ภายในร้านหม้อไฟ รอจนพวกเขาทานกันเสร็จเรียบร้อย โจวฉือเซินก็ยังไม่ถึง
หร่วนซิงหว่านโทรศัพท์หาเขาแล้ว กลับว่าปิดเครื่อง
เพ้ยซานซานเห็นท่าทางแบบนี้พูดถามว่า : "ซิงซิง เป็นอะไรเหรอ?"
หร่วนซิงหว่านเก็บโทรศัพท์พร้อมส่ายหน้า : "ไม่มีอะไร เมื่อกี้โจวฉือเซินบอกว่าเขาจะมา แต่ว่า......"
Danielพูด: "สองวันมานี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับโจวซื่อกรุ๊ปเหรอ"
"เหมือนว่าจะใช่นะ แต่วันนี้ตอนที่ถามหลินหนาน เขาบอกว่าเป็นเรื่องเล็กๆภายในบริษัทเท่านั้น จัดการเรียบร้อยแล้ว"
"เรื่องเล็กๆภายในบริษัทเหรอ?"
หร่วนซิงหว่านได้ยินเขาพูดแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะเม้มมุมปากครู่หนึ่ง เธอเดาได้ว่าหลินหนานคงไม่ได้บอกความจริงกับเธอแน่ แต่ในเมื่อพวกเขาไม่ยินยอมที่จะพูดอะไรมาก เธอก็ไม่ถามต่อ
แต่ว่าดูจากความหมายของDanielแล้ว เหมือนว่าเรื่องนี้จะต้องยุ่งยากมากกว่าที่เธอคิดไว้อีก
คิดอยู่ครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านก็เอ่ยถามว่า : "คุณ......รู้ไหมว่าสถานการณ์ทางฝั่งนั้นเป็นยังไงบ้าง"
Danielพูด: "เมื่อบ่ายวันนี้ผมได้ยินมาแค่ว่า สองวันมานี้โจวฉือเซินใช้กำลังคนที่อยู่ในมือทั้งหมด แทบจะหาทุกซอกทุกมุมในเมืองหนานเฉิงแล้ว ยังไม่เคยเห็นภาพฉากที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อน ส่วนรายละเอียดนั้นผมก็ไม่รู้แล้ว แต่ว่าผมคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะใช่เรื่องภายในของโจวซื่อกรุ๊ปนะ"
"หาตัวหลินจื้ออานหรือเปล่า?"
"ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ หลินจื้ออานเป็นการค้นหาหลักๆของพวกเรามาตลอด แม้ว่าจะเป็นเมื่อก่อนตอนที่เขาตามหาหลินจื้ออาน ก็ไม่เป็นแบบนี้"
เพ้ยซานซานฟังที่พวกเขาถกกัน พูดถามหร่วนซิงหว่านด้วยน้ำเสียงเบาๆว่า : "เขาคงไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่นหรอกนะ?"
Danielกระตุกมุมปากแล้ว: "เรื่องนี้ยิ่งจะไม่มีทางเป็นไปได้เลย เพียงแค่......"
Danielพูดออกมาได้เพียงครึ่งเดียว ไม่รู้ว่าคิดอะไรขึ้นมาได้ ขมวดคิ้วครู่หนึ่ง สีหน้าเคร่งขรึมไปหลายนาที
หร่วนซิงหว่านพูดถาม : "คุณรู้อะไรเหรอ?"
