สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 599

ในขณะเดียวกัน เมืองเจียงโจว

โจวฉือเซินอยู่ข้างหน้าต่าง มองดูทิวทัศน์ของแม่น้ำไกลๆด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

เขามาถึงที่นี่สองวันแล้ว แต่เจียงซ่างหานไม่โผล่หน้าออกมาเลย

หลินหนานเดินเข้ามาแล้วพูดว่า "ประธานโจวครับ พึ่งได้ข่าวมาว่า คืนนี้เจียงซ่างหานจะไปงานเลี้ยง เดี๋ยวบัตรเชิญก็จะส่งมาครับ"

โจวฉือเซินอืม "ฝั่งเจียงย่านยังไม่มีข่าวเหรอ?"

หลินหนานส่ายหน้า ตั้งแต่พวกเข้ามาถึงเมืองเจียงโจว ก็ขาดการติดต่อกับเจียงย่านทันที

หลินหนานพูด "ผมส่งคนไปหาแล้วครับ น่าจะมีข่าวเร็วๆนี้"

โจวฉือเซินพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน "ไม่ต้องหาแล้ว"

เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดตอนนี้ มันเพียงพอที่จะอธิบายปัญหาทุกอย่าง

หลินหนานพยักหน้า "เดี๋ยวผมไปเตรียมเสื้อผ้าสำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ให้ประธานโจวครับ"

โจวฉือเซินหันหน้ากลับมา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ถึงได้เห็นว่ามันปิดเครื่องไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

เขาหันกลับมาชาร์จแบตโทรศัพท์ หลังจากเปิดเครื่อง ก็เห็นว่าหร่วนซิงหว่านโทรหาเขาสองสามสาย

โจวฉือเซินโทรกลับไป เธอก็ปิดเครื่อง

เขาขมวดคิ้ว ตอนนี้เอง หลินหนานรีบเปิดประตูเข้ามา "ประธานโจวครับ เมื่อกี้เฉินเป่ยโทรมา บอกว่าคุณนายและคุณชายน้อยถูกลักพาตัวครับ"

สีหน้าของโจวฉือเซินเย็นชาลง นิ้วที่เรียวยาวกำโทรศัพท์แน่น "ใครเป็นคนทำ"

"น่าจะไม่ใช่คนของนายหญิงครับ" หลินหนานลังเลไปพักหนึ่งแล้วพูดต่อ "แล้วอีกอย่าง เฉินเป่ยบอกว่า เสิ่นจื่อซีไล่พวกเขาออกไป นอกจากนั้นแล้ว คนของประธานเจียงก็ห้ามพวกเขาไว้พักนึ่งครับ"

เฉินเป่ยไม่เคยสงสัยคนของเจียงย่านอยู่แล้ว และหลังจากที่หร่วนซิงหว่านหายตัวไป เขาถึงได้รู้ว่ามันผิดปกติ

โจวฉือเซินเม้มริมฝีปากที่บอบบาง ใบหน้าที่เย็นชายของเขาก็เต็มไปด้วยความเยือกเย็น

ผ่านไปไม่นาน เขาก็ขยับริมฝีปากที่บอบบาง และพูดว่า "เจียงย่าน" ออกมาอย่างเย็นชา

หลินหนานลองถาม "ประธานโจว เรายังจะไปงานเลี้ยงอยู่ไหมครับ หรือว่ากลับนานเฉิง?"

"ไป" โจวฉือเซินวางโทรศัพท์ลงและพูดอย่างเย็นชา "ไม่ไปจะรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาต้องการอะไรกันแน่"

สองทุ่ม

ในฐานะรุ่นลูกที่ท่านใหญ่เจียงรักและเอ็นดูมากที่สุดตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ งานเลี้ยงวันเกิดครบรอบยี่สิบปีของเจียงชูหนิงจัดอย่างยิ่งใหญ่ ไม่เพียงแค่เชิญคนดังจากทุกสาขาอาชีพมาร่วมงาน แล้วยังเชิญสื่อและนักข่าวมารวมตัวกันที่หน้าประตู

งานวันเกิดราวกับงานเดินพรมแดงของดารา

ทั้งสนาม เต็มไปด้วยแสงระยิบระยับ

ตอนที่นักข่าวกำลังถ่ายภาพอย่างบ้าคลั่ง จู่ๆก็เห็นร่างแปลกหน้า เดินลงมาจากรถไมบัคสีดำ

ฝูงชนกระซิบกระซาบกัน "ใครกัน ทำไมไม่เคยเห็นมาก่อน"

"ไม่รู้ ดูเหมือนไม่ใช่คนเมืองเจียงโจว"

"เฮ้ เดี๋ยวก่อน คนของโจวซื่อกรุ๊ปไม่ใช่เหรอ"

"โจวซื่อกรุ๊ป? โจวซื่อกรุ๊ปในหนานเฉิงเหรอ? เขามาที่นี่ได้ยังไง?"

"สุดยอดไปเลย คุณหนูเจียงคนนี้หน้าใหญ่จริงๆ แม้แต่ท่านประธานของโจวซื่อกรุ๊ปยังมาจากหนานเฉิง มาร่วมงานวันเกิดของเธอด้วยตัวเอง"

"นายพูดอะไร คุณหนูเจียงคือเจ้าหญิงน้อยของเมืองเจียงโจว นอกจากประธานโจวคนนี้ คนอื่นที่มาร่วมงานวันเกิดก็ไม่ธรรมดาซะหน่อย ยิ่งไปกว่านั้น โจวซื่อกรุ๊ปแล้วยังไง ตระกูลเจียงอาจจะไม่เห็นหัวด้วยซ้ำ"

"สหาย นายก็พูดเกินไป ทุกคนรู้ดี ว่าประธานโจวคนนี้ตั้งแต่รับตำแหน่งท่านประธานโจวซื่อกรุ๊ป ฝีมือของเขาไม่ธรรมดา ไม่เพียงแต่ในประเทศ แล้วยังไม่เป็นสองรองใครในเอเชียอีกด้วย"

"เหอะ นั่นก็เพราะว่าตระกูลเจียงถ่อมตัว พวกนายลืมข่าวลือนั้นไปแล้วเหรอ ตระกูลเจียงจะออกไปจากเมืองเจียงโจวไม่ได้ ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะทำอะไรได้"

"ขอโทษนะ ขอแทรกหน่อยทุกคน ประธานโจวที่พวกคุณพูดถึง คือประธานโจวที่เป็นข่าวดัง เล่นกีตาร์สารภาพในที่สาธารณะคนนั้นรึเปล่า?"

ทุกคน "..."

ท่าทีที่เย็นชา ไม่เหมือนกับคนในวิดีโอจริงๆ

หลังจากเข้ามาในงานวันเกิด เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของนักข่าวก็หายไป