สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 104

อะไรนะ?

โจวผิงมองไปที่จ้าวลี่ยิงด้วยสีหน้าจริงจัง "หัวหน้าจ้าว ที่เซี่ยซีหวั่นพูดมาเรื่องจริงหรือเปล่า?"

แน่นอนว่าจ้าวลี่ยิงไม่ยอมรับ "ผมเปล่า ผู้อำนวยการโจว อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระที่เธอพูดมา เซี่ยซีหวั่น ถ้าคุณจะแจ้งความคุณมีหลักฐานหรือไง?"

เซี่ยซีหวั่นมองจ้าวลี่ยิงอย่างดูถูก "มีสิ ซวงซวงขึ้นรถคุณที่หน้าประตูทางเข้าบริษัทลู่ซื่อ จากนั้นคุณก็ขโมย โทรศัพท์ของซวงซวง และทิ้งเธอไว้บนทางด่วน หัวหน้าจ้าว คุณคิดว่าบริษัทลู่ซื่อและทางด่วนไม่มีการติดกล้องวงจรปิดบริเวณรอบๆหรือไง แค่ฉันไปเอาภาพจากกล้องวงจรปิดมาก็เผยธาตุแท้พวกหน้าซื่อใจคดอย่างคุณได้แล้ว!”

ใบหน้าของจ้าวลี่ยิงพลันซีดขาว"ไม่ใช่ เซี่ยซีหวั่นคุณคิดว่าคุณเป็นใคร ถึงคิดจะไปเอาภาพจากกล้องวงจรปิดพวกนั้นได้ง่ายๆ"

“ลองดูไหมล่ะว่าฉันจะเอาออกมาได้หรือเปล่า!”

จ้าวลี่ยิงมองมาที่เซี่ยซีหวั่นที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา อีกฝ่ายเป็นเด็กสาวอายุเพียง 19 ปี แต่ดวงตาสีดำของเธอกลับเฉียบแหลมและดุดัน ราวกับว่าทุกความเสแสร้งและความสกปรกทั้งหมดบนโลกนี้ไม่อาจรอดพ้นจากสายตาของเธอได้ ออร่าแข็งแกร่งที่มาจากการยืนตัวตรงของเธอ ทำให้คนมองอดที่จะขนลุกซู่ไม่ได้

จ้าวลี่ยิงดูถูกเซี่ยซีหวั่นอยู่เสมอ โดยคิดว่าเซี่ยซีหวั่นเป็นเพียงคนบ้านนอก จบการศึกษาแค่มัธยมปลาย แต่ว่าในตอนนี้เขากลับแอบหวาดกลัวผู้หญิงคนนี้อยู่ในใจ

เธอเอาภาพจากกล้องวงจรปิดมาได้แน่ๆ เพราะมีลู่หานถิงหนุนหลังอยู่ยังไงล่ะ!

เซี่ยซีหวั่นจับทุกสีหน้าของจ้าวลี่ยิงเอาไว้ได้ "ทำไม? กลัวเหรอ? ทีตอนมาหาเรื่องฉันทำไมไม่คิดกลัวล่ะ?"

จ้าวลี่ยิงกำหมัดแน่น เขาไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องมันจะมาถึงขั้นนี้ ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็เป็นฝ่ายเสียเปรียบซะแล้ว วันนี้เป็นวันที่น่าขายหน้าที่สุดในชีวิตของเขาเลย

“เซี่ยซีหวั่น คุณต้องการอะไรกันแน่?”

“อย่างที่ฉันพูด ฉันต้องการให้คุณขอโทษซวงซวง! หากคุณไม่ขอโทษตรงนี้ ก็ขอโทษไปที่สถานีตำรวจ!”

จ้าวลี่ยิงตัวสั่นไปทั้งตัว เขาไม่อยากไปสถานีตำรวจ เมื่อใดก็ตามที่เขาไปที่นั่นชีวิตที่แสนเพอร์เฟ็คของเขาก็จะมีมลทิน แบบนี้มันจะเป็นผลเสียต่อเขา

จ้าวลี่ยิงมองไปที่ซวงซวง กำปั้นที่กำแน่นของเขาค่อยๆคลายออก จากนั้นเขาก็พูดด้วยเสียงที่สั่นเทาว่า "ซวงซวง ผม….ผมขอโทษ ผม…ยอมรับว่าเรื่องทั้งหมดผมเป็นคนทำ ผมขโมยโทรศัพท์ของคุณ และใช้IDของคุณโพสต์ข่าวในกระทู้…”

พระเจ้าช่วย!

บรรดานักซุบซิบต่างตกตะลึง คดีมันจะพลิกเกินไปแล้ว หัวหน้าของจ้าวเป็นคนแบบนี้ได้ยังไงกัน?

เซี่ยเหยียนเหยียนที่อยู่ด้านข้างพลันตัวแข็งทื่อ เธอไม่คิดว่าจ้าวลี่ยิงจะยอมง่ายๆขนาดนี้

ซวงซวงพ่นลมอย่างเย็นชา "จ้าวลี่ยิง คุณขอโทษก็เรื่องของคุณ ส่วนฉันจะให้อภัยไหมมันก็เรื่องของฉัน และแน่นอนว่าชาตินี้ทั้งชาติฉันไม่ให้อภัยคุณแน่!"

จ้าวลี่ยิง "คุณ..."

ในเวลานี้เซี่ยวซีหวั่นก็กล่าวว่า "หัวหน้าจ้าว ฉันขอถามอะไรหน่อย เรื่องนี้มีใครบงการคุณหรือเปล่า?”

หัวใจของเซี่ยเหยียนเหยียนกระตุกอย่างหนัก เมื่อจ้าวลี่ยิงเงยหน้าขึ้นและมองที่เธอ

เซี่ยเหยียนเหยียนหลบตาจ้าวลี่ยิงอย่างรวดเร็ว นิ้วของเธอก็ขดขึ้นโดยไม่รู้ตัว เผยให้เห็นความตื่นตระหนกและความวิตกกังวลในใจของเธอในขณะนั้น

จ้าวลี่ยิงหันกลับมามองอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ส่ายหัว "ไม่มี ผมก็แค่ไม่ชอบหน้าคุณ เรื่องทั้งหมดผมทำเองคนเดียว เซี่ยซีหวั่น ไม่ว่าผมจะทำอะไรก็เปลี่ยนความจริงที่ว่าคุณเล่นชู้ไม่ได้หรอก!"

เซี่ยซีหวั่นไม่คิดว่าจ้าวลี่ยิงจะหลงใหลเซี่ยเหยียนเหยียนมาก จนยอมแบกทุกอย่างไว้กับตัวเอง แบบนี้ยิ่งน่าสนุก

เซี่ยซีหวั่นมองไปทางโจวผิง และกล่าวว่า "ผู้อำนวยการโจว จ้าวลี่ยิงใส่ร้ายเพื่อนร่วมงาน หาผลประโยชน์จากส่วนรวม การกระทำแย่ๆแบบนี้ ฉันเชื่อว่าคุณจะบังคับใช้กฎหมายและลงโทษย่างยุติธรรมใช่ไหม"