ผ่านไปครู่หนึ่ง สีหน้าท่าทางของDanielกลับมาเป็นปกติแล้ว ยิ้มพร้อมพูดว่า : "ไม่มีอะไร จู่ๆก็นึกถึงบางเรื่องได้เท่านั้น ไม่สำคัญ"
หร่วนซิงหว่านมองดูนาฬิกา : "งั้นเราไปกันเถอะ"
ออกจากร้านหม้อไฟ หลังจากที่หร่วนซิงหว่านบอกลากับเพ้ยซานซาน ขึ้นรถที่จอดอยู่อีกฝั่งแล้ว
เพ้ยซานซานเก็บเส้นสายตากลับมา ถามDaniel : "คุณรู้ใช่ไหมว่าโจวฉือเซินกำลังทำอะไรอยู่"
Danielเยาะเย้ย: "เรื่องของเขา ผมจะไปรู้ได้ยังไง"
"ปฏิกิริยาเมื่อครู่นี้ของคุณผิดปกติ คุณจะต้องรู้แน่นอน"
Danielเงียบขรึม ผ่านไปไม่กี่วินาทีถึงพูดว่า: "คุณคิดมากแล้ว ผมไม่รู้จริงๆ"
ก่อนหน้านี้เขาก็เคยได้รับข่าวมาว่า ลูกคนนั้นของหร่วนซิงหว่านอาจจะยังไม่ตาย แต่ว่าคนของพวกเขาได้สืบหากว่าหลายครั้งแล้ว กลับว่าไม่มีเบาะแสเลยสักนิด
และเขาเคยลองถามหยั่งเชิงโจวฉือเซิน แต่ว่าก็ยิ่งจะปิดปากสนิท
ถ้าหากพูดว่า ในเมืองหนานเฉิงในตอนนี้ มีอะไรที่มีค่าพอให้โจวฉือเซินส่งลูกน้องทั้งหมดออกไปตามหา นอกจากหร่วนซิงหว่านแล้ว ก็คงจะเป็นเด็กคนนั้น
แต่ว่าเป็นเพียงการคาดเดาของเขาเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้นเห็นท่าทางของหร่วนซิงหว่านแล้ว เธอไม่รู้อะไรเลยทั้งนั้น ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เขาจะปากมากพูดจามั่วซั่วไม่ได้
เดิมทีเพ้ยซานซานก็แค่หลอกถามเขาเท่านั้น หลังจากที่ไม่ได้ผล เม้มปากแล้ว : "ก็ได้"
......
อีกทางฝั่งหนึ่ง หร่วนซิงหว่านนั่งอยู่บนรถ กดโทรเบอร์ของหลินหนาน
คนที่รับสายก็คือ โจวฉือเซิน
ได้ยินเสียงของเขา หร่วนซิงหว่านหยุดไปครู่หนึ่งถึงพูดว่า : "คุณบอกว่าจะมากินหม้อไฟไม่ใช่เหรอ ถึงไหนแล้ว"
โจวฉือเซินพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งมากว่า : "ที่บริษัทมีเรื่องด่วนนิดหน่อย ก็เลยกลับมาแล้ว"
หร่วนซิงหว่านเงียบขรึมไปครู่หนึ่ง ถึงพูดว่า : "งั้นทำไมมือถือของคุณถึงปิดเครื่อง"
"ไม่มีแบตนะ กำลังจะโทรศัพท์หาคุณอยู่พอดี"
"คืนนี้คุณยังจะกลับไปไหม"
"ไม่กลับแล้ว งานค่อนข้างเยอะ คุณรีบพักผ่อนนะ"
หร่วนซิงหว่านพูดว่า "อ๋อ"คำหนึ่ง : "งั้นคุณทำงานเถอะ บายๆ"
โจวฉือเซินพูด : "โอเค ระวังตัวด้วยนะ"
วางสายไปแล้ว หร่วนซิงหว่านจ้องมองที่หน้าจอมือถือคิดอะไรบางอย่างอยู่ครู่หนึ่ง ขับรถออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว
เอาอีกแล้ว รวบรัดตัดจบในสามบทสุดท้าย ตัดทิ้งดื้อๆ ไม่เล่าว่าพี่กับพ่อพระเอกเป็นยังไง และตระกูลของหนิงหนิงเป็นไงกัน น้าชั่วของหนิงหนิงตายจริงไหม...