สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 103

ซวงซวงหันไปมอง ก็เจอเข้ากับดวงตาเฉี่ยวเป็นประกายฉ่ำน้ำของเซี่ยซีหวั่น

เซี่ยซีหวั่นกุมมือเธอเอาไว้เบาๆ พร้อมพูดกับเธอว่า “ซวงซวง ฉันเชื่อแก”

ซวงซวงนิ่งค้าง ความอบอุ่นพลันพวยพุ่งในหัวใจ “หวั่นหวั่น ฉันไม่ได้ทำจริงๆนะ จ้าวลี่ยิงพูดโกหก ที่เขาพูดมาไม่ใช่เรื่องจริงสักอย่าง”

“ฉันรู้” ขณะที่พูดเซี่ยซีหวั่นก็เดินจูงมือซวงซวงไปหยุดอยู่ตรงหน้าจ้าวลี่ยิง

เมื่อนักนินทาเห็นเซี่ยซีหวั่นเดินมาใกล้ ก็พากันถอยหลังโดยอัตโนมัติ ต่างสงสัยว่าเซี่ยซีหวั่นจะทำอะไร

เซี่ยเหยียนเหยียนเองก็เห็นเช่นนั้น เธออยากจะรู้จริงๆว่าเซี่ยซีหวั่นจะมาไม้ไหน

ในตอนนี้เองตรงทางเดินก็มีคนสองคนเดินเข้ามา นั่นก็คือผู้ชายที่รักการนอนและลูกน้องของเขา

ลูกน้องเอ่ยพูดว่า “คุณชายรอง.....”

ลู่จื่อเซี่ยนยกมือขึ้น ส่งสัญญาณให้ลูกน้องเงียบ

ลูกน้องจึงหุบปากฉับ

เซี่ยซีหวั่นมองหน้าจ้าวลี่ยิง ด้วยสายตาทอประกายดุดัน “หัวหน้าจ้าว ฉันเคยเห็นคนหน้าไม่อายมาก็เยอะ แต่ไม่เคยเห็นใครหน้าไม่อายเท่าคุณมาก่อน กรุณาขอโทษซวงซวงเดี๋ยวนี้！”

“ผมเนี่ยนะ….ต้องขอโทษซวงซวง?” จ้าวลี่ยิงขำออกมา “เซี่ยซีหวั่น คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร ทำไมผมต้องเชื่อฟังคุณ ไปจัดการเรื่องของตัวเองก่อนเถอะไป”

ม่านตาของเซี่ยซีหวั่นทอประกายเยือกเย็น จากนั้นก็ก้าวเร็วๆมาที่เขา แล้วยกเท้าขึ้นถีบเข้าที่ข้อเข่า

จ้าวลี่ยิงไม่คิดว่าเซี่ยซีหวั่นจะลงมือกับตัวเองโต้งๆ แถมยังไวและแม่นยำขนาดนี้ รู้สึกถึงความเจ็บบริเวณหัวเข่า จากนั้นก็ทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้นจนด้วยขาข้างหนึ่งเกิดเสียงดังตุ๊บ

ซี๊ด

ทุกคนต่างซู๊ดปาก มองภาพเบื้องหน้าอย่างตะลึงค้าง

จ้าวลี่ยิงเจ็บจนเหงื่อไหล เขามองมาที่เซี่ยซีหวั่นอย่างกรุ่นโกรธ “เซี่ยซีหวั่น นี่คุณกล้า……”

พูดยังไม่ทนจบ เซี่ยซีหวั่นก็ถีบเข่าอีกข้างของจ้าวลี่ยิง

ขาอีกข้างทรุดลงกับพื้น จ้าวลี่ยิงนั่งคุกเข่าต่อหน้าด้วขาทั้งสองข้างเซี่ยซีหวั่นอย่างสมบูรณ์

คราวนี้อย่าว่าแต่พวกขี้นินทาเลย แม้แต่ซวงซวงเองก็ยังตกตะลึง

ห้องยาที่เดิมทีเต็มไปด้วยเสียงถกเถียงพลันตกอยู่ในความเงียบ เงียบจนได้ยินเสียงเข็มหล่นบนพื้น

เซี่ยซีหวั่นมองมาที่จ้าวลี่ยิงอย่างเย็นชา แต่กลับพูดกับซวงซวงว่า “ซวงซวง เราถูกหมากัด เราต้องมีเหตุผลกับหมาด้วยเหรอ?”

ซวงซวงตอบอย่างรวดเร็ว “แน่นอนว่าไม่”

“ในเมื่อเราถูกหมากัด เราก็ต้องถือไม้ไล่ตีมันสิถึงจะถูก!” เซี่ยซีหวั่นส่งสายตาแหลมคมมาที่ซวงซวง “ซวงซวง เงยหน้า ตัวตรง!”