สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 805

ไปดูนิทรรศการภาพถ่ายกันสองคน ยังไงก็รู้สึกแปลกอยู่เลย

เหมือน......เป็นเรื่องที่เพื่อนซี้หรือระหว่างคู่รักที่ทำกันเท่านั้น

และเธอกับDaniel ก็ไม่ใช่ทั้งสองอย่างเลย

แต่เมื่อเพ้ยซานซานพูดจบและเงยหน้าขึ้น ในรถก็ไม่มีเงาของDanielแล้ว

เพ้ยซานซาน:"......"

เป็นเพราะเธอบอกสายไปเหรอ?

ในศูนย์นิทรรศการ ในเวลานี้ยังมีผู้คนไม่มากนัก แต่ก็ไม่น้อย

Danielและเพ้ยซานซานคนหนึ่งเดินหน้าคนหนึ่งเดินหลัง ราวกับว่ามาเที่ยวใครเที่ยวมัน

เพ้ยซานซานรู้สึกว่าแบบนี้ก็ดีมาก

หลังจากเดินมาระยะหนึ่ง เธอก็เห็นผลงานของช่างภาพหลายคนที่ตัวเองชื่นชอบ ก็อดไม่ได้ที่จะหยุดลงและมองดู

เป็นฝีมือของช่างถ่ายภาพเชี่ยวชาญจริงด้วย มีหลายอย่างที่น่าเรียนรู้

หลังจากที่เพ้ยซานซานดูเสร็จ หันหัวมาก็เห็นDanielกำลังพูดคุยกับหญิงสาวต่างชาติอยู่ไม่ไกล ไม่รู้ว่าทั้งสองกำลังคุยไรกันอยู่ ผู้หญิงยิ้มอย่างมีความสุข แม้แต่ยังวางมือไว้บนไหล่ของDaniel เห็นได้ชัดว่าพูดคุยกันอย่างสนุก

หญิงสาวต่างชาติมีผมสีทอง ดวงตาสีฟ้า หุ่นดีและสวยงามมาก

ยืนเคียงข้างกับDaniel ช่างเหมาะสมกันจริงๆ

ขณะที่เธอกำลังรู้สึกว่ารูปถ่ายตรงหน้านั้นน่าเบื่อยิ่งนัก กำลังเตรียมจะออกไปเดินเล่น Danielก็หันมองมาทางนี้ และสบตากับเธอพอดี

จากนั้น เขาก็หันหัวและกระซิบบางสิ่งบางอย่างกับผู้หญิงคนนั้น

จากนั้นเพ้ยซานซานก็เห็นทั้งสองคนเดินมาหาเธอ

อย่ามานะ......

ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ Danielใช้ภาษาอังกฤษแนะนำเพ้ยซานซานให้กับผู้หญิง แล้วพูดกับเพ้ยซานซานว่า: "นี่คือLina เจ้าของศูนย์นิทรรศการนี้"

เพ้ยซานซานตกตะลึงไปครู่หนึ่ง:"เจ้า......เจ้าของ?"

Linaยืนมือมาหาเพ้ยซานซาน และพูดเป็นภาษาอังกฤษว่า:"Hello ฉันและสามีกับDanielเป็นเพื่อนที่ดีกัน ยินดีที่ได้รู้จักเธอ"

เพ้ยซานซานรีบจับมือเธอไว้:"H......Hello"

Danielกล่าวว่า:"เมื่อกี้ผมบอกกับเธอว่า คุณก็เป็นช่างภาพ และให้เธอดูผลงานของคุณ เธอชอบคุณมาก ถามว่าคุณจะพิจารณาจัดแสดงผลงานของคุณหรือไม่"

เพ้ยซานซานคาดไม่ถึง และชี้ไปที่ตัวเองอย่างไม่แน่ใจ: "ฉัน? "

Linaคงจะฟังออกว่าทั้งสองคนกำลังพูดคุยกัน ยิ้มและพยักหน้าและใช้ภาษาอังกฤษสื่อสาร

ภาษาอังกฤษของเธอเป๊ะมาก พูดก็เร็ว เพ้ยซานซานเพียงได้ยินคำศัพท์ไม่กี่คำ และอดไม่ได้ที่จะหันมองไปขอความช่วยเหลือกับDaniel

Danielบอกว่า:"เธอเคยเป็นช่างภาพมาก่อน เธอถ่ายภาพภูมิศาสตร์ หลังจากแต่งงานกับสามี เธอก็วางกล้องลง เธอรู้สึกว่าสไตล์การถ่ายภาพของคุณ มีความรู้สึกเดียวกับตอนเธอยังสาว ทำให้เธอนึกถึงช่วงเวลาตอนที่เธอและสามีรักกันแรกๆ และเชิญคุณเข้าร่วมนิทรรศการภาพถ่ายในครั้งนี้อย่างจริงใจ"

"แต่ว่าฉัน......"

"Linaเป็นคนเคร่งครัดมาก เธอได้ริเริ่มที่จะเชิญคุณเข้าร่วมนิทรรศการภาพถ่ายนี้แล้ว แสดงว่าผลงานของคุณนั้นมีคุณค่ามากในสายตาเธอ ดังนั้นคุณจึงไม่ต้องรู้สึกกดดัน"

เมื่อฟังเขาพูดแบบนี้ เพ้ยซานซานก็รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลดี

ในเวลานี้ Linaก็พูดอะไรบางอย่างอีก

Danielแปลให้ฟังว่า:"เพียงแค่คุณเห็นด้วย ก็สามารถจัดแสดงผลงานของคุณได้ในวันพรุ่งนี้เลย"

เพ้ยซานซานลังเลไปเพียงสองวินาที จากนั้นก็พยักหน้าอย่างหนักแน่ว่า: "อืม ได้! "

เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผลงานของเธอจะสามารถถูกนำเสนอในนิทรรศการภาพถ่ายที่ใหญ่เช่นนี้ และได้โชว์ผลงานร่วมกับผู้อาวุโสหลายท่านที่เธอชื่นชอบอีก

สำหรับเธอแล้วนี่เป็นการยืนยันและให้กำลังใจ

หากลังเลต่อไปก็จะพลาดโอกาสนี้ไ

Danielบอกว่า:"เดี๋ยวสักครู่คุณส่งรูปมาให้ผม แล้วผมจะส่งต่อให้เธอ"

เพ้ยซานซานกระซิบว่า:"ฉันให้เธอโดยตรงไม่ได้เหรอ?"

Danielไม่ได้ตอบและเลือกที่จะเพิกเฉยต่อคำพูดของเธอ

Linaมองดูบรรยากาศที่แปลกๆระหว่างพวกเขาทั้งสอง บนใบหน้านั้นก็มีรอยยิ้มที่คลุมเครือและอยากเผือกปรากฏขึ้น ตบไหล่ของDanielและพูดอะไรบางอย่างกับเขา และพยักหน้าให้กับเพ้ยซานซานแล้วจากไป

เพ้ยซานซานมองดูหลังเธอว่า:"เมื่อกี้เธอ......พูดอะไร? "

Danielกล่าวว่า:"เธอบอกว่าเธอไปก่อนแล้ว และติดต่อในภายหลัง"

หยุดชั่วคราว และพูดต่อว่า:"ยังมี......"