่รู้ว่ากำลังวางแผนอะไรอยู่

ในขณะเดียวกัน บนอินเทอร์เน็ต

หลังจากที่โจวซื่อปรุ๊ปลงแถลงการณ์ ก็ก่อให้เกิดความฮือฮาครั้งใหญ่

หลายคนที่ชื่นชอบหน้าตาของโจวฉือเซิน ยังคงจับต้นชนปลายไม่ถูก งุนงงกับความจริงที่รับรู้

"ให้ตาย สามีคนล่าสุดของฉันมีแฟนได้ยังไง? โลกนี้ช่างโหดร้าย แหะๆ ฉันแค่ล้อเล่นนะ อย่าคิดจริงจังเชียวล่ะ!"

พระเจ้า คิดไม่ถึงเลย ว่าจะเปิดฉากด้วยการประกาศตัวว่ามีแฟน สมกับเป็นประธานโจวจริงๆ มีเงินมีหน้าตามีความสามารถ ไม่เหมือนดาราบางคน แค่มีแฟนก็ยังต้องปกปิด"

"ไม่สิ แฟนของเขาคือใครกันนะ ดาราหรือเปล่า? หรือว่าคุณหนูตระกูลไหน ดูๆไปก็สวยอยู่นะ"

"ใครที่ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับประธานโจวมีแฟนยังไง สามารถเลื่อนอ่านแถลงก่อนหน้านี้ในเพจของโจวซื่อกรุ๊ปได้เลยนะ ตอนนั้นเห็นบอกว่าตามจีบอยู่ ไม่คิดว่าตอนนี้จะคบกันแล้ว ประธานโจวนี่ก็เร็วดีเหมือนกันนะเนี่ย"

"ฮือๆๆๆ ไปแอบเผือกมาแล้ว ฉันไปดูรูปของแฟนเขามาล่ะ สวยมากจริงๆ ไม่ใช่แค่สวยนะ หุ่นก็ดี แถมยังดูฉลาด ทำไมตอนนั้นหมาโบ้อย่างประธานโจวถึงหย่าล่ะ? ได้ใช้ชีวิตอยู่กับพี่สาวคนสวยแบบนี้ทุกวัน ถ้าทะเลาะกันฉันก็ยอมตบตัวเองแทน!"

"ได้คู่CPหนุ่มหล่อสาวสวยคู่ใหม่แล้ว ขอถามค่ะ เมื่อไหร่จะแต่งคะ?"

"มาพี่ๆน้องๆ ฉันลงว่าแต่งกันอีกครั้งแน่นอน!!!"

หร่วนซิงหว่านคิดไม่ถึงเลยว่า หลังจากนั้น เพจหลักของสตูดิโอจะมีผู้ติดตามเพิ่มขึ้นถึงหลายหมื่นคน อีกอย่างยังมีแต่คนถามหาเธอ ถามว่าเมื่อไหร่เธอจะเปิดแอคเคาน์ของตัวเอง

เนื่องจากตอนนี้สตูดิโอยังไม่ได้เปิดช่องทางการซื้อขายออนไลน์ ในช่วงบ่าย จึงมีคนเข้ามารูดการ์ดซื้อของหลายคน

แต่ก็ไม่มีใครได้เห็นหร่วนซิงหว่าน

เพราะว่าหร่วนซิงหว่านไปช่วยเพ้ยซานซานย้ายบ้าน

เมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้ บวกกับท่าทีของโจวซื่อกรุ๊ปก็ชัดเจนขนาดนั้น เธอจึงคิดว่มีเหตุผลเพียงพอให้สงสัย ว่าคนที่จ้างนักข่าวมาถ่ายรูปนั้น ร้อยทั้งร้อยก็คือโจวฉือเซิน

เพ้ยซานซานกับหร่วนซิงหว่านอยู่ที่นี่ไม่กี่เดือน ของจะว่าเยอะก็เยอะ จะว่าน้อย

ก็น้อย

เพื่อปฏิบัติตามกฎลด ละ เลิกใช้ของสิ้นเปลือง เพ้ยซานซานจึงเก็บของไปด้วยทั้งหมด

พนักงานขนของบริษัทขนของหนักลงไปก่อน ส่วนหร่วนซิงหว่านกับเพ้ยซานซานลากกระเป๋าเดินทางคนละใบ ยืนรอลงลิฟต์

หร่วนซิงหว่านหันกลับไปมอง "เก็บของมาหมดแล้วใช่ไหม?"

เพ้ยซานซานเอ่ยพูด "น่าจะหมดแล้ว เจ้าของที่พักบอกว่าสองวันนี้เธอออกไปข้างนอก กลับมาเดี๋ยวค่อยมาเก็บห้อง"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า อาศัยอยู่ที่นี่มาก็นาน จึงอดรู้สึกใจหายไม่ได้ มากไปกว่านั้น ที่นี่ยังมี....ความทรงจำอีกด้วย

ในตอนนี้เอง ห้องข้างๆก็เปิดประตูออกมาอย่างกะทันหัน

ลิฟต์มาจอดตรงหน้าพวกเธอพอดี

เพ้ยซานซานแตกตื่น รีบลากหร่วนซิงหว่านเข้าไปในลิฟต์ "ไปเร็วๆ!"

เมื่อเห็นประตูลิฟต์ค่อยๆปิดลง เพ้ยซานซานถึงได้พรูลมหายใจออกมา

แต่ในลิฟต์ยังมีคนอื่นอยู่ด้วย เมื่อได้ยินเสียงสับเท้าข้างนอก จึงกดเปิดลิฟต์ให้อย่างใจดี

เพ้ยซานซาน "......."

Danielยืนอยู่หน้าประตูลิฟต์ หยุดนิ่งอยู่ชั่วครู่ แล้วก้าวเดินยาวๆเข้ามา เอ่ยทักทายกับพวกเธอ "สวัสดีครับคุณหร่วน"

หร่วนซิงหว่านไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น จึงยิ้มให้เขาเล็กน้อย พร้อมกับพยักหน้าเบาๆ

เพ้ยซานซานไม่อยากแม้แต่มีมารยาทกับเขา จึงหันไปมองทางอื่นไม่พูดไม่จา

Danielเองก็ปิดปากเงียบอย่างรู้งาน ทำเพียงยืนนิ่งๆอยู่ตรงนั้น

หร่วนซิงหว่านรู้สึกว่า บรรยากาศระหว่างสองคนนี้ดูแปลกๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงทักทายกันไปแล้ว แล้วนี่อะไรกัน

เมื่อลิฟต์เคลื่อนตัวลงช้าๆ บรรยากาศก็ยิ่งอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากที่ลิฟต์ลงมาถึงชั้นหนึ่ง เพ้ยซานซานก็ใช้มือหนึ่งลากกระเป๋า มือหนึ่งจูงหร่วนซิงหว่าน เดินออกไปข้างนอกด้วยใบหน้าบึ้งตึง

พวกเขาเพิ่งเดินได้ไม่กี่ก้าว เสียงของDanielก็ดังมาจากข้างหลัง ร้องเรียกเพ้ยซานซานเอาไว้